The Continuation (Completed)

Chapter 23

Richard

Nanginginig ang dalawang tuhod ko habang papalapit sa nakahigang walang malay na si Rachel.Anytime pwede akong bumagsak sa sahig dahil hindi ko kayang tignan ang taong mahal ko na nasa ganoong sitwasyon.

Nang nasa harapan na nya ako ay kaagad ko syang dinampian ng halik sa noo.Gusto ko  syang halikan sa labi pero maraming nakakabit nito.

"R-rachel, why are you doing this to me? tatanggapin ko naman kahit anong parusa huwag lang ang ganito.Parang paulit ulit na sinasaksak ang puso ko ngayon."Humahagulgol kong sabi habang nakaupo sa may paanan nya katabi ng hinihigaan nya.Hinawakan ko ang kamay nya at inilagay sa pisnge ko.

"Patawarim mo ako, hindi ko naman kagustuhan na gawin yun.Ginawa ko 'yon para sa'yo, sainyo ng mga bata."Pagpapaliwanag ko.Naririnig nya ito pero hindi maintindihan ang pinagsasasabi ng isang tao dahil comatose patient sya.Pero kahit na ganoon sasabihin ko parin sakanya ang totoo.

"Pero alam kong walang kapatawaran ito.Pero hihingi parin ako ng tawad sayo.Love, Patawarin mo ako."

Hinalikan ko ang palad."Mahal na mahal kita, baby ko.Miss na miss na kita yung mga lambing mo saakin, yung mga halik at yakap mo."

"Tatanggapin ko kahit habang buhay mo akong paparusahan basta gumising ka lang dyan.Hindi ko kayang tignan kang nakahiga dyan, you said you hate hospital's bed pero bakit ka nakahiga dyan."

"Rachel!!!!"Sigaw ko habang hagulgol na nakatungo sa kama."Love, Baby, Babe, Mahal ko, ayaw ko ng ganito.Mas gusto ko pa yung inaaway mo ako at paulit ulit na sumbatan."

"Gumising kana!Rachel, gumising kana please!Please!please!"Pagmamakaawa ko.

Hinaplos ko ang pisne nya."Malapit ng lalabas si baby, love.Kaya gumising kana gusto ka pa nyang makita.Gusto pa nyang makita ang maganda at seksing mommy nya."

Hinalikan ko sya sa noo."H-huwag m-mokong iwan."Bulong ko sakanya."Aawayan mo pa ako, sisigawan at sasampalin mo pa ako diba? at sabihin saakin na ayaw mo na, hindi mo na kaya ang sakit at iiwan mo na ako at sisigawan na hindi mo na ako mahal, diba gagawin mo pa yun saakin?"

"Handa na ako oh, handang handa na akong makarinig ng mga malulutong mong mura."

Hinalikan ko ang tungki ng ilong nya."I love you more than my life."At umiiyak ng umiiyak."Ikaw ang buhay ko, kung mawawala ka mamamatay ako, Rachel."Hinalikan ko syang muli sa noo.

"Bro? kailangan kang kausapin ng OB ni Rachel."Napalingon naman ako sa nagsasalita.Pinunasan ko ang mga luha sa pisnge ko.

Tumango ako at pilit na ngumiti sakanya."Sige."

Tinapik naman nya ako sa balikat at inakbayan."Don't worry, gagawin namin ang lahat para kay Rachel, hmmm? huwag ka ng malungkot."

Humarap naman kaming dalawa ni Rachel."Rachel, hihiramin ko na muna ito? ha?"Biro ni John.

Hinalikan ko naman sa noo ang asawa ko at hinimas ang pisnge nito."Labas na muna ako, babalik ako kaagad.I love you."Malambing sabi ko sakanya.

Lahat ng doktor ay kasama ko dito sa isang lamesa.Pinag uusapan namin ang dapat nilang gawin kay Rachel.

"Doc. Valiente, I want to ask you if it is okay kung kukunin natin ang bata sa sinapupunan nya."

"But Doc. 7 months pa po ang tyan nya, hindi po ba maapektuhan ang bata?"Nag aalala kong tanong.

"Although, not 100% percent sure na maliligtas ang bata but this is the only way para malayo ito sa panganib  at may incubator naman so there's nothing to worry."