KIZIL

#26

İki bölüm daha hazır bekliyor. Seveceğinizi düşündüğüm bir bölümüm var❤️

Yorumlarınızı eksik etmeyin, Kızıl'ı sevin❤️

Sehun arabada güzel bir müzik açtığında Jongin ön, Kyungsoo arka koltuktaydı.

Kızıl, evdeki konuşmayı sindirmeyi es geçerek alamadığı uykusunu almak için gözlerini yumduğu andan itibaren Jongin gözlerini ondan alamıyordu. Sehun'un, onun sevgilisine olan bakışlarını fark edip etmediğini bile bilmiyordu. Daha doğrusu bilse de bunu umursayacak durumda değildi.

Çok güzel uyuyordu. Dikiz aynasından görebildiği kadarıyla izliyordu sevdiğini. Uyurken hafifçe aralık kalan dudakları ve dudaklarının yüzüne renk bahşeden pembeliğiyle gözlerini ondan alamıyordu. Kyungsoo çoğu kişiye göre erkeksi görünse de Jongin için en güzeli oydu. Güzellik illaki kadınlarda aranacak bir özellik değildi esasında. Erkekler de güzel olabiliyordu. Kyungsoo'nun bakışları veyahut gülüşü gibi... Kusuru olmayan bir güzellikti.

Kızıl olanın gözleri açılıp dikiz aynasında bakışları denk geldiğinde, esmer oğlan saklanacak yer aramıştı. Ne gözlerini kaçırabiliyor ne de o gözlere düşmek istiyordu.

Kyungsoo kontrol için Sehun'a baktığında yüzündeki sırıtmadan fark ettiğini anlamıştı. Esmer oğlan uzun süredir onu izliyor olmalıydı.

Jongin bakışlarının bağının kesilmesiyle gözlerini camdan dışarıya çevirmişti. Acele hareketleri kendini ele verse de herkes bir şey yokmuş gibi davranmaya devam ediyordu.

"İçim bayıldı. Jongin biraz sen kullansana, sevgilimi özledim."

"Ha?" Jongin şaşırışını açıkça belli etse de Kyungsoo bunun hesabını sonra sormaya karar vermişti. Sehun, esmer oğlanın üzerine çok gidiyordu. "Tamam geç sen."

Arabadan inip sürücü koltuğuna geçtiğinde Sehun çoktan arka koltukta Kyungsoo'ya sarılıp gözlerini yummuştu bile. Kyungsoo'nun ağzını açıp tek bir laf etmemesi gücüne gidiyordu. Hoş, ne laf edecekti ki? Sevgilisiydi sonuçta.

Arabayı sakince sürerken navigasyonu takip etmişti, tüm odağı oradaydı. Arkasında gerçekleşen hadiselere kulaklarını tıkıyordu. Bakmaya gücü yoktu. Sanırım Sehun, onun kızılını öpüyordu.

Gözleri dolduğunda yine de ses çıkarmadı ve yola devam etti.

"Bir daha yanağımı ıslatırsan seni öyle bir sikerim ki ayakta duramazsın Sehun." Anlık sinirle duyulmayacak bi sesle fısıldadığında yanındaki oğlanın gülerek işaret ettiği yere bakmıştı. Jongin ağlıyordu. Ne yani, öpüşüyorlar mı sanmıştı?

Yüzünde bir tebessüm oluştu. Kendisini kıskanması duygularını hala devam ettirdiğinin en büyük kanıtıydı işte. Kyungsoo ne kadar denese de içinde bitirememişti esmer oğlanı. Bu nedenle sinirli olsa da bir yanı hep kırgındı ve tamir edilmeyi bekliyordu. Esmer oğlan onu hala seviyor ve kıskandığı için ağlıyorsa pek tabii açtığı yaraları tamir ederdi de.

"Aşkım bir şarkı aç da dinleyelim aşkım!" Sehun ağzını yayarak konuştuğunda Jongin cevap vermek yerine müziği son ses açmıştı. Kafasını dağıtması gerekiyordu yoksa bu yolculuk onun için cehenneme dönüşecekti.

"Merak etme atarlı yarim, az sonra kendine gelir. Tanıyorum ben onu." Kızılın saçlarını okşarken kulağına söylemişti.

"Her şeyi gözüne sokmak zorunda mısın? Bu kadarı fazla." Aynı şekilde kulağına söylediğinde Sehun gülmüştü.

"Onun için üzüldüğünde göre bitti dediğin şeyler bitmemiş ha?" Kızılın gözlerindeki bakışı gördüğünde öksürüp ciddileşti. "Tamam, bu planın parçası. Gözüne sokuyoruz ki rahatsız olsun. Rahatsız oldukça içinde tutamayıp patlayacak. Çocukluğunda da böyleydi bu. Oyuncağını alırdım ilk beş dakika bir şey demezdi sonra daha az sevdiği bir oyuncağını kafama atıp elimdekini alırdı. Yani sakin ol. Üstüne gitmezsek hislerini söylemez."