Elfs and Dwarfs

VII

Alysia pov

Zoveel vragen spoken er nu door mijn hoofd. De raad van twaalf? April zei dat ik de 12e was, maar dit had ik nooit verwacht... Ik hoor nu dus blijkbaar bij de belangrijkste groep van de 'goede' partij, tenminste, ze zijden dat zij de goede kant waren, maar wat ik er van vond wist ik nog niet. Kon ik ze wel vertrouwen? Het was denk ik al drie uur 's nachts en ik moest echt proberen te slapen, maar het lukte gewoon niet. Er spookte te veel vragen door mijn hoofd om dat te kunnen. Oké, ik had twee opties; optie 1: dat ik in deze boom bleef liggen en wachtte tot iedereen wakker was, optie 2; naar iemand van de raad van twaalf gaan, die wakker maken en hem / haar niet meer met rust laten tot hij / zij al mijn vragen had beantwoord. Optie twee leek mij het beste... Ik klom snel uit de boom en schaafde mijn knie open, misschien had ik toch beter voor optie 1 moeten kiezen. Maar ja, ik ga verder met mijn verhaal, na dat stond ik wel op de grond, op het felgroene gras die in de avond niet meer zo fel was als anders trouwens. Verderop zag ik Fabio liggen, op de plaats waar hij volgens mij altijd lag. Naast hem lag mijn draak Safiera, oh wacht, dat had ik jullie natuurlijk nog niet verteld... Mijn azuurblauwe draak was dus blijkbaar een meisje en ik heb haar Safiera genoemd omdat ze me daar echt heel erg aan deed denken. Ik bedoel, de draak niet maar de kleur en ze was een meisje dus- ja, je begrijpt me wel. Maar terug naar Fabio, ik liep er naar toe en schudde hem wakker, ik hoorde zijn ademhaling versnellen dus hij was wakker, na vijf minuten stond hij eindelijk op en liep het bos in, ik moest volgen en daar zouden we verder spreken, zei hij. Na een kwartier lopen waren we EINDELIJK ver genoeg het bos in, ik wou al stoppen na twee minuten maar volgens hem zouden we dan ontdekt worden. Ik bedoel, hij zei een paar dagen geleden nog dat hier geen gevaar was, maar zo zeker was ik daar niet meer van... ik kon eindelijk beginnen aan mijn vragen: 'Wie is de raad van twaalf? kan het verleden van mijn moeder vertellen, ik bedoel, hoezo de machtigste elf die er ooit bestaan heeft? Waarom temde ik die draak zo snel en makkelijk terwijl mijn moeder er aan gestorven is? Ben ik echt de twaalfde van de raad, hebben jullie de hele tijd op mij gewacht? Wat is mijn gave, en als je dat niet weet, hoe kan je het dan ontdekken? En als laatste: weet je misschien waar mijn stam en Angel zijn gebleven, het is nu ondertussen al een week geleden dat ik mijn stam heb gezien en Angel al drie dagen niet meer, nou ja over een uur of twee drie dagen, nu nog twee.' Alles was er nu uit, al mijn vragen werden nu eindelijk beantwoord. 'Ik begin met je eerste vraag, Alysia. Maar beloof je dat je luistert zonder onderbrekingen?' Zei Fabio. 'I Promise.' Antwoord ik met een plechtige stem. 'Oké dan, dit was het begin van De Raad Van Twaalf ...' begon hij zijn verhaal. '... Zoals je waarschijnlijk al weet is er al jaren oorlog onder alle wezens die er maar bestaan.' Hij bleef even stil en net als ik ''ja'' wilde zeggen begon hij weer te spreken. 'Ik was nog maar klein toen mijn beide mijn ouders zich voor me opofferde, we werden aangevallen door de vampieren en weerwolven die samen een groep hadden gevormd, mijn ouders waren ze aan het afleiden zodat ik kon vluchten ... ' Hij twijfelde even of hij verder zou gaan, het is natuurlijk een heel persoonlijk verhaal maar toch ging hij verder. '... En zijn daarbij om het leven gekomen.' Wat ik nu zag had ik nooit verwacht, er rolde een traan over zijn wang, nog nooit had ik hem enige emotie zien tonen maar nu kwam alles los, hij begon verder te vertellen alsof zijn leven er van af hing. 'Ik zag ze voor mijn ogen sterven, het was vreselijk. Zeker als je weet dat het door of voor jou was. Maar ik deed wat mijn ouders gevraagd werd, anders waren ze voor niets gestorven... Ik trok vanuit het bos waar ik in was de bergen in, ik deed er vijf dagen over en had niet geslapen. Toen ik daar eindelijk was, viel ik uitgeput neer en viel in slaap. Ik weet niet hoe lang ik geslapen had, maar volgens mij minstens vierentwintig uur. Ik werd wakker en zag verderop iets roods vliegen, het kwam snel dichterbij en ik voelde me er niet echt op mijn gemak door, toch bleef ik liggen. Na een paar seconde kon ik er een vogel uit onderscheiden, en het rood: dat was vuur... Door het vuur zag je nog rode, oranje en gele vleugels. Ik schat ongeveer twee seconde later zat hij naast me, de warmte straalde er van af en ik wist niet wat te doen, wegrennen of blijven staan? Ik besloot te blijven staan, als hij me dood probeerde te krijgen had hij dat al lang gedaan. Hij vertelde mij zijn geschiedenis, ik weet niet waarom maar we vertrouwde elkaar. Hij zei dat zijn ouders zijn omgekomen in de strijd tegen de Fallen Angels, een soort Duivels alleen dan in Engelen vorm. Ze hadden hem verstopt toen hij nog in een ei zat en was door zijn tante uitgebroed. Zijn tante was net overleden door een verdwaalde weerwolf, waarschijnlijk was zijn groep in het bos, het bos waarin mijn ouders waren vermoord... Ze vertelde ook haar naam: Xelize, ik vertelde ook mijn naam, het enige wat ik nog als herinnering aan mijn ouders had, hoe kan een naam zo dierbaar voor je zijn? Samen volgde we onze reis naar het westen waar het steeds vlakker werd, Aslan en Finn kwamen we onderweg tegen, zij waren op de vlucht geslagen voor de Kerberossen. De groep werd steeds groter Xavi en Aaron kwamen we later tegen, zij waren de oudste van de groep en hadden een tegen aanval gepland tegen de Demonen, maar zonder succes. Ze waren aan het begin met zijn vijven. Drie waren gestorven. Toen we uit gingen rusten bij de zee lag er op het strand een prachtig gewonde vrouw, ze was aangevallen door Loch Ness, een gigantisch zee monster dat eens in de honderd jaar opduikt om zijn maag te vullen met zeemeermin, je weet nooit wanneer hij toe slaat. Ze was dus een zeemeermin, de prinses van de zeemeerminnen om precies te zijn. We hadden haar verzorgd en om dank te tonen kwam ook zij kwam met ons mee. Haar naam was Naomi. We waren met zijn zevenen toen in de middag de zon verduisterde door een reusachtige vogel, hij was in zijn vleugel gebeten door de draak van het duister: de draak van de Duivel. Hij kwam naar beneden gevolgen, nou eigenlijk meer gevallen en was te kwetsbaar om alleen te blijven, ook Luna, dat was haar naam, kwam met ons mee. Hoe we Falco hadden gevonden was een heel ander verhaal, Terzielers zijn van nature slecht, alleen hij was anders. Sterker nog: hij had zijn groep verraden door zijn stamhoofd te doden en is daarna weggevlucht, naar ons toe. Toen we met zijn negenen waren werden we aangevallen door een troep geest-ruiters, ze hebben niet echt een naam dus ik noem ze maar zo, het zijn zilveren harnassen zonder iemand erin, alleen een zwart gat en twee bloed rode ogen. Hoe meer wezens ze hebben vermoord, hoe roder de ogen worden. Een hevig gevecht heeft toen plaatsgevonden en we waren allemaal gewond en uitgeput. Het enige wat ik toen zag waren gouden en rode flitsen, later was ik erachter gekomen dat de gouden flitsen van een griffioen was: Lennox. En de rode van het vuur wat hij spuwde. Hij sloot zich aan bij onze groep, zijn verleden weet ik niet want dat heeft hij altijd verborgen gehouden. Na een lange reis die ongeveer een half jaar duurde waren we bij een moeras aangekomen. We zagen een hutje dat op palen boven water stond, we besloten erheen te gaan. Binnen lagen allemaal drankjes en perkament rollen, ook zat er een Fee: Aike. Aike's kon de toekomst voorspellen en zag dat we een raad van twaalf moesten vormen: De Raad Van Twaalf. We zijn verder gereisd met allemaal één vraag in ons hoofd: wie is de twaalfde? We kwamen een Eenhoornen kudde tegen en maakte daar onze basis van, ik werd al snel tot leider geroepen en zo leefde we een maand, totdat we jou tegen kwamen, en de rest weet je zelf...'

~~~~~~~

OMG, 230 READS!!! En als cadeautje sta ik ook nog op plaats #21 in Fantasie :o. Thank you so much readers!! Ook wil ik nog even extra @made-by-yara bedanken omdat ik door haar wattpad heb ontdekt, BEDANKT YARA!! Ze schrijft ook hele leuke boeken, bedank haar even door naar haar account te gaan en op dat volgknopje te drukken! nogmaals bedankt!!

xxx Your Writer: Skipp26