NS 01: SLEEPING ADONIS ✅(To Be Published)

Chapter 44

KINABUKASAN ay tuluyang bumababa na ang lagnat ni Safhire. Sabi ni Lyam ay nakatulong ng malaki ang pagpunta ni Athrun para mapanatag ang emosyon ng dalaga. Naniwala ang doctor na may kinalaman ang engagement kung bakit bumigay ang resistensiya nito at nagkasakit. Kapag maaayos na ang dis-charge papers ay maari ng lumabas ng hospital si Safhire.

Habang nasa banyo ito at nag-half bath natanggap ni Athrun ang tawag ni Ghaile. The Nephilims are asking for his presence to settle the matter pertaining with Phantom. Alam na raw ng mga miyembro ang ginawa ng hunter kagabi. Hinihintay ng lahat ang desisyon ng chairman para sa susunod na hakbang na kailangan.

"I understand. I'm on my way," pahayag niya at ibinaba ang cellphone. Saktong nagbukas ang pinto ng banyo at iniluwal si Safhire. Saglit na nahinto ito habang nakatitig sa kanya. Nababasa niya sa mga mata nito ang hindi pa rin pagkapaniwala na naroon siya.

"Finished already?" banayad niyang tanong at ngumiti.

Napakurap ito. Nahimasmasan. "Y-yes," tango nito kalakip ng matamis na ngiti.

Hinagod niya ito ng tingin habang tinutungo nito ang wardrobe ng silid. Manipis ang suot nitong bathrobe. Naaaninag niya ang katawan nito. Ang bawat kurba na animo'y sinusukat.

"Saf, I need to go to the capital. It's urgent." Nagsalita siya.

Naudlot sa pagbukas ng pinto ng wardrobe si Safhire at lumingon. Nakabadha sa magandang mukha ang anino ng takot. "Babalik ka pa ba?"

"Of course, silly girl. I will be back as soon as my business there is over." Humakbang siya at nilapitan ang dalaga.

"You will, huh?" Parang hindi ito kumbinsido. Muli nitong binalingan ang wardrobe at binuksan.

"Once your discharge papers are finished, I'll get you out of here and bring you home." Niyakap niya ito mula sa likod.

"Bring me home?"

"Chrysanthemum mansion."

"B-but, is it okay for me to be there?"

"It should be. Because I'll never let you out of my sight again."

"Athrun..."

Iniharap niya si Safhire at kinalas sa pagkakabuhol ang bathrobe. Hindi tumutol ang dalaga. Hinubad niya iyon at hinulog sa sahig.

"Athrun..." Her cheeks blushed.

"You're beautiful, very beautiful. Nothing has changed since then." He's referring to when she was a teenager and he's already madly in love with her. Hinagod niya ng malagkit na titig ang kagandahan nito at banayad na hinaplos ang balikat nito pababa sa braso. She's a hell of a beautiful woman. Now fully grown.

SUMINGHAP si Safhire. Her knees buckled and her whole body shivered. Bahagi pa rin ba iyon ng kanyang panaginip. Pwede bang samantalahin na niya? Hindi bale nang masaktan siya kung sa kanyang paggising ay malaman niyang walang katotohanan ang lahat.

But she felt it. Athrun kissed her lips. The warmth of his kiss was a hypnosis making her forget the world. She responded with equal passion and clung to him pressing her body harder against his. There was a husky groan coming from his throat answering her moan.

Iniwan nito ang kanyang mga labi na ayaw makontento at naglakbay ang halik nito sa kanyang leeg, nag-iiwan ng lagablab sa bawat himaymay na nadadaanan. Sinuyo nito pati ang kanyang mga balikat bago tuluyang bumaba sa malulusog niyang dibdib na niyayanig ng malakas na pagtambol ng kanyang puso.

Sumandal sa wardrobe si Safhire at mariing kinagat ang labi nang dumantay ang halik ni Athrun sa isa sa kanyang mga nipples. Suminghap ang dalaga kasunod ang impit na ungol. Painful but sweet. Naisabunot niya ang mga daliri sa malambot nitong buhok habang pilit na pinipigil ang halinghing.