Since Then (Alive Series #1)

Chapter 8

Its been a week and so far everything's fine. Nakasali ako sa club and I was relieved that everyone accepted me whole-hearted, not all of them but it's fine. Hindi ko sila pinipilit.

Halos twenty yata kaming nasa club at tanging si Lisa at Draquen lang ang kilala ko.

"Elle!"

Hindi pa rin ako sanay at tahimik pa rin pero kahit papaano ay nabawasan dahil sa kanila. Some of them me treated like an old friend especially the group who auditioned me.

This is new to me.

This morning, it was the first time I go to school excitedly. These past few days Salli, Joy, Gino became like Draquen. Lagi silang lumalapit sakin sa tuwing nakikita ako, they would greet me in the hallways, inviting me for meal and snack na lagi kong tinatanggihan, susulpot na lang bigla habang nagbabasa ako, and minsan hinihila pa ako para sumama sa kanila at magkantahan.

"Oy, bakit ka nandito?" It was Salli, the president of the club. Bigla siyang sumulpot at umupo sa harap ko. "Kanina pa kita tinatawag eh."

My brow arched pero pasimple kong inalis 'yon habang 'di pa niya nakikita.

Where would I be then?

It was our one hour lunch break. I was in my fave spot in the field, there's a small hill and a tree above it. Dito ako laging nag-i-stay tuwing lunch.

I look at her then smile a bit. She's so feeling close, isa sa mga ugaling ayaw ko.

"Hi, I just love the atmosphere here. Why?"

Ngumuso siya, doon ko napansin ang paperbag na bitbit niya. "Inaantay ka nila doon oh, sakto namang nakita kita kaya lumapit na 'ko."

My forehead creased. Why would they wait for me?

"Oh, I don't know--" medyo napahiyang sabi ko. They should've told me earlier, now I'm speechless.

"Picaboo!"

Halos mapatalon ako nang sumulpot ang tatlong tao sa gilid ko. Humalakhak sila na parang wala ng bukas. Walang emosyong tiningnan ko sila bago nagpatuloy sa kinakaing lunch.

"Navideohan niyo ba?" natatawang sabi ni Draquen. Umirap ako.

"Not a good joke, Draquen," I know he's the mastermind of pissing me. He always do that ever since I've met him.

Umupo sila sa damuhan saka kinuha ang sariling baunan at pinatong sa bag na nasa lap nila. Nakapalibot sila at nakatitig sakin.

Napatigil ako sa pagsubo at kumunot ang noo ko sa kanila. "What?"

Ngumiti si Salli. "Magdadasal tayo."

Natigilan ako sa sinabi niya pero
hindi nagpahalata.

"Ah, well go on," sambit ko at yumuko.

Sabay-sabay silang nagsign of the cross. I just looked down and silently staring them.

"Hi God! Thank you po sa blessings ngayong araw at sa pagkain, gabayan niyo kami lagi, I love you!" Gino said that joyfully and loud, tiningnan pa siya ng masama ni Joy pagkatapos. He's like a kid.

"Tara kain na!" Masayang sabi ni Draquen at nilantakan ang pagkain niya.

"Teka! Pahingi naman ng ulam!"

Wala sa sariling napailing ako sa kanila. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko sa kanila. Masyadong bago to sa akin.

I was stunned when Draquen took a slice of my beef steak. "Sarap! Yayamanin talaga ang loves ko oh."