Gece boyu ikimizde mutlulukla dua edip Allah'a şükrettik. Dünyada bir insanın yaşayabileceği en güzel şeydi bu duygu. Karaca ise benden daha çok mutluydu. Ertesi akşam için hem onun ailesini hem de kendi ailemi yemeğe davet ettim. Hümeyra ve Ulaşta gelecekti. Hümeyra öğlen bize gelip akşam için bana yardım etti. Onunda mutluluğu yüzünden okunuyordu. Ailelerimize bu güzel haberi vermek için sabırsızlanıyordum. Eminim onlarda en az Karaca ve benim kadar mutlu olacaklardı.
Hümeyra beni çok fazla çalıştırmak istemediği için genelde yemekleri o yapmıştı. Aklıma lokanta yandığın da yaşadığım üzüntü gelmişti. O gün ne kadar üzüldüysem şimdi bir o kadar da mutluydum.
Allah bizden bir şey aldığın da yerine o kaybettiğimiz şeyden daha güzelini nasip ediyordu. Biz insanlar ise bu kaybı büyük bir üzüntü olarak görüp kendimize dert ediniyorduk. Oysa ki Allah belkide bizi kurtarıyordu.
Ben dalmış bunları düşünürken Hümeyra gülerek bana baktı.
"Ne düşünüyorsun bakalım."
Güldüm."Allah'ın bana bahşettiği güzellikleri."
Güldü."Ne kadar şükretsen az değil mi?"
"Hayırlı bir eş huzurun başlangıcıdır. Ne kadar doğru bir söz. Yine dünyaya gelsem yine Karaca ile evlenmek isterdim. Ve ben her geçen gün ona bu kadar âşık olurken ona ait bir şeye sahip olmanın verdiği huzur çok başka. "
"Allah hayırla kucağınıza almayı nasip etsin inşallah güzelim."
"Amin ecmain inşallah."
"Darısı bizim başımıza inşallah."
Gülerek elini tutum."Ben inanıyorum en kısa zamanda bu mutluluğu sende yaşayacaksın."
"İnşallah kuzum."
Akşam üzeri Karaca ve Ulaşta gelince annemleri beklemeye başladık. Karaca hâlâ o kadar mutluydu ki. Onu böyle mutlu görmek beni çok sevindiriyordu. Mutluluktan
yerinde duramıyordu.
Annemlerde gelince hep beraber yemek yemek için masaya oturduk. Masada dönen İslam kokan muhabbet çok güzeldi. Nerede ve ne zaman olursa olsun Allah ve Resûlünü konuşmak muazzamdı.
Yemekten sonra çay saati gelince artık heyecanım daha da büyüdü. Karaca ve benim aileme ayrı kutlarda ultrason resmini hediye koymuştuk. Hiç beklemedikleri bir anda kutuları getirerek koydum önlerine.
"Bunlar ne annecim."
"Size ufak bir hediye vermek istedik Karaca ile."
"Bence çok beğeneceksiniz." Diye ekledi oda. Annemler hediyeyi açarken heyecandan avuçlarım terlemişti. Ultrason resmini görür görmez yüzlerine yerleşen mutluluk görülmeye değerdi.
Herkes heyecan ve mutlulukla tebrik ederken yaşadığım huzurun tarifi yoktu. Ailelerimiz de bizde heyecanla bebeğimizi bekliyorduk.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
CENNETİMİN KAPISI | TAMAMLANDI |
Historia Corta"Bir Müslüman erkek, eşine baktığı, eşinin de kendisine baktığı vakit, Allahu Teâlâ her ikisine de rahmet nazarıyla bakar. Ve erkek, hanımının elinden tuttuğu zaman, her ikisinin de günahları parmaklarının arasıdan dökülüp gider." 🍃 "Sahip oluna...
