Risk (COMPLETED)

Chapter 24

"Do you really have to go?" Malungkot na tanong ko Kay Bryzon.

He let out a laugh before putting his clothes to his suitcase. What a sexy laugh!

"Do you want me to stay?" Tanong neto.

Tinignan ko Naman Ito nang masama kaya Naman napatawa na lamang siya. Napanguso Naman ako dahil sa ginawa Niya.

Ang seryoso nang pinag uusapan namin, tapos tatawa Lang siya? Akala ko ba seryoso siya sakin?!

"You know so well that I went here to come after you, right?" He said. Tumango Naman ako.

"So kaya kaba babalik sa Pilipinas dahil pumayag na akong ligawan mo ko?" Nakataas Ang isang kilay na tanong ko sakanya.

Sa mga nag daang araw ay marami nang nangyari. Isa na dun ang pumayag ako na ligawan ako ni Bryzon. I mean, bakit ko pa sasaktan Yung sarili ko kung pwede Naman akong maging masaya diba? Kaya kahit may Duda pa ako ay Alam Kong masaya ako sa naging desisyon ko.

Pangalang nangyari sa mga nag daang araw ay ipinakita ni Bryzon Kung gaano Ito ka seryoso sakin. Lahat nang gusto Kong gawin Niya, ay ginagawa niya. Lahat nang gusto ko, ay binibigay Niya. Sa mga araw na lumipas ay nakita ko Kung gaano ka effort si Bryzon sa panliligaw. Kaya nga napapatanong na lamang ako minsan Kung bakit pa siya pinakawalan ni Britney?

At Ito, Ito Yung pangatlong nangyari mga nag daang araw. Habang masaya kaming nag sasama ni Bryzon at ineenjoy ang courting stage. Ay tumawag ang company nila at pinapasabi sa kanya na kailangan Niya na daw umuwi dahil kailangan na siya nang Daddy Niya sa Kompanya nila.

Ayaw ko mang umalis Ito pero naiintindihan ko din Naman Yung sitwasyon Niya. Pero Hindi ko Lang talaga maiwasan Ang Hindi malungkot. Masyado akong nasanay na palagi ko siyang kasama. Araw araw. Tapos bigla niyang uuwi.

Bayolenting umiling Naman si Bryzon sa tanong ko at agad na nag lakad papalit sa direksyon ko. Nang makarating siya sa harap ko at yumuko Ito para mag pantay Ang aming mukha.

Naka upo ako sa kama dito sa hotel Kung saan Ito nag ccheck-in, habang siya ay nasa harapan ko at nakatingin sakin.

"Muffin, don't even think that way. Uuwi ako nang Pilipinas dahil kailangan ako nang Kompanya. It's not because I'm already courting you. Alam mo Kung gaano ako ka seryoso sayo, at Alam mong kaya kitang ligawan habang buhay para patunayan Yun." Sabi Niya.

Hindi ko Naman mapigilan ang Hindi maluha dahil sa sinabi Niya. Tila'y may humaplos saking puso nang sinabi ni Bryzon na kaya Niya akong ligawan habang buhay para mapatunayan Niya Lang na seryoso siya sakin.

I don't know if I'm just over reacting, but what he just said? Makes me so happy. So so happy.

"Umiiyak nanaman ang Muffin ko. Halika nga dito." Sabi niya bago umupo sa tabi ko at niyakap ako. Niyakap ko Naman Ito pabalik at isinubsub Ang mukha sa kanyang matipunong dibdib.

"I'm not crying.." Sabi ko pa sakanya. I heared him chuckled.

"I know your sad. I'm sad too. But we just have to accept the fact that we can't be together all the time. Dito Yung trabaho mo, habang nasa Pilipinas Yung trabaho ko." Pag papaintindi Niya sakin.

"Alam ko Naman Yan e.." naka ngusong Sabi ko.

Ilang sandali pa Ang lumipas at nanatili lamang kami sa ganong posisyon. Tila'y walang may gustong kumalas sa aming pag yayakapan.

"I'm going to miss you, muffin." Basag Niya sa katahimikan.

"I'm going to miss you too, cookie." Sabi ko sakanya.

Lumayo Naman Ito sakin at nakakunot noong tinignan ako. Para ko namang gustong bawiin yung sinabi ko dahil sa paraan nang pag tingin Niya.

"You called me cookie?" Tanong neto.

Kagat Ang ibabang labi ko ay pilit Kong iniwas Ang aking mukha sakanya. Nakakahiya! Bakit ko pa Kasi naisipang sabihin Yun?

"Tinawag mo Kong cookie?" Tanong Niya pa ulit.

"Hindi ah! Kung Anu Anu na Yung nadidinig mo. Mag pa check up ka nga." Sabi ko sakanya, pero Isang tawa lamang Ang kanyang sinukli sakin.

"Tinawag mo Kong cookie e. Bakit mo ko tinawag na cookie?" Tanong neto sakin.

"I didn't okay?" Pilit ko pa sakanya. Ngunit isang iling lamang Ang binigay Niya sakin at nakakamatay na pag titig.

Para akong matutunaw sa pag titig ni Bryzon. Oh my. Send help.

"Why did you call me cookie?" Pursigido niyang tanong.

Tinignan ko ito at nakita Kong Parang Wala itong balak na kalimutan Yung sinabi ko. I sighed heavily. Anu pa nga ba Ang magagawa ko? Ede Ang sabihin Ang rason.

"Kasi tinatawag mo Kong muffin, tapos ako walang tawag sayo. Kaya naisipan kong tawagin kang cookie, dahil paboritong mo Yung cookies Sabi mo e." Nahihiyang Sabi ko at napa Yuko pa.

Nakakahiya!

Bakit ko pa Kasi naisipang sabihin yun? Bakit Bernadette? Bakit?

"I like it." Nagulat Naman ako sa sinabi Niya. Inangat ko Ang aking tingin at tinignan Ito.

"Anung Sabi mo?" Tanong ko sakanya.

"I said I like it. Simula ngayon Yan na Yung tawag mo sakin. Cookie. Habang ako ay muffin Ang itatawag ko sayo." Sabi Niya sakin.

Napangiti Naman ako dahil sa sinabi Niya. Niyakap ko siya na agad Niya Naman binalikan nang isang mahigpit na yakap.

Isa din Ito sa mga nag bago samin sa nag daang araw. Naging komportable na ako Kay Bryzon at ganun din Ito sakin. Tila'y kulang na Lang talaga na sagutin ko Ito para masabi naming may relasayon na kami officially.

"I'm going to miss you. Damn. Hindi pa ako nakakaalis, na mimiss na Kita." Sabi ni Bryzon na naging dahilan para mag Wala nanaman Ang mga paro-paro saking tiyan.

"Ma mimiss din Kita." Sabi ko sakanya.

I never thought na masasabi ko kay Bryzon to. I never thought na magiging ganito ako Kay Bryzon.

But can I just say? That even tho these things are new to me. It seems like what he have and what we're doing feels so right.