CENNETİMİN KAPISI | TAMAMLANDI |

10.İŞ

Evleneli 1 haftayı geride bırakmıştık. İkimiz de bugün işe başlayacaktık. Sabah kahvaltı hazırlayıp Karacayı uyandırmaya gittim. Yavaşça yanına oturup elimi sakallarına koydum.

"Sevgilim."

Gece biraz geç uyumuştuk ikimizde. Zorda olsa uyandı.

"Günaydın uykucu."

Güldü."Günaydın sevgilim."

"Sen hazırlan bende çayları doldurayım."

"Tamam güzelim."

Karaca hazırlanırken bende çayları doldurdum. Bugün evlendikten sonra ilk kez ayrı kalacaktık. 1 haftadır işe gitmediğim için de alışmam biraz zor olacaktı. Ama sağ olsun Hümeyra yokluğum da her şeyi güzelce halletmişti.

Karaca gelince her sabah olduğu gibi yine kahvaltı masasında dönen güzel muhabbet ile kahvaltımızı yaptık. Önce beni lokantaya bıraktı daha sonra kendisi de Hastaneye geçti. İçeri girdiğim de Hümeyra gelerek sarıldı.

"Seni burda görmeyi çok özledim. Hoş geldin."

Gülümsedim."Valla bende çok özledim."

Gülerek yanıma oturdu.

"Ee anlat bakalım Enişte  bey ile 1 hafta nasıl geçti."

"Karaca hayatımda verdiğim en doğru karardı sanırım. Nasıl geçtiğini anlamadığım koskoca 1 hafta mükemmeldi."

Güldü."Ay sonunda seni böyle gördüm ya daha ne isterim."

Biz konuşurken o sırada müşteri gelince onunla ilgilenemek için ayağa kalkarak kapıya gittim.

KARACA'DAN DEVAM

Hastaneye gelince tebrik mesajlarını aldıktan sonra odama geçtim. Ulaş bu süreçte biraz fazla çalışıp açığımı kapatmıştı sağ olsun.

"Hocam dışarıda acil bir hasta gelecekmiş acile gelmeniz gerekiyor."

Ulaş büyük heyecanla beni bekliyordu ama acilde beni bekleyen hastalar olduğu için oraya gittim.

"Azra Yıldız. 4 yaşında. Merdivenlerden yuvarlanmış. 3.5 aylık hamile annesi de acilde. Beyin kanaması geçiriyor olabilir."

"Hemen Ulaş beye haber verin daha sonra ameliyat haneyi hazırlasınlar anne içinde kadın doğum uzmanına haber verirsiniz."

Hastanede çalışmanın en zorlu yanlarından biri hasta yakınlarını teselli etmektir. Hele bir de laftan anlamayan insanlar varsa.

2 saat sonra ameliyattan çıkıp bekleyen babanın yanına gittim.

"Geçmiş olsun. Merak etmeyin kızınızın kanamasını durdurduk. Yoğun bakımda şimdi durumuna göre normal odaya alacağız."

"Allah sizden razı olsun inşallah."

"Amin hepimizden inşallah. Tekrardan geçmiş olsun."

Odama doğru giderken öğle namazı vakti yaklaştığı için  abdest alıp öyle geçtim. Aklım Bükre'deydi. 1 gün  bile olmamıştı ama özlemiştim. Müsait olmasını temelli ederek aradım.

"Efendimm."

"Selamun aleykum."

"Aleykum selam aşkım."

"Nasılsın güzelim, napıyorsun."

"Hümeyra ile koşuşturuyoruz aşkım sen?"

"Bende yeni ameliyattan çıktım aynı bende."

"Nasıl geçti peki."

"Hamd olsun iyiydi."

"Oh iyi bari sevgilim en azından için rahat uyuyacaksın bugün."

"Çok özledim seni."

Telefona dolan gülüşü içimi ısıtıyordu.

"Bende seni çok özledim."

O sırada Ulaş girdi içeri gülerek.

"Kolay gelsin sana aşkım akşam görüşürüz inşallah."

"Şey aşkım Hümeyra akşam yemeğe davet etti orada olacağız."

"Haberim var güzelim Ulaş söyledi."

Telefonu kapatınca gülerek bana bakan Ulaşa döndüm.

"Ne gülüyorsun sen bakayım."

"Valla kırk yıl düşünsem senin bir kadına içinin böyle gideceği aklıma bile gelmezdi."

Güldüm."Gün geçtikçe içimde artan sevginin tarifi yok."

"Allah bozmasın inşallah kardeşim."

"Amin, amin kardeşim inşallah."

"Yemeğe kadar işin yoksa gel bir yerlerde çay içelim."

"Olur valla kafamız dağılır."

Ceketimi ve telefonumu alıp arabaya bindim. O sırada Bükre'den mesaj gelmişti.

"Yanımda insanlar var diye rahat konuşamadım. Bende seni çok ama çok özledim. Daha 1 gün olmadı ama özlemimim çok fazla. Seni seviyorum.💚"

Nerede ve ne zaman olursa olsun yüzüme gülümseme yerleştiriyordu. Cevap yazıp arabayı çalıştırdım.

Evlilik iki insanın sadece hayatını birleştirmesi değil aynı zamanda her şeyi en çokta hayatı beraber yaşamasıydı. Bükre bana hayatın her yerinda sabırlı olmamı, sakin olmamı söyleyip en zor anımda hep beni rahatlatıyordu. Efendimizin hadisinde de buyurduğu gibi bir kadın ile dini için evlenilirdi. Gerisi zaten kendiliğinden oluyordu.