Elfs and Dwarfs

VIII

Voor als het onduidelijk word, de vragen die nu beantwoord worden schrijf ik alle vragen hier onder even:

'kan het verleden van mijn moeder vertellen, ik bedoel, hoezo de machtigste elf die er ooit bestaan heeft? Waarom temde ik die draak zo snel en makkelijk terwijl mijn moeder er aan gestorven is? Ben ik echt de twaalfde van de raad, hebben jullie de hele tijd op mij gewacht? Wat is mijn gave, en als je dat niet weet, hoe kan je het dan ontdekken? En als laatste: weet je misschien waar mijn stam en Angel zijn gebleven, het is nu ondertussen al een week geleden dat ik mijn stam heb gezien en Angel al drie dagen niet meer, nou ja over een uur of twee drie dagen, nu nog twee.'

---------------

Alysia pov

'Je moeder was niet zomaar een elf Alysia...' Begon Fabio. 'Ze kon iets wat geen enkele andere elf kon: ze kon magie gebruiken. En niet zomaar magie, sterkere magie dan welk wezen dan ook, ze kon zelfs goden oproepen, en omdat je vader een tovenaar was, kun jij dat waarschijnlijk ook... ' Oké, te veel informatie in één dag, nou ja, nacht. 'I-ik?' stamelde ik. 'Ja, en om daar achter te komen moet je als de zon boven aan de hemel staat een paar testen doen.' Zei Fabio kalmpjes. 'Maar mijn vader is geen tovenaar, hij is een elf!' Verdedigde ik mezelf fel. 'Je vader was overleden voor je geboorte Alysia, je moeder hield het verborgen omdat ze het nog te heftig vond om te vertellen. Eigenlijk mocht je het pas weten op je twaalfde, niet op je tiende. Maar ik denk dat dit het beste is zo.' Ik wist eerst niet eens of het wel mogelijk was om zo veel informatie te krijgen in één avond, but you see! 'Ik denk dat het geen zin heeft om ertegen in te gaan, dus waarom temde ik mijn draak zo snel terwijl mijn moeder er aan gestorven was?' Zei ik verstandig. 'Luister, normaal gaat er nooit iemand dood een draak, het zijn trouwe dieren dus je moeder was een uitzondering. Die draak was anders dan de andere, weet je nog welke kleur hij had?' 'uhm, zwart volgens mij.' Zei ik meer vragend dan als antwoord. 'Juist ja...' ik had het dus goed, het was zwart. 'Het was de draak van de duisternis, de verrader.' Nu wist ik één ding die ik op mijn bucket-list ging zetten: wraak nemen op de draak van de duisternis... 'Maar waarom had hij mij dan niet vermoord?' Waarom, hij wist toch dat ik een gevaar ging vormen als ik ouder was? En ik was dus blijkbaar de dochter van de machtigste elf die ooit bestaan heeft, mijn vader was een tovenaar en ik kon goden oproepen! Tenminste, dat denk ik, of hoop? 'Kijk is wat er om je hals zit.' Bij die woorden gleden mijn handen naar mijn nek, daar hing net zoals altijd mijn ketting: het had iets weg van een sleutel, maar dan met nog andere dingen erin gegraveerd, onderaan stond een man met een hondenkop en boven stond een vrouw met vleugels, ik kon die mensen allebei niet plaatsen maar daarboven werd volgens mij de zon afgebeeld. 'Weet je wat het zijn?' Zei Fabio, kan hij gedachte lezen? Nee, vast niet! 'Uhm... nee eigenlijk niet...' Ik keek beschaamd naar de grond, ik wist meer dingen niet dan wel. 'Onderaan zie je een man met een jakhalzen kop, dat is Anubis: de Egyptische god van de dood, daar boven zie je Isis: de godin van balans en vruchtbaarheid en de vrouw van Osiris, de god van het dodenrijk, ze is bij jou afgebeeld met gieren vleugels.' 'En daar boven?' vroeg ik nieuwsgierig. 'Dat weet ik niet, ik denk dat het een soort van zon moet voorstellen.' Antwoordde Fabio. Ik knikte lichtjes, maar hij had mijn vraag eigenlijk nog steeds niet beantwoord, 'Maar wat heeft dat met mijn vraag te maken? Waarom heeft hij me niet vermoord?' 'Omdat hij dat niet kon.' Ik keek hem nu recht in de ogen aan, meende hij dat nou? Ik pakte mijn ketting in mijn handen en keek er naar, zou dit me beschermen, zou hij me daarom niet vermoord kunnen hebben? 'Ja, het teken heet teken Ankh: het leven. Het zorgt ervoor dat je onsterfelijk bent, je ouders hebben het gemaakt om je te beschermen. Je bent nu een soort godin eigenlijk.' Ik keek om me heen maar zag alleen Fabio, had ik soms hardop gepraat? Maar het was toch een vrouwelijke stem? 'kijk is achter je.' Hoorde ik dezelfde stem weer zeggen. Ik had het moeten weten: Lady Silvana. Dus ik ben nu onsterfelijk, ik bedoel, ik kan nooit dood gaan omdat ik deze ketting om heb? Ik communiceerde via gedachtes, gewoon omdat het makkelijker ging. 'Nou, ja. Alleen er is wel één minpuntje...' Hoe ze het zei beviel me niet echt. 'De beschermings magie kan opgeheven als de ketting stuk gaat...' Ik hoorde aan haar stem dat ze iets voor me achterhield, maar ik wist niet wat. 'Maar goed, wat was je volgende vraag?' Vroeg ze om van onderwerp te veranderen. Ja, ze hield sowieso iets achter... 'Lady Silvana, je zei een paar dagen geleden dat ik een gave had, hoe kan ik erachter komen wat dat is?' Ik zei het deze keer hardop omdat als Lady Silvana het niet wist, Fabio mijn vraag misschien kon beantwoorden. 'Ik kan je er niet bij helpen, ik kan je wel zeggen dat de meeste daarachter komen als ze in levensgevaar zijn.' Zei ze, daar kon ik niks mee dus keek hulpeloos in Fabio's ogen. 'Sorry, maar daar kan ik je ook niet bij helpen.' Gaf hij als antwoord op mijn blik, ja, daar had ik echt veel aan! 'Nu nog één vraagje: Waar zijn Angel en mijn stam.' Ik keek peinzend naar boven, misschien in hoop dat de sterren me het antwoord zouden geven. 'Alysia...' Ik zag het verdriet in de ogen van de Lady. 'Ze zijn gevonden, allebei.' Een zucht van opluchting verliet mijn mond. Naast me zag ik Fabio hoofdschuddend naar me kijken, te vroeg gejuicht? 'Nee, Alysia, ik bedoelde het niet positief. Ze zijn dood...'

~~~~~~~~~~~~

Al de vragen van Alysia zijn nu beantwoord, of toch niet? Nee :b... Ik probeerde in dit stuk weer een paar nieuwe vragen op te roepen. Wat vinden jullie tot nu toe van dit boek, en niet zeggen ''leuk hoofdstuk'', NEE, geef tips of WAT je goed vond aan dit hoofdstuk!! (OK, ik lijk nu echt op de filo docent, I know).

PS: het Ankh teken staat in de media!!

lots-of-love Skipp26