20.Bölüm 'BALO'

8.2K 794 504
                                    

Keyifli Okumalar
Dilerim
❤️

***

GÖZDE

Bugün makus kaderime boyun eğerek görüşmeye gitmek için hazırlanacaktım. Dünden beri sanki daha önce hiç görücü usulü yapmamışım gibi bütün gün annemin nasihatlerini dinlemiştim.

“Kızım bak, çocuğun tipini beğenmezsen eğer hemen kestirip atma. İyice bi konuş, belki fikirleri veya kafa yapısı falan uyar” vs.vs.. Bunun gibi bir sürü nasihatlere kafamı sallayıp onaylamaktan artık neredeyse, arabanın önünde kafası sallanan figürlere benzememe az kalmıştı. 

Kahvaltıda morali sıfır olan Metin ve onu güldürebilmek için çeşitli şebeklikler yapan Tekin’e hüzünle baktım. Eve geldiğimde Metin ile abla kardeş dertleşmesi yapmayı düşündüğüm esnada annemin; “hadi kızım geç kalma” demesi ile hazırlanmak için sofradan kalkarak odama geçtim.

İlk işim yine kıyafet dolabımın önüne geçip askılıkları karıştırmaya başlamak oldu. Bu defa öyle bir şey giymem lazımdı ki, bakan kişinin ‘bu kız hiç bana göre değil ! Bizi 
buluşmaya ikna eden Gönül ablayı Allah’a havale ediyorum!’ Diyecek, bir şeyler giymem lazımdı. Hem böylelikle Gönül ablanın da ayağını kaydırmış olurdum. Bir taşla iki kuş misali..

Bu görüşeceğim kişiyle birlikte hayatımda yaptığım beşinci görücü usulü görüşmem olacaktı. Belki karşıma bir türlü çıkamayan hayatımın aşkını, görücü usulünde bulurum diye gittiğim dört görüşmede maalesef ki hazin sonla bitmişti. Tabi bunların yanı sıra bir de her görüşmeden sonra sinirden tansiyonum tavan yapınca, soluğu acilde Feyza’nın yanında alıyordum..

 Tabi bunların yanı sıra bir de her görüşmeden sonra sinirden tansiyonum tavan yapınca, soluğu acilde Feyza’nın yanında alıyordum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

~İlk görüşme mi yaptığımda yirmi iki yaşında ve çok heyecanlıydım. Ta ki, karşımdaki kişiyi görene kadar ! Adam vergi memuruydu ve muhabbet ederken resmen vergi memurundan sorgu memuruna terfi etmişti. Sorduğu sorular üniversite sınavında çıkan kazık sorular gibi olunca, ilk işim lavaboya gidiyorum diyerek arka kapıdan restoranı terk etmek olmuştu.

~İkinci görüşmem biraz komikti. Kendisini Biscolata reklamlarındaki erkek mankenlerle karıştıran ama aslında Shrek’deki salak prense çok benzeyen bir adamdı. Muhabbetin başında kendini övmeye başladığında, sırf sıra bana ne zaman gelecek diye sabredip bekledim ama tam tamına iki saat kendini övüşünü dinlemek zorunda kalmıştım. En son restorandaki garson yanımıza gelip; “efendim birazdan kapatacağız, daha oturacak mısınız ?” Demesi ile benim bir kalkışım vardı ki, görmeniz lazımdı..

~Üçüncü görüşmem, tam bir kaostu. Adamın olmayan havasından geçilmezken isim hafızası da oldukça sıfırdı. Oturduğumuzda söylediğim ismimi ilk on beş dakika da unutup, daha sonra yarım saat ismimi bulmak için bütün kirli geçmişini ortaya dökünce artık daha fazla dayanamayarak masadan kalkmıştım.

ŞANSIN BÖYLESİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin