Ze hoorde haar maag knorren en liep naar een grote, holle boom toe. Als je het op het eerste gezicht ziet zal je denken wat is hier zo speciaal aan? Maar als je iets beter kijkt zal je in een gat van de holle boom een wapen collectie zien liggen, bogen, zwaarden, dolken, speren, noem maar op! Ze pakte een lange, houten boog waar sierlijke lijnen in gegraveerd waren en twee kromzwaarden en borg ze op in de hoezen op haar rug. ‘Doei Alysia!’ Riep één van haar vele nichten nog na. Aan haar stem te horen was het Metheritil. ‘Doei Metheritil!’ riep ze en keek haar kort aan, draaide zich om en liep weg, dieper het oerwoud in. Ze ging zonder ook maar een geluid te maken achter een bosje zitten en wachtte uren, het was winter en het eten was schaars, alle grote land dieren waren naar andere gebieden getrokken en alleen enkele konijntjes en muizen waren overgebleven. Toen werd ze wakker geschokt door een beweging in het gras, ze legde een pijl op haar boog en richtte het op het bewegende gras na een paar seconde schoot er een pijl naar het bewegende gras toe en hoorde je een klein piepje, daarna was het stil. Nu alleen nog de lange weg terug naar huis en dan kon ze na 5 dagen lang niks te eten eindelijk haar maag vullen.
JE LEEST
Elfs and Dwarfs
FantasiEen geheimzinnig meisje sprong lenig van boom naar boom, als je langs liep zag je door de bomen heen rode flitsen van haar haar, maar nog niemand had haar ooit ontdekt. al tien jaar lang leefde ze op het eten wat ze gevangen had, soms at ze dagen ni...
