Reis'in Sevdası (Tamamlandı)

21/Kimsin Sen?

"Asya telefonunu verir misin?" dedi Alparslan elini uzatarak. Asya yanında duran telefonu uzattı genç adama. Alparslan ismi bulup aradı ve hoparlöre verdi. Birkaç çalıştan sonra telefon açıldı.

"Bana bak evlat babana güveniyorsan boşuna güvenme derim. Sözlerine de kendine de dikkat et yoksa sonuçlarına katlanırsın."

"Ufak bir uyarıda bulunmak istedim. Babana söyle burnunu her şeye sokmasın."

"Asya" diyen adamla Ömer hemen yerinden kalktı.

"Bu o adam" dediğinde Asya sessizce fısıldadı.

"Baba"

"Mehaba Murat Bey" dedi Alparslan yüksek sesle.

"Neler oluyor? Asya nerede?" diyen adamın sesi sert çıkıyordu şimdi.

"Eğer bir daha beni sevdiklerim ile ya da Asya ile tehdit etmeye kalkışırsanız sizi bugün beni önünde beklettiğiniz mezara kendi ellerimle gömerim" dedi Alparslan buz gibi bir ses tonuyla.

"Ne saçmalıyorsun?" diyen adamın sesi tereddüt doluydu.

"Bu kadar da alçalmış mıydın baba sen? Gerçi ne bekliyorsam sizden? Bir daha sakın karşıma çıkmayın!" dedi Asya ve hızla telefonu kapattı.

Genç kız öyle bir hale gelmişti ki nefes alamıyordu. Gözleri buğulu bir şekilde bakıyordu ama görmüyordu. Alparslan, sevdiği kadının titreyen dudaklarına baktı önce sonra puslu yeşillerine. Arada mavi dalgalar oluşsa da Asya'nın gözbebeklerinde şimdi puslu bir orman kadar yeşildi.

"Ben gidiyorum" dedi Ömer sessizce.

"Haberleşiriz. Bu arada Ömer polise gitme" dedi Alparslan gözlerini Ömere dikerek.

"Tamam Reis" dedi Ömer ve kapıya doğru ilerledi.

Ömer çıktıktan sonra Asya yerinden kalkıp mutfağa doğru ilerledi. Titreyen elleriyle kendine bir bardak su doldurup küçük yudumlarla içti. Mutfak tezgahına yaslanırken gözlerini sımsıkı kapattı.

Baba neden yapıyorsun bunu bana? Bir kızın ilk aşkı babası derlerdi oysa. Sen benim ilk hayalkırıklığımdın.

Asya içinden geçen düşüncelere inat gülümsedi. İlk aşkı içerideydi ve ondan bir sürü şey saklıyordu. Asya bunu bilerek çıkmıştı yola ve göze almıştı her şeyi. Bardağı bırakınca gözlerini açtı ve karşısında kapının pervazına dayanmış onu izleyen adama değdirdi gözlerini.

"Seni, senden vazgeçecek kadar çok seviyorum" dedi Asya.

Alparslan'ın kaşları çatılırken iki adım atıp genç kızın karşısına dikildi. Gözleri yeşillerin içinde oynayan ateşe baktı. Asya'nın ondan vazgeçmesi demek Alparslan'ın kalbinin yerinden canlı ve kanlı bir şekilde sökülmesi demekti.

"Vazgeçecek kadar sevme beni o zaman" dedi Alparslan nefesini genç kızın saçlarına doğru bırakırken.

"Babam benim yüzünden seninle uğraşıyor" dedi Asya kırgın bir şekilde genç adamın gözlerine bakarak.

"Baban istediği kadar benimle uğraşabilir güzelim. Seni ondan aldığım için ne yaparsa yapsın geri vermeyeceğimi öğrenecek. Sen bir eşya değilsin sıkılınca senden vazgeçip canı istediğinde geri almak isteyemez."

Alparslan'ın kararlı bakışları karşısında Asya'nın dudakları aralandı. Konuşmak yerine genç adamın dudaklarına uzanıp küçük ama aşkını belirtir bir şekilde öpücük bıraktı. Alparslan başta şaşırsa da bunun bir vazgeçmem demek olduğu kanısına vardı.