İlk defa rüyamın sonsuz olmasını istemiştim. Sonsuzluk insanı mutlu eden bir kavram. İstediğim her şey vardı rüyamda aşkım ailem arkadaşlarım her ne kadar rüyamda kötü şeyler yaşadığımı düşünsem de çevremde bana yardım edenler vardı annem vardı babam vardı sevdiğim adam vardı ama şimdi elimdeki hiçlikle odamın tavanında ki yıldızlara bakıyordum. Rüya olmasını istemedim belki rüya değildir diye bir hızla odandan çıktım.
"Arel" nerdesin diye ismini söylemeye başladım saat gecenin kaçı onu bile bilmiyordum zaten Arel'de yoktu yatağıma yatsam rüyamı devam ettirebilir miydim acaba son kez bağırdım Arel diye ama onun sesi yerine Vera çıktı odasından uykulu gözleriyle.
"Ne bağırıyorsun Ecmel Arel diye Allah aşkına"
"Vera çok kötüyüm ben" deyip ağlamaya başladım mutlu olmak benimde hakkım değil miydi aileye sahip olmak ama benim Vera'dan başka kimsem yoktu o olmuştu anne baba bana. Yanıma gelip sıkıca sarıldı.
"Ağlama Ecmelim noldu anlat."
Rüyamda gördüğüm her şeyi anlattım Arel'i Bulutu Buğra'yı olmayan annemi babamı hepsi o kadar gerçekti ki bu kadar kısa bir gecede aylar görmüştüm rüyamda tam mutlu olacağım diye düşünürken uyanmıştım ne sonunu görebilmiştim ne de son kez onun yüzünü.
" Ecmelim buna bildiğim kadarıyla bastı zaman diyorlar aslında sen kaderini görmüşsün bu harika bir şey sonu yok gibi o Arel denen adamı gördüğün de bunlar gerçek olabilir." ne diyor du bu kafayı yemiş sanırım.
"Vera ne saçmalıyorsun"
"Saçmalamıyorum bekle göstereceğim sana" deyip odasından rüyalarla ilgili bir kitap alıp tekrar yanıma geldi içinden bir sayfayı açıp okumaya başladı.
" Bastı zaman, zamanın genişlemesi bereketlenmesi az zamanda uzun bir zaman yaşamış olma halidir." okumayı bırakıp bana baktı
"Eeee devam et Vera çatlatma adamı"
"İnsanın ruhu zamana bağlı değildir. O yüzden hayal kalp geçmişi ve geleceğe giderek kısa zamanda çok şey yaşar"
"Eee kaderle ilgisi ne"
"Ecmel salak mısın sen geleceğe gitmişsin işte belki aynı şeyleri yaşamazsın ama karşına çıkacak insanları kısmen görmüşsün belkş hepsini tanımazsın belki tanırsın. Hatta bak diyor ki bazen karşılıklı ilişkiler de iki kişi aynı anda rüyayı görebilir. Bu demek oluyor ki belki Arel'de görmüştü rüyayı."
"Anladım"
"Ecmel her şey tamam da sen bu Arel'i hiç gördün mü?"
"Şey gördüm ama yüz yüze değil sabah iş görüşmesine gideceğim ya Kahraman Holding'e oranın ceosu biraz araştırmıştım dün gece orayı hatta asistan olmak için gideceğim ya Arel yanında çalışmaya gideceğim Levent beyin oğlu. "
" Oha Ecmel iyi yere kapak attın ya belki bana da Bulut'u ayarlarsın "deyip gülmeye başladı ama her zamanki gibi içimde bir burukluk vardı yarım kalmışlık belki de adamın sevgilisi bile vardı. Araştırma yapmıştım ama adam kendini ve çevresini sır gibi saklıyor du.
" Neyse Vera saat 6 olmuş ben duş falan alıp hazırlanacağım sen uyu istersen senin okulun yok bugün" deyip yanağından öptüm.
"Ecmel adamı görürsen bir şey deme bence seni deli sanıp işe almazlar."
"Anlatmam zaten Vera bu işe ihtiyacımız var yetimhaneden çıktığımızdan bu güne kadar çok işte çalıştım ama bu en iyisi kaybetmek istemiyorum." deyip odama geçtim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR RÜYA (DÜZENLENİYOR)
Novela Juvenilİki çocuk Birbirine bu kadar güzel bakarken harelerinde parlayan o ateşti onları ayıran. O ateş ki onlara çocukluktan hatıra kalan. O ateş ki onlara birbirlerini bulduran . Bu Arel ile Ecmel'in hikayesi bir rüyayla başalayıp bir rüyayla biten... Kap...