The Mageborn Wielders(Completed)

Chapter 19 Different Persona

ARIEL'S POV

*One week later*

Isang linggo ang nakalipas while mastering the first level of mageborn. Bawat araw naging mas challenging at kapanapanabik ang binibigay ng mga elders namin. Mula sa maliit na projectile hanggang sa paunti unting lumalaki. There are some instances that our borg wasn't strong to handle a bigger projectile  except kay Zach at Lance. Pero sa huli we are able to master it in a just a week and malaking accomplishment para sa akin.

Naging tahimik ang madilim na room dahil it's getting late, sa totoo lang these past few days naging madali akong dalawin ng antok  because of exhaustion perhaps. Pero ngayon hindi ako makatulog. I turned on the small lamp beside me, the light is enough to have a clear view inside the room. While my two companion peacefully sleeping, a sudden realization hit my mind.

"The Book" usal ko

The book which is the main reason kung bakit kami nagkaroon ng intrest na continue this magical journey. Pero until this day hindi ko pa magawang sagutin lahat ng mga tanong ko. I immediately took the book from the cabinet. And I dusted it off.

Sinipat sipat ko ang librong walang title and author nito. I opened the book and unfortunately wala paring pinagbago, what I saw before is just the same. The next pages are blank as space.

I realized that maybe hanggang dito na lang ang pakinabang ng librong ito. Sadly to say I have to keep it again. I closed the book and put inside the cabinet.

Ngunit pagka turn off ko sa lamp ay may nahagip akong sillohuete ng isang tao malapit sa pintuan. I didn't notice that I left the door opened, pero as far as I remember nilock ko iyon bago ako pumasok. Out of curiosity inopen ko ulit ang lamp at biglang bumalikwas ito ng takbo.

Sobrang kaba ang naidulot sa akin  pero hindi iyon kaba na tipong may mangyayaring masama. I can't explain how I feel, takot ako pero bakit sa tingin ko hindi ako mapapahamak kapag sinundan ko siya.

My instinct always lead me to right decision, pero hindi ko alam kung tama ba ang gagawin ko.

"Maybe it's him" bulong ko

The first thing came to my mind was he, the guy who saved me from being caught in the first day.  Iyon ang aking pinanghahawakan kung bakit ko siya sinundan.

I put my cloak on, and I silently get out from our room. I took a deep breath before closing the door.

The dim lights inside the hallway made me to glimpse a little bit of his shadow.

Sa pagkakaalam ko lalabas siya ng Academy dahil dumaan siya sa hallway kung saan ang entrance.

With much a defensive stance, always akong ready sa possible na mangyayari.

Naging mabilis ang pagkawala ng anino at hindi ko na iyon nahagip kung saang parte siya pumunta. As far as I know ay lumabas siya ng Academy.

Bago ko marating ang maindoor ng Academy ay tiningan ko muna kung mayroong mga guards pero dahil sa sobrang late na ay wala ni isang nagbabantay dito.

I opened the door at napapikit ako ng marining ko ang squeaking sound ng door. Hoping thay no one catches me.

I sighed in relief dahil finally I manage to get out safely.

Hindi pa pala iyon natatapos dahil mayroon pa akong tatahaking daan palabas sa area ng Academy. With much strength ay tumakbo ako ng  mabilis hanggang sa marating ko ang main entrance. Habol kong binawi ang hininga ko dahil sa pagod.

I put my right palm to my chest to calm myself as I remove my hood dahil mainit ito sa pakiramdam.

Pagkatapos kung makarecover ay tumingin ako sa likuran.