The Continuation (Completed)

Chapter 25

Richard

"Bro bakit?"

Nakatulala parin ako sa bintana at umiiyak."I saw her!"Parang batang humahagulgol ko na sabi.Nagmamadali akong tumakbo papasok ng bahay.

"Bro, teka!"Pagsunod saakin ni John.

Nang mabuksan ko ang pintuan ay nakita ko silang tatlo na nagtatawanan.Dirediretso lang ang paglakad ko palapit kay Rachel habang malakas na uniiyak.

"Rachel."Hinawakan ko ang kamay nya.

"Papa, bakit?"Humawak si Sam sa balikat ko.

Lumingon ako sakanila."I saw your mom, kanina, nakatingin saakin dyan sa bintana."Turo ko sa malaking bintana.Humarap ako muli kay Rachel at hawak hawak ang kamay nya at inilagay sa pisnge ko.

"Rachel, huwag naman ganito."Umiiyak kong sabi.

"Baka, guni guni mo lan yon, Pa."Sam.

"Hindi, parang totoo.Mama mo ang nakikita ko."Pagpupumilit ko.

"Siguro po, dahil miss na miss mo na sya."Belle.

"Labas na muna ako."Narinig kong sabi ni Matthew.

Umiiyak ako ng umiiyak.Hindi maaring kaluluwa yon.Hindi!

"Rachel, pls, wake na up na."Pagmamakaawa ko.

"Belle, Sam ako ng bahala dito."

"Are you sure, tito?"Sam.

"Sige po."

"Rachel, maawa ka naman saakin.Huwag mo kong parusahan ng ganito, please."

Naramdaman ko ang paghagud ni John sa likod ko."Tama ang dalawa, baka nga guni guni mo lang 'yon dahil miss na miss mo na si Rachel, hindi naman siguro 'yon ano."

"San nga hindi, Sana nga guni guni ko nalang 'yon."

"Maniwala ka, gagaling si Rachel.Nakakasiguro ako, kaming lahat sinisiguro ang kaligtasan nya at ginagawa namin ang lahat ng makakaya namin para magising sya.Tsaka her heartbeat are perfectly fine, alam mo 'yon."

Tumango at pinunasan ang luha ko."Dahil hindi ko alam ang gagawin ko kapag hindi nangyari 'yon."

"Huwag mo ngang sabihin yan!"

"Mahal na mahal ko sya, John."

"Alam ko, Alam ko Richard."

"Sya ang buhay ko paano nalang kung mawala sya?"

"Walang mawawala, magigising yan, Trust me, okay?"

Nakangiti ako habang binubuksan ng OB at mga nurse ang incubator at kaagad na pinaluputan ng lampin ang anak ko.

Dahan dahan nya itong inabot saakin.Ingat na ingat naman akong kinarga sya."Mahal na mahal kita, anak."Hinalikan ko sa noo ang sanggol at nakangiting tinignan ko sya.

Narinig ko naman ang pag bukas ng pinto at inluwa nito ang tatlo, wala si Matthew."Ang cuteeee!"Tili ni Belle.

"Pa, she's so beautiful!!!"Sam.

Nag skwat naman ako ng kaunti para makita ni Javi."Papa, bakit hindi sya nag open ng eyes?"

"Dahil baby pa sya, pagmalaki na sya mag oopen na sya ng eyes."Nakangiting pagpaliwanag ko.Tumango naman si Javi at maingat na hinaplos ang kamay ng kapatid.

Nagising ako sa iyak ng isang sanggol.Kaagad ko syang tinignan.Nandito sya sa tabi ko habang may unan sa magkabilang gilid nya.

Tumayo naman ako at kumuha ng isang feeding bottle na may laman na gatas.Kaagad ko syang pinadede.

Dahan dahan kong kinuha sa bibig nya ng makita kong bumalik na sya sa pagtulog.Inayos ko muna ang mga unan na nakapalibot sakanya at hinalikan sya sa noo bago tumayo.

"Yaya."Pag gising ko sa yaya na natutulog dito sa coach.Kaagad namans yang nagising."Tabihan mo na muna si Lia."

Yes, I already named her.And Lia is the name, hindi naman pwedeng lalaki sya ng walang pangalan o hindi sanay sa pangalan nya.Short but Adorable name.

Kaagad naman syang tumayo at nagtungo sa bunso kong natutulog sa kama.Nandito kami sa kwarto namin ni Rachel.

Lumabas ako at nagtungo kung saan si Rachel.

Umupo ako sa upuan at hinawakan ang kamay nya.Sumandal ako at pumikit muli.

"Anak, anak."Nagising ako sa isang yugyog.Si Mommy.

Umupo naman ako ng maayos habang hawak hawak parin ang kamay ni Rachel."Hi mom, good morning. si dad?"

"Andoon ni Lia, sya raw muna ang magbabantay."

Hinalikan ko ang kamay ni Rachel at tumayo para halikan sya sa noo."Good morning, love."

"Kumain kana muna ng breakfast, may dala akong ulam nasa baba.Sabayan mo na ang mga bata.Ako na muna ang magbabantay kay Rachel."

Tumango naman ako at lumabas ng silid.

Tahimik lang kami na kumakain dito kasama ang mga anak ko.Walang gustong magsalita.

"Ahm pa, pwede bang bilhan namin ng mga feeding bottles and damit ulit si Lia?"Pagbasag katahimikan na sabi ni Sam.

"Okay lang naman."Tanging sagot ko lang.

"Mamaya po sana, magpapasama naman po kami ni Tita Nathalie o di kayay ni tito Ruben."Belle.

"Sure."Nakangiting sabi ko.

"Can I come with you?"

"No, Javi.Gawaing pambabae lang yan."Matthew."Baka maging bakla ka."

Nakita ko naman ang pag simangot ng mukha ni Javi."Baka ikaw, bakla!"Sagot nya.

"Sinasagot mo na ako?"

"Papa!"Tawag tulong nya saakin.Natawa naman ako.

Nakatanaw lang naman ako habang minomonitor ng neurologist si Rachel at may tinitignan syang CT-scan ng utak ni Rachel.Chinicheck naman ni John ang heartbeat nito at nakangiting nag thumbs up lang sya saakin.Natawa ako sa ginawa nya.

Lumapit naman saakin ang neurologist nya."Kamusta?"Tanong ko.

Malungkot na tumungo sya.Napakunot noo akong tumingin sakanya.Pero mas lalong nagulat at naguluhan ako ng tumingin sya saakin at ngumiti.

"Maayos na sya!"Masayang bati nya saakin.Kaagad nya akong niyakap."Bro, maayos na si Rachel."Tapik nya sa likod ko.

Nakatulala parin ako.Kumalas sya at nakita ko ang paglapit saamin ni John at may matamis ngiti."I told you!"

Nang makabalik ako sa katinuon ay kaagad akong napangiti at hindi makapaniwala sa natanggap na balita

"Hintayin nalang natin ang mga sinyales na ipapakita nya.Kaya you need to see her everyday, every hour and every minute para mapansin nyo kaagad, unang una ang pag galaw ng kamay nya o kahit anong parte ng katawan nya."Nakangiti sabi nya saakin."Congratulations!"Nakipag kamay sya kaagad ko naman itong tinanggap.

"Thank you!"

I want to scream!Gusto kong tumalon at pagpagulong gulong sa tuwa.I cant believe this!Sa wakas tinupad nya ang hiling ko.Salamat Panginoon dahil pinaggaling mo sya.

Ako may nagkasala sayo ng paulit ulit pero hindi mo pa rin ako pinabayaan at ang pamilya ko.Maraming maraming salamat Panginoon.Nang dahil sa'yo gumaling ang taong mahal ko.Mahal na mahal kita panginoon!

*******************