Risk (COMPLETED)

Chapter 19

Ilang araw na ang lumipas. Hindi na ako muling nag pakita pa kay Bryzon, kahit ilang beses itong tumawag sakin at mag text.

He really wanted to talk to me. He really wanted us to talk. He really wanted us to discuss what happened. He really wanted to.... To have me.

Ilang beses nang sinabi ni Bryzon sakin sa Text na gustong gusto niya ako panagutan. Kahit Hindi Naman namin Alam Kung may mabubuo ba kaming Bata dahil sa isang Gabi na pag tatalik namin.

I'll admit it, it was so painful to leave him that day. Idagdag mo pa Yung sakit na nararamdaman ko nung araw na Yun sa pagitan nang hita ko, ay masasabi ko talagang it was one of my painful days.

Yes. It's true.

Bryzon is my first. I'm a virgin... But of course it was before Bryzon and I did it. Tho, I really can't remember exactly what happened. Pero may mga pangyayaring Basta basta ko na Lang maalala.

And I can say it was a hot night.

But it was the first and last. Kagaya nang sinabi ko Kay Bryzon, ay kalimutan na Lang namin Ang mga nangyari. We should just act like nothing happened. Like we didn't made love.

Made love?

Love?

Ni Hindi ko nga Alam Kung Mahal ako ni Bryzon e. Ni Hindi ko Alam Kung gusto Niya ba ako o Kung may nararamdaman man Lang ba siya para sakin.

Yes, he did say that he miss me. Yes, he did say that he wants to hug me.

But it doesn't mean that he loves me.... Right?

Hindi Naman ibig sabihin nun, Mahal Niya ako. Hindi Naman ibig sabihin nun, gusto Niya ako. Siguro'y may nararamdaman nga siya para sakin, pero Ang tanong ay, gaano ka lalim Yun?

Sing lalim ba nang pag mamahal ko? Sing lalim ba nang nararamdaman ko? Sing lalim ba nang kagustohan ko?

Maybe not... Maybe his feeling for me is just... Paltry.

"Hey, I think this house is nice." Napatingin Naman ako Kay Alley nang mag salita Ito.

"You think so?" I asked her. Tumango Naman Ito at ngumiti.

"Yes. Gustong gusto nga ni Ate Via e." Sagot Niya Naman na ikinangiti ko.

Nandito kami ngayon sa bahay na lilipatan namin. Sa mga araw na nag daan, ay nakakita na din ako nang bahay na pwede naming tirhan ni Ate Via. Malaki din ang pasasalamat ko kay Alley at Lauren dahil tinulongan ako nilang makahanap nang bahay.

Ngayon masasabi ko na talagang worth it Yung pag ttrabaho ko sa UAE. Na worth it din yung pag tiis Kong Hindi umuwi nang Pilipinas at Hindi makasama si Ate Via. Worth it lahat. As in lahat lahat.

"Hmmm, Lor? Nag text ba sayo si Bryzon? Hininge Niya Yung number mo sakin nung isang araw e. Binigay ko naman dahil sabi niya may kailangan ka asikasuhin sa passport mo. Mabuti na Lang talaga mabait Yung si Bryzon." Sabi Naman ni Lauren na kakapasok Lang dito sa kusina kasama si Ate Via.

Nagka tinginan Naman kami ni Ate Via. Mukhang Alam Niya na Yung gusto Kong iparating, na huwag sabihin sa kanila ni Alley at Lauren ang nangyari.

"Ah, oo. Naka pag usap naman na kami, okay na. Naayos na." Sabi ko na Lang.

Tumango na lamang si Alley at Lauren bago ulit umikot pa sa bahay. Nag katinginan Naman kami ni Ate Via. Tipid na nginitian Niya lamang ako bago umikot din kasama sila Lauren at Alley.

Nang makaalis sila sa kusina ay dun na lamang ako nakahinga nang maluwag. Hindi ko din napansin na pinipigilan ko na palang huminga, dahil sa kaba na nararamdaman ko nang nag tanong ni Lauren.

Akala ko kasi talaga mag tatanong Ito tungkol sa nangyari sa Bar e. Baka Kasi mag tanong siya Kung bakit bigla akong nawala, at Kung Sino ba Yung kasama ko.

Nung kinaumagahan Kasi nun, ay nakita Kong sobrang dami Yung text at missed call ni Lauren sakin. Sabi neto ay nag aalala siya at hinahanap ako. Nag text na Lang ako nang pabalik na ako sa hotel na biglang sumama Yung pakiramdam ko kaya kinailangan Kong umuwi.

Mabuti na Lang din talaga na dumating daw si Nathan nung mismong pag alis ko. Good thing dahil may kasama si Lauren nung hinila ako palabas ni Bryzon dun.

Lumipas Ang mga araw at tuloyan na Kaming nakalipat sa bahay na binili namin. Sobrang nag papasalamat ako may Alley at Lauren sa pag tulong samin ni Ate Via na makalipat agad sa bahay na nagustohan namin.

Sa mga araw na lumipas ay napag desisyunan ko na din na bumalik na si UAE pag naayos na namin lahat. Hinahanap na din Kasi ako sa hospital na pinag ttrabahuan ko, at medyo kinukulit na ako ni Chloe.

Sabi niya ay na mmiss niya na daw ako, at gusto niya na daw akong makita at makasama. Kaya ayun, ilang irap at galit nanaman Yung natanggap niya Mula Kay Red.

Napangiti Naman ako sa naisip ko. I miss them. Na mimiss ko na Yung dalawang Yun. Kahit naman minsan nag aaway Yung dalawang Yun, ay Mahal na Mahal ko pa din sila. At tsaka kahit palagi nila akong pinapagalitan, dahil na din sa pagiging pili ko sa mga lalake ay di Naman mawawala sakin na mahalin sila.

"Loraine, Tara na?" Napalingon ako sa pintuan nang kwarto ko nang mag salita si Ate Via. Tumango Naman ako bago kinuha Yung bag ko.

"Tara na, Ate." Sabi ko nang makalabas na ako nang aking silid.

Napag pasiyahan namin ni Ate Via na dalawin sila Nanay at Tatay sa sementeryo. Bumili din kami nang bulaklak at kandila.

Nang makalabas kami sa aming bahay, ay nag lakad lakad kami palabas nang aming subdivision. Mailap Kasi Yung taxi dito, dahil karamihan sa mga nakatira dito ay may mga kotse. Parang kami Lang ata Yung walang sasakyan e.

"Hindi mo ba kakausapin si Bryzon, Loraine?" Tanong ni Ate Via.

Nagulat ako dahil sa tanong Niya. Sa mga araw na lumipas ay na namin ulit napag usapan Ang tungkol sa nararamdaman ko para Kay Bryzon. Kaya medyo nagulat ako nang bigla Niya Ito tinanong sakin.

"Wala Naman kami dapat pag usapan pa, Ate.." sagot ko sakanya.

"Yan Lang Ang sinasabi mo sa sarili mo, Loraine. Dahil Yan Lang yung gusto mong paniwalaan. Pero Alam mo sa sarili mo na kailangan niyong mag usap na dalawa." Sabi ni Ate via.

Napayuko na lamang ako dahil sa kanyang sinabi. Totoo Naman e. Totoo Naman na kailangan naming mag usap ni Bryzon. Lalo pa ngayon na may nangyari samin.

Pero Kasi.... Natatakot ako.

Natatakot akong masaktan. Nakakatakot. Hindi ako handa. Ayokong masaktan. Ayoko.

"Pag-usapan ang kailangan pag-usapan. Wag Lang Basta basta kalimutan." Dugtong pa niya.