Risk (COMPLETED)

Chapter 18

Nagising ako dahil sa sinag nang araw na tumama saking mukha. Minulat ko ang aking mga mata at ang hindi pamilyar na kwarto Ang bumungad sakin.

Agad binalot nang kaba ang puso ko dahil  dun. Napa upo Mula saking pag kakahiga, pero ganun na lamang ang gulat ko nang makita kong natutulog si Bryzon sa tabi ko at.....

At nakahubad Ito.

Bigla ako nakaramdam nang takot. Nang kaba. Anung nangyari? May.... May nangyari ba?

Nanginginig ang kamay ko habang hinahawakan Ang comforter na bumabalot sakin. Tinignan ko ang sarili ko at....

Nakahubad ako! Wala akong damit!

"Jusko..." Sambit ko.

Bigla na lamang tumulo Ang luha saking mga Mata.

May nangyari samin. May nangyari samin ni Bryzon.

Paano? Bakit? Paano ulit?

Hindi ko na napigilan Ang sarili ko at walang Sabi sabi Kong hinampas si Bryzon.

"What the fuck?!" Sigaw neto nang magising. Agad ko itong tinignan nang masama.

"May nangyari satin?!" Tanong ko sakanya.

"Can't you tell?" Walang ganang tanong neto dahil na din siguro sa pag hampas ko sakanya.

"Pero.... Paano?" Tanong ko sakanya.

"You were fucking drunk last nigh--" Hindi ko na siya pinatapos dahil agad akong sumabat.

"And you took advantage of me?!" Sigaw ko sakanya.

Kumunot Naman Ang noo Niya bago siya umupo. Mas lalo ko Naman binalot Ang sarili ko nang comforter.

"What? No. Of course not." Sabi neto. Wala na din sa Boses Niya Ang pag ka irita.

"Then.. how?" I asked him.

"I saw you last night, you were drunk and you were dancing like, I don't know how to describe your dance moves if meron ba nun." Sabi niya kaya Naman tinignan ko Ito nang masama.

Nagawa Niya pa talaga mag Biro!

"Then all the boys there was looking at you. Kaya Kita nilabas dun, and..." Napatingin Naman ako sakanya nang tumigil Ito sa pag salita.

"And?" Tanong ko sakanya.

"And you kissed me." He said.

Gulat na tinignan ko Naman Ito. Wala akong naalala sa mga nangyari kagabi. Ang huli ko Lang naalala ay Yung pang hila Niya sakin palabas nang bar, at pag katapos nun, ay Wala na.

"I kissed you tapos nangyari na'to? May nangyari na satin?" Tanong ko sakanya. Trying to understand and recall what really happened.

"I tried stopping you, but damn. Lalake Lang din ako, what else can I do? I've missed you. You don't know how much I miss you." Sabi Niya na nag patigil sakin.

Na... Na mimiss Niya din ako? Na mimiss niya ako?

"Nakainom din ako kagabi, Muffin. Kaya pate ako, ay Hindi ko na nagawang kontrolin Yung sarili ko. Damn, the moment I saw you dancing in the dance floor, I  really wanted to run towards you and hug you." Sabi ni Bryzon.

Para Namang tumalon sa saya Ang puso ko dahil sa sinabi ni Bryzon. He miss me! He wants to hug me!

Sobrang saya ko dahil sa narinig ko Mula sakanya. Sobrang saya ko dahil ganun din Yung nararamdaman ko. Ganun din Yung gusto Kong gawin sakanya.

But....

But this is wrong. This is so wrong.

Dapat hindi nangyari to. Dapat walang nangyari samin ni Bryzon. Dapat... Dapat kalimutan na Lang namin Ang mga nangyari.

Tama.

We should just forget what happened to us. Dahil.....Yun yung tamang gawin.

"No. Mali. Mali to." Sabi ko na nag patigil Kay Bryzon.

"What do you mean?" He asked.

Tinignan ko ito. "Ito. Yung nangyari! Mali Yun! Mali Yun, Bryzon. Dapat hindi nangyari Yun. Dapat walang may nangyari." Sabi ko sakanya.

Tila'y nabuhusan siya nang malamig na tubig sa sinabi ko, dahil agad nag iba yung expresyon nang kanyang mukha.

"Are you telling me that you regret what happened last night?" He asked.

Mabagal ang ginawa Kong pag tango sa tanong ni Bryzon. Nakita ko Naman Ang pag bagsak nang kanyang balikat.

Kita ko sakanyang mukha ang lungkot. Kita ko sakanyang mga mata Ang sakit dahil sa sinabi ko.

Agad ako nakaramdam nang kirot saking puso. I'm hurting him! He is in pain! Parang gusto Kong bawiin ang mga sinabi ko, pero Hindi. Hindi ko na dapat pang bawiin iyun. Nasabi ko na, kaya dapat panindigan ko na.

"Let's just forget everything." Sabi ko.

"Papanagutan Kita." Sabi ni Bryzon.

Gulat na tinignan ko ito nang mag kasabay Kaming mag salita. Tila'y merong humaplos saking puso dahil sa sinabi ni Bryzon.

Papanagutan niya ako?

Parang gusto Kong maiyak sa saya dahil sa sinabi Niya, pero agad na binawi ang kasiyahan ko nang Makita ko ang pag tigas nang kanyang bagang.

"You want me to forget everything?" Galit niyang tanong.

Wala na... Wala na akong magagawa. Nasabi ko na. Nasabi ko na kaya papanindigan ko na'to.

"I'm sorry. Pero Ito yung--" Hindi ko na natapos Yung sasabihin ko nang bigla itong nag salita.

"Kailangan? Ito nanaman Yung kailangan mong gawin, Bernadette?" Sabi neto na punong puno nang hinanakit.

Parang gusto kong bawiin Ang sinabi ko. Parang gusto ko siyang yakapin. Parang gusto kong sabihin na kalimutan na lamang Niya Yung sinabi ko.

"Dammit! Hindi kaba nag sasawang tanggihan ako?" Tanong neto.

Agad Kong iniwas Ang mga Mata ko sakanya. Tumalikod ako sakanya bago ako nag salita.

I avoid his eyes as I try to control my feelings. I avoid his eyes as I try to hold back my tears.

With all the strength that I have. I clear my throat and say,

"This is the right thing to do, Bryzon. Let's.... Let's just pretend n-nothing happened."