Dad •Minsung

↬Twenty-Second

"Hadi uyanın!"

Küçük kız, iki babasının odasına girmiş ve sessiz bir şekilde büyük olan yatağın üstüne çıkarak babalarının arasına geçmişti. İkisine de bakarken bir yandan da uyandırmaya çalışıyordu.

Ama çabaları şu an tamamen boşunaydı. İkisi de kendisine inat uyuyordu ve uyanmıyorlardı. Bu yüzden dudaklarını büzmüş ve ortalarına oturarak kollarını göğsünde birleştirmişti.

Büyük olan, kızına fark ettirmeden tek gözünü açmış ve kızına bakmıştı belli olmayan bir gülümsemesi ile beraber. Bakışı bu sefer karşısında yatan bedene gitmişti. Onun daha uyuduğunu, daha doğrusu uyuma numarası yaptığını anlayınca gülümsemişti.

Bir kolunu ortalarında oturan minik kızın bedenine sarmış ve onu da yanlarına çekmişti. Yujin daha ne olduğunu anlamadan kendisini iki babasının arasında bulmuştu. 

Küçük kız şaşkın bir şekilde iki babasına bakarken, kendisinden büyük olan bedenler ise ona bakarak gülüyordu.

"Günaydın prenses~" demişti küçük olan. Cümlesine biraz ara vermiş ve ortalarında yatan minik bedenin yanaklarına minik birer öpücük bırakmıştı. "İyi uyudun sanırım."

Küçük kız, babasının konuşmasının ardından kıkırdamış ve başını sallamıştı. Ondan sonra bir süre durmuş, diğer babasına bakmıştı meraklı ve sorgular bir şekilde.

Minho ise kendisine gelen bu bakışlar ile beraber sessiz bir şekilde yutkundu. Çünkü kızı ne zaman bu şekilde bakmaya başlasa, kendisinden habersiz bir şeyleri öğrenmiş demek oluyordu.

"Baba, siz neden aynı yatakta yatıyorsunuz? Yoksa Jisungie'ye onu sevdiğini söyleyip evlenmeyi mi düşünüyorsunuz?"

Kızlarının sorusu ile beraber bu sefer şaşırma sırası ikiliye gelmişti. Şaşırmış bir şekilde hem kendilerine hem de ortalarında yatan minik bedene bakmaya başlamışlardı.

Büyük olanın gözleri o an kızının başının üstünde birleştirdikleri ellerine gitmişti. Gülümsemiş, sonra da kızının gözlerine bakmaya başlamıştı.

Ondan gerçeği saklayamazdı. Sonuçta kızı yanlarında yatan bedeni sevdiğini biliyordu ve onunla aynı yatakta yatarken yakalamıştı onları.

"Evet bebeğim," demişti sakin bir şekilde. Küçük olanın bakışları ise bu sefer büyüğünü bulmuştu. "Jisung da beni seviyormuş, biliyor musun? Hem, o artık bizimle kalacak."

Küçük kız aldığı cevap ile beraber kıkırdamaya başlamış, ondan sonra da yattığı yerden doğrularak iki babasına sıkı bir şekilde sarılmıştı. Babaları da ona aynı şekilde sarılmış, gülümsemeye başlamışlardı.

O an üçü de birbirlerinden habersiz aynı duyguları hissetmişti. Küçük beden, sarıldığı iki beden arasında güvende olduğunu hissetmişti. Sarıldığı bedenler ise, yarım olan kalplerinin ve ruhlarının tamamlandığını hissetmişti onunla beraber.

Artık, aile olmak için önlerinde bir engel kalmamıştı.