Irrepressible Fixation

✈ 14

Chapter Fourteen

HUMIWALAY na ang dalagang si Killani mula sa binata at tinignan ulit ang sarili sa salamin, maganda pala ang uniform nito. Parang simple outfit of the day lang, hindi halatang mag ta-trabaho. A pair of strong, veiny arms encircled around her waist. She stared at Didrik who's busy romancing her neck with tiny kisses, then he's going to snuggle in and take a big sniff. Napailing iling si Killani.

"You're a big baby, you know?" Biro ng dalaga habang ang kamay ni Didrik ay hinihimas ang tiyan niya na para bang hinahawakan ang anak nila, the gesture made her smile. Who would've thought that the great, women hater Didrik Gustavsson is this clingy?

"I'm not a big baby." Killani snickered at his response. "Then what are you?"

"I'm your big baby." Parang bata na sabi nito. "So...you know, feed me." Pagpatuloy ni Didrik at saka tinuro ang dibdib ng dalaga gamit ang nguso.

Hinampas niya ang kamay nitong nakapalibot sa bewang niya at lumayo sa binata, Killani cupped her breasts before glaring at him. "Gago ka ba? Maliit palang ang laman nito, this milk is not for you to drink. Lamas, dila, kagat, pwede pa."

Didrik cutely smiled, scaring the shit out of her. Sinasapian na naman ata. "But baby, that's not feeding. That's pleasuring your aroused nipples." Umingos si Killani sa sinabi nito.

"Kaya nga! Ang gatas na 'to ay para sa anak natin, hindi para sa ama." Pinagkrus ni Didrik ang dalawang kamay bago tumingin sa gilid at ngumuso na parang nagtatampo. "I'm her baby too but she's not thinking about feeding me, should I be jealous of my child, Lord?"

Aba't! Kinausap pa talaga ang Diyos! Bata ba itong kaharap niya?

"Excuse me, Didrik Gustavsson. Pinapakain rin kita, pero ang pagkain na hindi pang bata! Hala sige, magtampo ka diyan at gugutumin talaga kita." Nanghahamon na saad niya habang nanlalaki ang mata.

Didrik looked at her with an 'you're unbelievable' look, eyes wide open and mouth formed in a tiny 'o'. Sumimangot si Killani, bata nga 'tong kasama niya. Si Didrik Gustavsson ba talaga ang nasa harap nito?

"And now she's threatening to starve me, Lord, is this really my wife?" Killani rolled her eyes before punching him on the arm.

"Lord, did you see that? She punched me, I'm a battered husband. Please help me escape from my wife's wrath, ouch! I can't move my arm, it hurts so bad." Umakto pa 'tong umiiyak, Killani heaved a deep sigh.

If marrying Didrik Gustavsson means that she would be handling this kind of man in her entire life then she wouldn't mind. This man in front of her is the real Didrik, no mask, no nothing. A man behind his bad deeds, a man behind the unforgettable past.

"Masakit ba? Let me see." Malumanay na sabi ni Killani bago hinawakan ang braso nito para iharap sa kanya, gusto niyang tumawa dahil hindi nga iyon namumula, gusto lang talaga ni Didrik na bini-baby.

Ngumuso ang binata bago tumango tango. "It hurts oh, right here oh." Parang bata na sabi nito at saka tinuro ang braso kung saan niya sinuntok, napangiti si Killani sa inakto ni Didrik. Dalawa na ang baby niya ngayon.

"Aww, masakit?" Tanong niya habang sinusundot ng madiin ang tinuro ng binata, hindi manlang ito ngumiwi at walang bakas na sakit sa mukha nito pero tumango parin.

Nanggigigil niyang niyakap si Didrik at pinugpog ng halik ang mukha nito, pinaglilihian niya ata ang binata. She just can't get enough of him, he's too adorable!

"Wow, free kisses." Sabi ni Didrik bago siya niyakap pabalik. "Ang cute mo, ang cute cute mo." Masayang sabi ni Killani at pilit sinisiksik ang mukha sa leeg ng binata kaso hindi talaga nito maabot kahit anong tingkayad na gawin niya.