(၁၅)ႏွစ္ၾကာၿပီးေနာက္။
ေတာအုပ္အတြင္းရွိ တစ္ေနရာတြင္ လွဳပ္လွဳပ္ရြရြျဖင့္ သစ္ပင္ျခံဳပုတ္တို႔ ယိမ္းထိုးေနေလသည္။ ခပ္ေဝးေဝးက လွမ္းၾကည့္လွ်င္ ျခံဳတိုးေနေသာ သားေကာင္ဟု ထင္ၾကမည္မွာ မလြဲဧကန္ပင္ ျဖစ္ေလသည္။ သို႔ေပမဲ့ ဒူးႏွစ္ဖက္ကိုေထာက္ကာ ေလးဖက္ကုန္းရင္း တစ္ခုခုကို ရွာေနေသာ ေကာင္ငယ္ေလး ျဖစ္သည္ကိုေတာ့ အနီးကပ္ၾကည့္က သိႏိုင္သည္။
"Fufuေရ...Fufu...လာခဲ့ မဆိုးရဘူး"
ျခံဳပုတ္ထဲပဲေနမယ္၊မထြက္ေတာ့ဘူး ဆိုတဲ့ ရုပ္နဲ႕ ပုဝင္ေနတဲ့ ေခြးေပါက္ေလး။
"ေအး မထြက္လာရင္ ထားခဲ့မွာေနာ္၊ ဗန္ဗိုင္းယားျကီး လာကိုက္လိမ့္မယ္ ဟြန္း"
ကိုယ္ကသာ သူ႔ကိုဆူေနတာ၊ ေလးဖက္ကုန္းေလးနဲ့ဆိုေတာ့ မသိရင္ဘဲ ကိုယ္က ဒူးေလးေထာက္ျပီး အိမ္ျပန္လိုက္ခဲ့ဖို႔ အသနားခံ ေခၚေနသလိုကို ျဖစ္လို႔။ Fufuစုတ္ အခ်ိဳးကိုမေျပဘူး။
"ဝုတ္ အီ အီ....."
"အံမယ္ ယုန္ေနာက္လိုက္ရင္း လမ္းေပ်ာက္မွာဆိုးလို႕ နင့္ကိုဆူတာေလ၊ အဲ့လို ေလ်ာက္ေျပးေနရင္ ေနာက္ခါ ေတာထဲလာရင္ ငါနဲ့မလိုက္နဲ့ ျကားလား"
လက္ကေလးနဲ့ လွမ္းေပြ႕ကာ ခ်ီလိုက္ရင္း ေဘာင္းဘီရွည္မွာ ကပ္ေနတဲ့ ျမက္ေတြကို ခါရင္း Fufuမ်က္ႏွာမွာ ကပ္ေနတဲ့ သစ္ရြက္တခ်ိဳ႕ကို ဖယ္ေပးလိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ ခူးထားသည့္ ေဆးဖက္ဝင္ ဟင္းခ်က္ရြက္ေတြကို ေက်ာပိုးအိတ္ထဲထည့္ျပီး လာလမ္းအတိုင္း ေလ်ာက္လာေလသည္။
ဒီေန့ လျပည့္ေန႔။ လျပည့္ေန႕တိုင္း အျပင္မထြက္ခိုင္းသည့္ ဦးငယ္Romeကို သတိရမိသြားသည္။ လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္က ခရီးထြက္သြားျပီး ျပန္မလာသည္မွာ အခုထိတိုင္ ျဖစ္ေလသည္။ စာပို႔သိမ္းငွက္ကေနေတာ့ စာမွန္မွန္လာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း ဒီတူေလးတစ္ေယာက္ရွိတာ ပစ္သြားလို႔ရလား။ ဦးေလးငယ္ မရွိတာ သိပ္သိသာတာပဲ၊ ဟင္းလည္းမခ်က္တက္ေတာ့ ခ်က္စားလို႔ရသမ်ွ အရြက္ေတြကို အိုးထဲပစ္ထည့္ ေရာခ်က္ျပီး စားေနရတာ။ တစ္ခါလာလည္း ဝက္ေပါင္ေျခာက္၊ တစ္ခါလာလည္း ဝက္ေပါင္ေျခာက္နဲ့ လူလည္း ဝက္ေပါင္ေျခာက္ရုပ္ ထြက္ေနျပီ။ စိတ္တိုတယ္ စိတ္တိုတယ္။
YOU ARE READING
Vampire and his blood bag (Completed)
Fanfiction(Completed) Unicode & Zawgyi #OffGunfanfiction #Crd_all_cover_pic 1/6/2020~2962020 _________________________________________🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀 _________________________________________ Gun** ေသြးအိတ္ေတြကို ေမွာင္ခိုေရာင္းဝယ္ရင္း ေငြရွာေတ...
