Make Her Mine (SB19's Josh Cullen Santos' Fanfiction)

~EPILOGUE~

~~
A/N:
       Wahhhh!!! Before that, gusto ko lang sana mag-iwan ng message. Ehem, ehem.

Thank you for supporting this story kahit maraming wrong typos and wrong grammars (especially in english). Thank you dahil umabot kayo dito sa epilogue. Actually, ito ang pinakauna na story na natapos ko kaya sobrang naoverwhelmed ako ngayon.

And para sa boys, let us congratulate them for their awards. Kapag may gusto sana kayong ireact ay sa twitter po sana. Tag me @kamilahdstn. And the #MakeHerMineWP Hopefully, sana ay magtweet kayo. And also, stream, Alab, Ikako, Go Up, even Tilaluha, Hanggang sa Huli. Also, vote din kayo sa facebook. Mention SB19 in their page.

Thank you for supporting me hanggang dito! ALAByuuu kapatid!!! At ito na ang paALAB!!!
~~

~EPILOGUE~

"Josh Cullen Santos, do you take Dahlia Trinidad as your lawful wedded wife?" tanong pari kay Josh at nakangiting sumagot si Josh.

"I do"

"Do you, Dahlia Trinidad, also take Josh Cullen Santos as your lawful wedded husband?" nakangiti din sumagot si Dahlia.

"I do"

"And I pronounce you man and wife. You may now kiss the bride" at saktong pagsabi ng pari ay tinanggal ni Josh ang veil ni Dahlia na nakatakip sa kanyang mukha at hinalikan ito ng malalim.

Lahat ng mga kaibigan nila at ang mga taong dumalo sa kasal nila ay naghiyawan.

1 year after magpropose ni Josh kay Dahlia ay agad na plinanuhan ng pamilya nila ang kasal.

Officially Mr. and Mrs. Santos. . .

~10 years later~

"Mommyyyyy!!!! Kuya Claude took my iPad!!!!" sumbong sa isa sa mga anak nila Dahlia at Josh na si Della.

"Claude, give her back her iPad" sabi ni Dahlia sa anak gamit ang mautoridad na boses. "Tsk! Fine!" padabog na sabi ni Claude at binigay kay Della ang kanyang iPad.

May tatlong anak sina Dahlia at ang panganay ay si Claude; 10 years old. Nung kinasal sila ay dalawang buwan ng buntis si Dahlia nun. May pagkabadboy ang ugali ni Claude pero protective naman itong kuya sa dalawa niyang kapatid. (pronounce as Cloud)

Ang sunod naman ay si Della. She is eight years old. Actually, may nauna pa sa kanya kaso namiscarriage ni Dahlia. May pagkaspoiled ang ugali ni Della pero mabait naman ito at sweet.

And lastly. . .

"Mom, can I have some of that cookies you're baking?" tanong ng bunso nilang anak na si Clark.

Lalaki din si Clark at limang tanong gulang. Siya ang pinakasweet sa kanila at palagi niyang nilalambing ang mommy niya. Mommy's boy e.

"Of course sweetie. Just wait a few more minutes, papalamigin ko muna to" Dahlia said at tinanggal na ang kanyang apron at binuhat na si Clark. "Ang bigat mo na baby" sabi ni Dahlia at pumunta sila sa sala at umupo sa couch.

"Don't call me that, mom!" sabi ni Clark. "What? Don't call you baby?" tanong ni Dahlia na mapang-asar.

"Kuya Claude!!!!" narinig nila na tinawag ni Della ang nakatatanda niyang kapatid. "What?" sagot ni Claude.

"Someone's looking for you! I think it's your classmate, I once saw her in your classroom!" sabi ni Della. "Wait, her?" tanong ni Dahlia at tumango si Della.

"Yes, mom" sabi ni Della at bumalik sa paglalaro sa iPad niya.

"Claude! It's a lady! Wag mong paghintayin ang babae Claude!" sigaw ni Dahlia dahil nasa taas si Claude.