-Flashback-
Yıl 1213
Oynayan kızlarının yanından kalkan Jiara biraz ötede olan eşinin yanına gidip karşısına geçerek bağdaş kurmuştu. Koyu kahverengi gözlere sahip olan Alfa bakışlarını karşısına oturan eşine çevirip hafif bir tebessüm etmişti.
"Sorun ne, neden keyifsizsin?"
Nefesini dışarı veren Alfa başını sol tarafında çevirip kızlarına bir müddet baktıktan sonra "Endişeleniyorum" diyerek eşinden tarafı dönmüştü.
"Üç yılı geride bıraktık ama her an ne olacağını bilmiyoruz. Can güvenlikleri yok"
Eşinin haklı olduğunu biliyordu ama elinden bir şey gelmiyordu Jiara'nın.
"Rae he'nin ölümsüz olması için dolunay çiçeğini kullanacağım. Yakılsa bile küllerinden geri doğabilir. Kalbine saplanan gümüş her hangi bir şeyin yarası yıllar geçse de iyileşebilir fakat He ran.. onun için ne yapabilirim bilmiyorum"
Bakışlarını çaresizce yere indirdiğinde Jiara elini uzatıp kendi eline oranla daha sıcak olan büyük eli elleri arasına almıştı.
"Babamla konuşacağım. Tek kızıyım, bana fazlaca değer veriyor. Bir şeyler yapabilir"
Başını olumsuzca sallayan Alfa "Bu çok tehlikeli" diye itiraz etmişti.
"Evet ama.. başka çaremiz yok. Kendi canım umrumda değil. Yaşadım zaten yaşayacağım kadar. Onlar henüz çocuk.."
Sıcak elini Jiara'nın yanağına götürüp okşayan Alfa birkaç saniye kadar yüzüne baktıktan sonra uzanarak kollarını bedenine dolamıştı. Çocuklarının hayatları için kendi hayatlarından vazgeçiyorlardı..
●
Ertesi sabah köye inen Alfa Jiara'nın babasını bulup ilk kendi konuşmuştu. Onu direkt gizlendikleri eve götüremezdi.
"Kızımı görmek istiyorum"
Uzun zamandır kızını göremeyen yaşlı vampir karşısında kalan bedene bakarken oldukça ciddiydi. Fakat ciddi ifadesi maskeden ibaretti. Kızını görme umuduyla yanıp tutuşuyordu.
"Takip edin beni. Dikkat çekmeyelim"
Alfa onaylandığında arayı biraz açıp önden yürümeye başlamıştı. Bu yaptıklarından pişman olmamayı diliyordu. Sonuçta uzun zamandır yaşayan bir vampirdi ve laneti biliyordu. Yerlerini diğerlerine söyleyebilirdi.
İnsan üstü güçlerini kullanarak kısa sürede vardıkları evin önünde durduklarında geldiklerini hisseden Jiara direkt dışarı çıkmıştı. Uzun zamandır göremediği babasını karşısında görünce hiç düşünmeden yanına gidip kollarını ona dolamıştı.
"Seni çok özledim baba"
Gözyaşları babasının omzunu ıslatıyordu. Hiç haber vermeden evden ayrılmıştı. Biliyordu ki aşık olduklarını söyleseler de kimse onları desteklemeyecekti. Lanet yüzünden hep karşı çıkacaklardı. Habersiz gitmek en doğrusuydu..
Geri çekilip bakışlarını babasının yüzünde gezdirmişti. Çoktan He ran ve Rae he'yi hissetmiş olmalıydı.
"İkiniz de yanlış yolda olduğunuzun farkındasınız değil mi?"
Başını olumsuz anlamda sallayan Jiara kendi elleri kadar soğuk olan babasının ellerini tutmuştu.
"Biz yanlış bir şey yapmadık baba"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cursed Blood ᴶᴶᴷ
FanfictionHe ran'ın aşılması zor duvarları vardı fakat, Jungkook hiçbir zaman pes etmedi... 15.04.2020 11.01.2021