Aching To Love You

3

Aching To Love You: 2yeon part 3

Kinakabahan si Seulji. Her lie was broadcast around the country and surely, Jeongyeon saw it.

Nakita niya agad si Jeongyeon, nasa isang club siya, naglalasing. Nanginginig ang kamay niyang kinalabit ito.

Jeong: Umupo ka.

Nagulat siya sa tono ng pananalita nito. It's cold and scary. Umupo naman ito sa tapat niya. Pinanood niya lamang itong ubusin ang isang basong alak bago siya hinarap.

Jeong: Bakit ka nagsinungaling?
Seulji: Let me explain. Sorry kung nagsinungaling ako.
Jeong: Bakit kailangan mong gawin yun?
Seulji: K-kasi...bawal kami magkaroon ng kasintahan habang nagtatrabaho. Nakasali iyon sa kontrata namin...kaya kinailangan kong magsinungaling..sorry hindi ko sinabi sayo agad..sorry talaga..sana maintindihan mo ako..

Natahimik si Jeongyeon. Dahil sa paliwanag niya, agad niya itong naintindihan.Pakiramdam niya ay nagpadalos dalos siya. Hindi na muna niya kinausap ang nobya bago nagwala at mag isip ng kung ano ano.

Jeong: Sorry..h-hindi ko alam.
Seulji: Wag kang magsorry, salamat at hindi ka na galit. Promise, hindi na kita gagalitin pa.
Jeong: Salamat.

Seulji held his hand and stared at him. Ngumiti naman ito agad at niyakap siya. The talked about her career and the ending interview. Hindi na niya kasi pinatapos pa.

Jeong: Seulji, punta lang ako sa restroom.
Seulji: Alright.

Nagpunta siya sa restroom at naiwan si Seulji. Nagsalin siya ng alak sa shot glass, iinom na sana siya nang may baritonong boses ng lalaki ang nagtawag sa kanya.

Nanlaki ang mata niya sa kanyang nakikita.

Seulji: L-liam...
Liam: Hi babe.

Hindi niya alam ang iaakto niya. Bakit narito si Liam!? Napatayo siya at nilapitan ito. Liam hurriedly hugged her.

Seulji: WHAT ARE YOU DOING HERE!?
Liam:I'm here for you, of course.
Seulji: Why?
Liam: What do you mean why? I wanna visit my girlfriend.

Jeongyeon heard everything, and it's breaking his heart. Agad naman siyang napansin ni Seulji. Para bang ang nakikita nalang niya sa loob ng club ay silang tatlo.

Seulji: J-jeongyeon..magpapaliwanag ako...b-be rational..please..

Jeongyeon can't contain his anger anymore. Kinuha niya ang baso at binato sa pader malapit sa mukha ng dalawa.

Napasigaw naman ang babae at litong lito si Liam. With so much boiling blood inside him, he walked away. Baka kung ano pang magawa niya sa dalawa. Tuloy tuloy sa paglalakad at hindi na niya iniisip pa ang mga nababangga niya.

Jeong: Kakapangako palang na hindi na ako gagalitin, huh..she has a guts to lie again.

Napadaan siya sa counter at nabangga ang isang babaeng painom na ng alak at natapon iyon sa sariling mukha. Hindi niya ito pinansin ngunit rinig na rinig niya ang sigaw nito.

Inis na inis na tinawagan ni Nayeon ang kanyang driver dahil sa nangyari.

Driver: Ma'am akala ko po ba hindi kayo uuwi?
Nayeon: Some jerk did this to me! My pretty face!!!

Muntik na niyang maibunton ang galit niya sa kanyang driver. Kumalat ang maskara niya kaya hindi na siya nagtagal sa club.
~

Kinakatok ni Seungyeon ang pinto sa kwarto ng kapatid niya. Natatakot siya sa gagawin nito dahil kumuha siya ng kutsilyo sa kusina.

Seungyeon: Please Jeongyeon...wag mong gawin ang binabalak mo. Isipin mo naman ako, ang magulang natin..please...itigil mo na yan..

Napapaluha na lamang ito dahil kinakabahan siya. Hindi ito ang unang beses na kumuha ito ng kutsilyo at nagtago sa kwarto dahil sa isang heart break.

Jeong: Sorry ate..
Seung: If you're sorry, don't do it..
Jeong: Ang sakit sakit...

Nasa pinto lang si Jeongyeon, nakasandal habang hawak ang kutsilyong nakatapat sa pulsuhan.

Jeong: Bakit niya ako niloko...bakit? Hindi ba ako sapat? Dahil ba wala akong kayang gawin para sa pangarap niya? Dahil ba hindi ako mayaman tulad nun? Lintik na buhay ito..palagi nalang ba akong lolokohin ng mga taong mahal ko?

Seung: J-jeongyeon....baka m-may reason naman siya...hayaan mo siyang magpaliwanag..
Jeong: No..narinig ko ang lahat..boyfriend niya ang tisoy na iyon..
Seung: Please...paano na ako kung itutuloy mo yan? Ikaw nalang ang kasama ko rito..wala sina mama rito..paano na ako?
Jeong: P-paano naman ako?? Lagi nalang ba akong mabubuhay para sa iba ? Paano naman ang sarili ko? Ayoko nang masaktan ate..

Narinig niya ang pagbuga ng hangin ng ate niya. Mukhang naubusan na siya ng pasensya.

Seung: Sige ituloy mo yan! Kung magpapakamatay ka, patayin mo na rin lang ako!

Natahimik naman siya. He can hear her sobs and agony. Mas nasasaktan siya. "Patayin mo na rin lang ako!" torn his heart.

Jeong: A-ate...
Seung: Patayin mo na lang ako...

A tear escaped his eyes as he let go of the knife. Parang sa sinabi ng ate niya ay nanghina siya. Ayaw niyang iwan ang kapatid niya.

He opened the door and hugged her sister kneeling in front of her door. Agad silang humagulgol at nagpalitan ng paumanhin.

Seung: Parang awa mo na....wag mo na ulit gagawin ito...
Jeong: Sorry ate..

After a while...

Kumalma na silang dalawa at napagdesisyunan ng matulog. They have separate room, Seungyeon hid all the sharp kitchen utensils, baka kasi sumpungin ang kapatid.

~

Kumalma na si Nayeon matapos niyang magbabad sa bath tub. Her room now is in dim light, with scented candle on her bedside table.

She tried to sleep, but no luck. Biglang kumulo ang dugo niya nang maalala ang nangyari.

Nayeon: Hayst! Sana nasa club pa ako ngayon e hmp! I should be dancing crazily right now argh!

Inis na bumangon siya at sinuot ang roba bago nagpunta sa veranda. Nakita niya ang payapang kalangitan.

The stars were twinkling, the half moon is bright and the cold blow of the wind is calming.

Nayeon: Oh?

Napakunot ang noo niya sa nakikita niya. Mayroong isang tao na nakaupo sa lapag ng veranda. Sa unang tingin ay parang wala itong ginagawa pero kung titingnan mabuti, naglalaslas...

Nayeon: what is he doing?

She leaned more to see what is he up to. Nanlaki ang mata niya nang marealize niya kung ano iyon.

Nayeon: Hoy!! Wag mong gagawin yan!

Napalingon ang lalaki sa kanya at nagsalubong ang kanilang mga mata. Kaunti lang ang layo sa veranda ng isa't isa at pwedeng tawirin.

Nayeon: Wag mong gagawin yan. Maawa ka sa sarili mo.

Tinitigan lang siya nito at parang walang paki sa sinabi niya. Nayeon's heart skipped a beat as she saw how his tears painfully fell on his cheeks.

Alam niya ang ganoong paraan ng pagluha, narasanan na niya ang umiyak ng ganoon. Kahit nakaroba, naglakas loob siyang talunin ang pagitan nila.

Nayeon: Awww!!

Napatayo ang lalaki sa ginawa ni Nayeon. Hindi pinalad si Nayeon, tinalon niya iyon ngunit nagkulang siya, mahuhulog na siya..ang kinakapitan na lamang niya ay ang railing sa veranda.

Nayeon: T-tulungan mo ako...please...

Hindi alam ng lalaki ang gagawin. Para siyang binato ng reyalidad. Nilabanan niya ang takot at tinulungan ito.

Nayeon: Please...

Nanginginig na ang kamay niya habang humihiling. She didn't realize that she was in someone else's arms.

Minulat niya ang kanyang mata at nasilayan ang lalaking nagtatangkang wakasan ang buhay.

Nayeon: T-thank you...anong pangalan mo?

Tinitigan siya ng lalaki, basa pa rin ang pisnge nito dahil sa luha.

"Ako si Jeongyeon.."

Nayeon: Nice to see you alive, Jeongyeon...

To be continued..