KIZIL

#21

"Nasıl sikimsonik bir ilişki içindesiniz siz ya?"

Sehun, akşam Kyungsoo'nun evine gitmişti. Kızıl ona olanlardan bahsetmişti.

"Bitti gitti Sehun. Bu saatten sonra o istese de ben onu istemiyorum."

"Peki ya duyguların?"

"Sikmişim duygularımı. Bana kim olduğumu hatırlattı işte. Ben kimseyi sevmem, en değerlim her zaman Eunji idi. Herif gelip duygularımın amına koydu, duygu muygu kalmadı, bitti. Gözlerimin içine bakarak beni istemediğini söyleyen birisine yalvaracak kadar düşmedim. Beni istemeyeni ben de istemem Sehun. Bundan sonra onu bana anlatmanı da istemiyorum. Çok destek oldun, teşekkür ederim. Ama yeterli."

"Pekala..." Sehun söyleyeceği planı es geçti. Ne de olsa kendisi yürütebilirdi. "Yarın çalışıyor musun?"

"Hayır izin günüm."

"O halde şirkete gel. Yemeğe çıkalım. Borcumu öderim."

"Borcun falan yok. Aksine ben sana borçluyum."

"Bu yemeğin borcu. Ve ödeyeceğim. Evde kös kös oturacağına gel işte."

Kyungsoo ona Jongin'i görme ihtimalinden bahsetmedi.

"Bence de biraz gezmeye ihtiyacın var abi." Olanlardan haberi yokmuş gibi davranan Eunji, her şeyi biliyordu esasında. Kapının oradan onları izliyordu. Sehun'un bir amacı olduğunu da anlamıştı. "İzin günlerinde hep evdesin."

"Ben seninle vakit geçirmeyi düşünmüştüm canım."

"I ım. Ben çok yorgunum. Yarın tüm gün uyurum. Ve herhangi bir hastalığım da yok. Gece kızlarla vakit geçirince uyuyamadım. Dinleneceğim, sen keyfine bak."

"Tamam o zaman. Gelirim Sehun."

*******

"Kapıdayım, sen neredesin?"

"Çıktım asansördeyim. Bir dakikaya oradayım." Sehun, Jongin'i gözlemişti. Planını devreye sokma vaktiydi. "Kapatıyorum canım."

Kapanan telefona bakmıştı Kyungsoo. "Canım ne sikim iş?" Mırıldandı.

Sehun kızılın yanına vardığında arkasını gözledi. Jongin turnikeden geçiyordu.

Merdivenlerden inerken kızıla çelme taktı. Jongin'in gözleri onların üzerindeyken kızılı belinden kavradı.

"Üzgünüm... İyi misin?"

"Evet sorun yok."

Sehun'un eli Kyungsoo'nunkini kavradı. "Bir süre izin ver. Bırakacağım."

"Sağlam bir amacın olsa iyi olur. Ne yaptığına aklım ermiyor." Sehun'un elini bırakmadan devam etti. Kendilerini izleyen esmer oğlandan haberdar değildi.

"Sehun!" Jongin arkalarından koştu.

Kyungsoo, Sehun'un elini bırakacakken Sehun daha sıkı tuttu. Canını acıtacak kadar.

"Nerede yemek yiyeceksin?"

"Buluşman olduğunu sanıyordum. Tabi istersen sen de gelebilirsin. Yürüme mesafesinde bildiğim bir restoran var."

Kyungsoo tırnaklarını batırarak uyarmıştı Sehun'u. Esmerle aynı ortamda bulunmak bu aralar isteyeceği son şeydi.

"Tamam bana uyar."

'Hay sikeyim.' Kyungsoo içinden konuşsa da tavrı yüzüne yansımıştı bile. Jongin bunu fark eden ilk kişi olmuştu. Ama yapacağı bir şey yoktu. Gönlü razı gelmemişti ikisinin gitmesine. Kızılı eliyle ittikten sonra böyle davranması çok aptalcaydı, kendisi de farkındaydı. Ama kalbi kaldırmıyordu.