Chapter 22

183 11 7
                                    

Samantha

Gaya nga nung pag lipad namin pabalik ng Australia, hindi rin namin alam na uuwi kami ngayon.Parang ang bilis ng pangyayari parang kahapon lang nagmamakaawa ako kay tita Nathalie na uuwi kami tapos ito na ngayon umuwi na kami.

Kakapasok lang namin sa bahay.Kaagad kaming sinalubong ng nga kasambahay to get our luggage.Kanina ko pa napapansin ang mga doctors na nandito wearing a lab gown.Kausap sila ni Tito John at mukhang seryoso talaga ang pinag uusapan.May nakita rin akong nurse na may dala dalang tray paakyat.Ano ba ito bahay or hospital?Hindi ko maintindihan.

"Maupo na muna kayo dito."Sabi ni Tita Nathalie na kaagad naman naming sinunod.Kaagad nyang sinalubong si Tito Ruben na kakababa lang ng hagdanan at may binulong sya rito at tumango naman si Tito.Nakakapagpanibago ang suot nya.Hindi sya nakawig at tanging totoong buhok lang nya at nakapanglalakibg suot sya ngayon.

"Hi."Nakangiting bati nya saamin habang nakatayo sa harapan namin, nakapamulsa.

Nagsitayuan naman kami at humalik sa pisnge nya at bumalik sa kinauupuan namin.Si Javi naman ang huling humalik sa pisnge nya.

"How's Javi?"Tanong nya.

"Good."Tanging sagot lang nito tsaka bumalik sa kinauupuan nya.

"Are you hungry?Kumain na muna-"

"No, Tito, busog pa po kami."Sagot ni Kuya.Tumango lang naman si Tito.

Nakita ko ang pagbuntong hininga nya at tumungo.Humarap sya saamin."I-i just want to say sorry sa inyong apat, Ayaw ko lang na masaktan kayo.Ayaw ko lang na mapagdaanan nyo ito."

"Ano po ba kasing nangyari?"Kuya.

"May problema ang Mama at papa nyo, pero wala akong karapatan para sabihin sainyo yun.Si Richard nalang ang makakapagpaliwanag nun.To make the story short, naaksidente ang mama nyo."

Hindi ko alam kung anong gagawin ko.Iiyak? Magwala? magalit?

Nakita ko ang pagtungo ni kuya at pagtulo ng luha nya.Kaagad namang yumakap saakin si Javi.Hinagod ko ang likod nya habang umiiyak sya.

Narinig ko rin ang pagsinok ni Belle kaya kaagad ko syang hinabot ay pinasandal saakin.Naiiyak na rin ako.

"A-ano pong nangyari sakanya?"Tanong ni kuya."The baby?"

"She was driving alone, dahil na siguro sa galit dahil dun sa nangyari.Malakas ang pagkakauntog ng ulo nya at ngayon ginagwa ng mga doctors ang makakaya nila dahil may damage sa utak ni Rachel that's why She's in coma, almost 2 months.Dont worry, she's still cryinh your sibling walang nangyari masama sakanya.Kailangan na muna nating maghintay."

"Maghintay?!"Tumayo si kuya."Puro nalang hintay! sa Australia wala kaming ibang ginawa kundi ang maghintay!"

"Kuya!"Pigil ko sakanya.

"Hindi, nanay namin yun pero hindi mo sinabi saamin ang totoo!"

"Dahil ayaw ko kayong masaktan! para ko na kayong anak, ayaw kong nasasaktan kayo."

"Pero anong nararamdaman namin ngayon? hindi ba kami nasasaktan? durog na durog po kami!"

"I'm sorry, I'm really sorry."

"Where's my mom? i want to see her."Mahinang sabi ko.

Ayaw pumasok ni kuya sa kwarto.Ayaw rin nyang papasukin si Javi baka kasi anong erereak si Belle naman ganun din.

The Continuation (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon