Ya bir bak ellerime, her yeri mor,
Ya kollarıma baksana, her yeri kesik,
Ya bir yüzüme bak, sadece gözyaşı var,
Ya ruhuma bir bak, bakamazsın...
Sen Lalisa Manoban, benim karanlığımda var olamazsın.
Jeon Jeongguk & Lalisa Manoban
Başlangıç tarihi:...
Selam umarım ki bölümü beğenirsiniz. İyi okumalar ❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dudaklarımda ki sıcak ve ıslak öpücükler ile gözlerimi açtığımda bana gülümseyen güzel bir adam görmüştüm önce. Bedenimi çepeçevre saran kollar ile beni izleyen adam görmek isteyeceğim, gördüğüm de ise nefesimi kesecek bir etkiye sahipti.
"Günaydın..."
Güzel bir uykunun kollarından yeni ayrılmış bedenim uyuşuk bir şeklide altında yatarken onun da dudaklarından aynı sözcük dökülmüştü.
"Günaydın."
Dudaklarıma yeni bir öpücük bahşettiğinde aynı onda peydah olan gülümseyi andıran bir gülümseyi sunmuş, sağ elimi onun uzun ve kıvırcık saçlarını kulağının arkasına itmeklegörevlendirmiştim.
"Saat kaç?"
Dün gece üzerimdeki fazlalıklardan kurtulduğum da ona ait olan siyah bir tişörtü dolabından çalmıştım. Esrarengiz kokusu ile birlikte odamıza döndüğüm de onun da uyumak için beni beklediğini fark etmiş, başımı en çok yakışacak yer olan çıplak göğsüne yerleştirmiştim. Kısa sürede uykuya dalarken rüya dahi görmemiştim. Oysa ki birkaç gecedir kabuslarım yüzünden uyuyamadığımı da çok iyi biliyordum.
Onun varlığı beni iyileştirmeye başlamıştı.
İyileşmeye başlamıştım.
"Bilmem."
Sağ eli karnımda küçük çiçekler açtıracak bir şeklide okşarken gözleri gözlerimdeydi. Siyah gözlerini izlemeyi sevmiştim.
Elimi ensesine çıkarıp daha kısa olan saçlarını okşarken gözleri tüm yüzümü ezberlemiş ardından kocaman gülümsemişti.
Dudaklarımın hemen üzerinde duran dudaklarını öpmek için uzandığım da bana yardım etmiş, kemikli eliyle yanağımı sevmişti. Kırmızılıklar aralarında dans ederken ellerimle saçlarını avuçlamış, onu daha çok kendime çekmiştim.
"Çok uzun zaman oldu..."
Dudaklarımın üzerinde fısıldarken öpmeyi bırakmıyor, yavaşça bana uyum sağlıyordu.
"Seni istiyorum..."
Bir eli belimden kalçalarıma doğru kayarken yutkunmuş, istemsizce öpüşmeyi bırakmıştım. O bunu fark etmemiş, öpmeye devam etmişti.
"Sen istemiyor musun?"
İçimde deli bir istek vardı bunu ısınan ve kavrulan bedenimden anlayabiliyordum. Dudaklarım ve tüm benliğim onun kokusunu almak, benimsemek için çıldırıyordu. Fakat aklım... Hızlanan kalbime "dur" diyordu.
