Chapter 16

231 8 10
                                    

Richard

Kaagad na inabot saakin ng sekretarya ko ang Lab gown at stethoscope ng makalabas ako ng OR.Kakaopera ko lang ng isang pasyente ko.


Naglakad ako papunta sa clinic."Kailan ang susunod kong surgery?"

"Mamayang 8pm pa po doc."

Napatingin naman ako sa orasan ko at 11am pa pala.Medyo mahaba haba pa ang vacant time ko.


Nang makarating ako sa pintuan ng clinic ko ay kaagad akong nagsalita."Can you buy me food?"Tumango naman sya and I handed her a one thousand pesos.

Napangiti naman ako ng makita ko kung sino ang nakaupo sa upuan ko.


"Alex!"

Tumayo naman sya at niyakap ako."Hi! kanina pa ako dito pero ang sabi ng sekretarya mo may inoperahan ka pa daw, kaya hinintay kita."

It's been 1 week since nung nagsimula kaming magkita akala ko nung una hindi ko kakayanin pero, nagbago sya naging maintindihin, maalaga at malambing.Dati kasi malambing lang ito.She improved a lot! at masaya ako dahil doon.



I don't know why pero napapangiti nya ako.Pero iba naman yung ngiti when I'm with Rachel.Syempre mahal ko yun eh!



Kaagad akong bumitiw sakanya at naglakad papunta sa upuan ko at hinubad ang lab gown at stethoscope ko.Umupo rito.



Nararamdaman kong nag init ang buong mukha ko ng umupo sya sa kandungan ko."A-alex."Mahinang kong turan.



"Shhhh! wala namang makakakita eh."At hinalikan nya ako sa labi.I tried my best para hindi sumagot pero bumigay ako at napapikit nalang habang sinasagot ang halik nya.



Bumaba ang halik ko sa leeg nya pababa sa dibdib nya.


"Ahhh!"Ungol nya dahilan ng pagbalik ko s aulirat at kaagad na napatayo.



"W-why?"


"Ha? Ah I-i need to go h-home."


Nang makapasok ako sa kotse ay hindi ko mapigilang hindi umiyak."I love my wife!"


Galit na sigaw ko sa loob ng kotse ko.Para na akong batang humahagulgol ng iyak."Ayaw kong saktan sya ulit."At paulit ulit na sinuntok ang manubela.


"Rachel, I love you, patawarin mo ko!"Umiiyak kong turan.


Kaagad akong nagmamadaling umakyat at pumasok sa kwarto.And I saw her peacefully sleeping.


Yumakap ako sakanya mula sa likod at humagulgol ulit."Rachel."Umiiyak kong sabi.Isiniksinl ko naman ang sarili sa leeg nya.


"I love you so much, please dont leave me."

Naramdaman ko naman ang pag galaw nya at humarap saakin.Kita ko sa mukha nya ang pagkagulat dahil sa pag iyak ko.Hinawakan nya ako sa pisnge na may bahid na pag alala ang mukha."Shhh! what happened?"Nag aalala nyang tanong saakin.Pinunasan nya ang luha ko sa pamamagitan ng mga daliri nya.

Umiiling lang naman ako at niyakap sya."W-wala I just missed my beautiful wife, naging busy na kasi ako sa work at wala na akong time para sakanya."


Mas may oras pa ako sa isa kaysa sakanya.


"I love you, love."Malambing sabi nya.Humarap naman ako sakanya at tinignan ang buong magandang mukha nya.


Ngumiti sya bago sumagot saakin."I love you too!"


"Ganyan mo ba ako ka miss at nagmamaga talaga yang mata mo?"Natatawang sabi nya.




The Continuation (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon