Girdiği her ortamda ağırlığı ve duruşu hayran bırakırdı herkesi. Ankara Üniversitesi'nin Reis'i Alparslan'dı. Herkesin yardımına koşar, haklıyı haksızdan üstün tutar, abilik yapıp etrafındakileri kollardı. Adalet terazisi şaşmaz, hiçbir koşulda sars...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Geçmiş olsun bebeğiniz çok güçlü çıktı. Annede bebekte iyi şu anda. Asya Hanım sizi görmek istiyor."
Alparslan derin bir nefes verirken, omuzlarından büyük bir yük kalktı. Asya'nın ve bebeğinin iyi olması isteyeceği tek şeydi. "Teşekkür ederim" dedi Alparslan, doktora. Asya'nın içeride yattığı odaya doğru adımladı
Kapıyı açtığında Asya'nın yatakta uzanmış bedenini gördü. Genç kızın solgun yüzü biraz daha canlanmış, nefesleri daha düzenli bir hale gelmişti. Alparslan'ı görünce gülümsedi. Genç adam genç kızın gülümsediğini görünce bir kez daha şükretti.
"Güzelim, kendini nasıl hissediyorsun?" dedi elini tutup genç kızın.
"İyiyim Alparslan. Daha da iyi olacağız bebeğimle."
Asya titrek bir nefes alıp elini karnına koydu. Canından can olan bu bebeğe büyük bir bağlılıkla tutunmuştu. Kendisini bırakıp gideceğinden ölesiye korkmuştu ama şimdi kalbi sevinçle doluydu. Yorgundu, bunu inkar edemezdi ama değerdiye düşündü. Bebeği halen onunla birlikteydi.
"Asya bir süre okulu dondurmanı istiyorum. En azından başımızdaki olaylar bitene kadar. Ben tekrar seni, sizi kaybetme korkusunu yaşayacak kadar güç bulamıyorum kendimde." Alparslan'ın hareleri kızarmış gözlerine baktı Asya. Genç adamın kendisi kadar perişan halde olduğunu anlamamak elde değildi.
"Olur, bir dönem uzatırım" diyerek nefesini verdi. Bebeği için her şeyi yapardı genç kız. Üstelik bu halde doktorunun da izin vereceğini sanmıyordu okuluna devam etmesini. Alparslan'ın aldığı karara güvendi.
Asya hastaneden çıktıktan sonra Özlem, Ömer, Çetin ve Elif onları hiç yalnız bırakmadılar. Asya'ya destek olup, hamilelik sürecinin iyi geçmesi için yardımda bulundular. Alparslan'ın görevi dolayısıyla eve gelmediği günler Özlem arkadaşının yanında kaldı. Elif halen Çetinin görevini bilmediği için kızlar onun yanında bu konular hakkında konuşmuyordu.
"Konuş seni tutan adam kimdi?" Alparslan sorguya girdiğinden itibaren gerilen sinirleriyle boynunu yana yatırdı. Depoda buldukları doktor bir türlü konuşmuyordu. Eğer ifade verirse kimin onları tuzağa düşürdüklerini bulmak daha kolaylaşacaktı.
