Aching To Love You

28

Aching To Love You: 2yeon part 28

~

He was left dumbfounded. Trying to weigh the consequences of either of the two decision he should make.

Kung pipiliin niya ang trabaho, mawawala ang babaeng pinakamamahal niya. Maraming magsasabi na " babae lang yan, marami pang iba dyan".

Pero para sa kanya, kapag nawala si Nayeon, hindi niya makitang makita ang sarili sa piling ng iba, same for Nayeon. He can't bear seeing her with another man...

Kapag si Nayeon naman ang pinili niya, marami pa namang ibang trabahong pwedeng pasukan, hindi nga lang kasinlaki ng kanyang sahod sa NIZIU. Matatagalan siya bago makaipon para sa kanyang tuition, at kapag nangyari iyon, mauudlot ang kanyang pagpasok sa eskwela't maabot ang pangarap...

What weighs more? Nayeon or his future?

Napasabunot siya sa kanyang buhok, roaming around the hospital room. Hindi nakakatulong ang purong puti na kapaligiran, it made him think that he's mentally ill.

Palakad lakad siya nang may kumatok sa pinto. Nang bumukas ito'y bumungad sa kanya ang ate niya. Hindi ito nakauniporme, simpleng loose shirt at trouser ang suot niya.

Seung: Jeongyeon! Okay ka lang ba!? What happened!?
Jeong: Okay lang ako ate..wag kang mag alala..
Seung: Sigurado ka ba? My friend told me you're admitted here. Sobrang natataranta ako habang nasa medical mission!

Mahina siyang natawa. Seeing someone close to him worries for him like crazy made him realized how important he is.

Jeong: Okay lang ako, promise.
Seung: You made me shocked!
Jeong: Ate

Seungyeon's facial muscles rest as Jeongyeon called her so serious.

Seung: Oh? Bakit? May problema ba?
Jeong: Ano bang importante sayo?
Seung: Huh?
Jeong: Boyfriend mo o ang pangarap mo?
Seung: Huh? Bakit mo natanong?
Jeong: Wala lang...gusto ko lang itanong.
Seung: Hmm.. Bigyan mo muna ako ng boyfriend bago ko sagutan yan.
Jeong: Ate naman!
Seung: Haha just kidding!
Jeong: So ano nga?
Seung: Well..syempre ang pangarap ko. If that person really want me to be happy, he shouldn't stop me from reaching my dreams...pero ngayong naabot ko na ang pangarap ko, I badly wanted to have a boyfriend..

Napahinto siya sa sinabi nito...tama naman siya sa part na hindi dapat siya pigilan para sa future niya, sa pangarap niya...but...

Seung: Jeongyeon..

Napatingin siya sa ate niya..she's looking at him so serious and smiled. Hinawakan siya sa balikat.

Seung: Alam ko...bago mo pa itanong ang tanong na yan, may desisyon ka na..

~

Nang makarating si Nayeon sa kanyang condo ay nadatnan niya roon ang natatarantang manager niya. Napatayo ito ng makita siya, pero siya? Walking like a zombie, lifeless and pale.

Manager: Nayeon! Kahapon pa kita tinatawagan!? Saan ka ba galing?
Nayeon: Bakit?
Manager: CEO wants you to decide.
Nayeon: About what?
Manager: About Vogue magazine.
Nayeon: Ahh...hayaan mo muna akong makapagpahinga. I'm not fine. I want to rest.

Dire-diretso siya sa kanyang kwarto at nahiga sa kama. Kagigising niya lang pero gusto niya ulit matulog. She wanted to shut her eyes...and if lucky, her feeling, temporarily.

She rested her forearm on her eyes and tried to sleep, again. She heard her phone ringing but has no strength answering it.

Nayeon: I wish Jeongyeon will make a good decision..