CENNETİMİN KAPISI | TAMAMLANDI |

5.ISTEME

1 AY SONRA

Bugün 1 ay sonra ailelerimiz tanışacaktı. Karaca ile aramızda ki ilişki git gide ikimizi de kesin karar verecek bir hale getirmişti. Sabah annem ile temizlikten sonra Hümeyra da gelince beraber akşam  için hazırlık yapmaya başladık. Aşçı olmama rağmen ilk kez bu kadar heyecanlı ve neşeli yemek  yapıyordum. Hümeyra da bir yandan akşam için bana yardim edip bir yandan da evlilik hakkında aldığımız kitaptan güzel yerleri bana okuyordu. Her kızın bir hayalî vardır. Benim en büyük hayalim de zamanı gelince kısmetimde ki adam ile sonsuza kadar Davama hizmet etmekti.

Kurabiyeleri hallettikten sonra börek ve sarmaya geçtim. Her şey kusursuz ve  mükemmel olsun istiyordum. Hiç eksik olmasın, herkes memnun kalarak bugün evimizden ayrılsın istiyordum.

KARACA'DAN DEVAM

Annemin ütülediği gömleği aynada deneyip üzerine uygun olacak bir ceket ve kıravat seçmeye başladım.

"Ablaaaa"

Ablamın zevkine güvenirdim eminim ki bana yardım ederdi bu konuda da.

"Ablam bi bak bu nasıl olur mu bunun üstüne?"

Gülerek yanıma geldi aynada üstüme tutup baktı.

"Adam yakışıklı olunca her şey yakışıyor."

Gülerek öptüm.

"Bu saati takacağım."

"Hepsi çok yakışacak sana yakışıklım."

Yanıma gelerek elini yanağıma koydu.

"Sonunda senin de mutlu olduğunu gördüm ya ölsem de gam yemem artık."

"Deme öyle ablam, daha beraber çok güzel günler göreceğiz  inşallah."

Ablam odadan çıktıktan sonra  duş alıp hazırlanmaya başladım. Akşama az kalmıştı. Duştan sonra giyinip saçlarımı da yaptıktan sonra içeri gittim.

"Nasıl olmuşum?"

Gülerek bana baktı hepsi.

"Filinta gibi olmuşsun." Diyerek yanağımı öptü annem.

Güldüm."Hazırsanız çıkalım isterseniz."

"Çıkalım oğlum hazırız."

Beraber arabayla Bükre'nin evine doğru yola çıktık. Sanki yollar bitmek bilmiyordu. İçimde ki heyecan ve mutlulukta her sokak başında artıyordu. Ulaşta yanımızdaydı. Her anımda olduğu gibi. Eve geldiğimiz de derin nefes alarak arabadan çiçek ve çikolatayı aldım. Kapıyı çalıp içeri girdiğimizde bizi çok sıcak karşıladılar. Bükre yine her zaman olduğu gibi gözlerime değil yere bakıyordu. Utangaçlığı, masumiyeti beni daha da kendine bağlıyordu.

Yemekler yendikten sonra kahveler de gelince babama bakıp durdum ha bire artık konuya girmesini istiyordum. Gülümseyerek Bükre'nin babasına döndü.

"Efendim sebebi ziyaretimiz belli. Çocuklar kıs bir süre önce Allah'ın rızası için yola çıktılar. Bir birlerini tanıyıp kalpleri mutabık olmuş. Bizede büyükler olarak yollarını açmak düşer. Allah'ın emri Peygamberin kavliyle Bükre kızımızı Karaca oğluma istiyorum."

Babası önce Bükreye sonra bana baktı. Yüzünde ister istemez bir burukluk oluşmuştu.

"Gençlerden tek isteğim beraber oldukları süre boyunca aralarından saygıyı ve Allah'ın rızasını hiç eksik etmesinler. Onlar istedikten sonra bizede yollarını açmak düşer. Hayırlı olsun inşallah."

Ağzından laf çıkar çıkmaz derin bir nefes verdim. Sanki yıllardır nefes alamıyor gibi hissediyordum kendimi. Bükre ile göz göze geldiğimizde ikimizin de mutluluğu gözlerimizden okunuyordu. Yüzükleri kesip evden ayrıldık.

BÜKRE'DEN DEVAM

Karaca ve ailesi gidince Hümeyra ile odama geçtik. Sevinçle yatağa oturup yüzüğe baktım.

"Bu ne demek biliyorsun değil mi?"

Gülerek yanıma oturdu.

"Sonunda ya nasıl mutluyum anlatamam."

Hümeyra ve Ulaş sayesinde olmuştu her şey. Kalpleri bir birine ısındıran yalnızca Allahtır buna vesile olan da arkadaşlarımız olmuştu. Karaca ile güzel bir birlikteliğimiz olacak gibi hissediyordum. Oda bende hala aramızda Dava dan başka bir şey konuşamamış bir birimizi sadece Dini yönde ve Allah'ın rızasını kazanacak şekilde bir şeylere  yönlendiriyorduk. Yakın zamanda İmam nikahı da kıyılınca artık her şey bambaşka olacaktı. Bugün hayatımız için en önemli ve güzel adımı atmıştık. İkimizde bunun mutluluğu ile huzurla uyuyacaktık.