Irrepressible Fixation

✈ 12

Chapter Twelve

KILLANI sighed as she savors the cold impact of water on her skin, she's planning on going to the café of her choice. Mag a-apply ito dahil wala naman siyang gagawin sa penthouse, she's just going to die out of boredom. Kidding aside, of course she's just over exaggerating. Hindi parin mawala wala sa isipan niya ang ginawa ni Didrik, that bastard! May gana pa talagang mag dala ng babae ULIT sa penthouse kahit nandun siya.

Hindi ba uso ang salitang respeto? Alam niya naman na wala itong karapatan na manghimasok sa buhay ng binata ngunit kailan pa naging maganda sa loob ang makitang may nilalanding babae ang tatay ng anak mo? Tangina naman, hindi talaga nakakatulong ang lalaking iyon sa sitwasyon niya.

She took a deep breath before stepping out of the shower, Killani wore a simple outfit for today. Ayaw niya namang mag mukhang bongga na bongga dahil sa isang café lang naman ito pupunta, tumingin siya sa salamin at in-obserbahan ang sarili. She smiled upon seeing her face glow from within, magandang skin care pala ang pagiging buntis. Pero wag gayahin, friends! Iwas tayo sa nasirang kinabukasan, nakikita niyo naman si Killani ngayon.

Mas madali sana kung hindi malandi ang gagong iyon, ito pa mismo ang stress supplier niya. Bwiset talaga, boys give her depression! Matanong nga si Airelle kung ano ang pakiramdam na magka-jowa ng babae.

Sumimangot si Killani sa salamin nung pumasok ulit sa isip niya ang ginawa ni Didrik, ang mata nito ay nawalan ng ningning. I won't let you get your way in me again, kakayanin ko kahit certified marupok ako!

Binuksan ni Killani ang make-up kit niya at sinimulan na ang pangkaraniwang ritwal, her thoughts went to her mother. Kamusta na kaya si mama? Kinaya ba nito ang operasyon? Kinuha ni Killani ang cellphone na prenteng nakalagay sa harap niya at tinawagan ang ama, she sighed when no one answered her. Ring after ring but no one picked up her call, Killani's brow furrowed in worry.

"Please pick up the phone, papa." Bulong niya habang hindi mapakali sa kina-uupuan, her father is definitely hiding something from her and she's not liking it.

Kailangan ba niyang bumalik sa probinsya? Bumisita sa magulang para ma sigurado ang kalagayan ng ina?

Paulit ulit na nagmu-mura ang dalaga sa kaloob-looban, she's here in the city. Facing her own problem without even knowing what's happening with her parents, she let out a breath before standing up and took her purse together with her resume from the bed. Lumabas na ang dalaga sa silid at tumungo sa pinto ng penthouse ngunit napatigil ito nung nadatnan si Didrik na nakahilig sa lababo. His eye bore into her but she didn't show any emotions, bakas parin sa mukha nito ang pasa. Because of the sunlight, his face was on full display.

"You're fully dressed." Napakunot ang noo ni Killani. "Duh? You don't expect me to be wearing pants but naked on the upper part." Halata ang iritasyon sa boses nito.

Didrik blinked a lot of times, realizing what he said. "I mean--ahm.." Killani stared at him in disbelief, is the great Didrik Gustavsson really stammering?

"Kaya mo yan, malaki ka na." Nanatili siyang nakatayo sa harap ng binata para hintayin ang sasabihin nito ngunit umirap si Killani nung hindi nato nagsalita pa.

"Seriously tsk, I'm leaving. Don't wait for me." Akmang aalis na ito nung nagsalita si Didrik. "Are you... leaving me?" Napatigil siya sa sinabi ng binata, hahawakan na sana ito ni Didrik sa siko ngunit umiwas siya.

"Don't touch me."

Dahil marupok ako.

"Are you leaving me?" Malumanay na sabi ni Didrik, her heart softened but she pushed the thought away.