Aching To Love You

41

Aching To Love You: 2yeon part 41
~

Jeong: Silip ka sa may veranda..

Agad namang sumunod si Nayeon. She's barefooted and slowly walking those naked feet towards the door of veranda.

Pagbukas ng pinto, napanganga siya sa nagkalat na red rose petals sa baba. Agad naman siyang namangha dahil sa nakikita. There's a scented candles on the railings, and in the table beside her, there's a bouqet of daisies, her favorites!

Nakita na niya lahat ng iyon ngunit Jeongyeon ay hindi pa niya nakikita. Tanging ang tabing veranda lang ang kanyang kaharap. Naalala niya tuloy bigla ang una nilang pagkikita.. so unexpected..

Their first time to talk is unforgettable. Lalo na yung sumigaw siya para lamang sabihin ni Jeongyeon ang dahilan kung bakit nagtatangka lang siyang magpakamatay.

>> Nayeon: Bakit ka ba nag aattempt?
Jeong: None of your business.
Nayeon: Tsk! Sabihin mo na!
Jeong: Ayoko nga!
Nayeon: Sisigaw ako, sige ka
Jeong: Edi sumigaw ka

Sinamaan niya ng tingin si Jeongyeon at nginisian. Akala siguro niya ay nagbibiro siya.

Nayeon: HELP!!!!!!!

Nagulat siya sa pagsigaw nito at agad tinakpan ang bibig.

Jeong: Wag ka ngang maingay! Eto na sasabihin ko na!
Nayeon: Ayun naman pala e, sinayang mo ang beautiful voice ko.
Jeong: Tsk <<

Napangiti siya sa naalala. Ang kulit na niya agad sa kanilang unang pagkikita. Hinaplos niya ang kanyang tiyan na natatakpan ng makapal na puting hoodie.

Nawala siya sa pag iisip ng malalim nang makarinig siya ng tunog ng bakal. Napatingin siya sa tapat ng veranda ngayon.

Nayeon: Jeongyeon?

Alanganing ngumiti si Jeongyeon sa kanya, siya naman ay nagtaka. He's wearing a gray hoodie while smiling awkwardly. May hawak siyang bakal na hagdan. Para saan naman kaya iyon?

Nayeon: Anong ginagawa mo dyan? At para saan ang hagdan na iyan?
Jeong: Chill lang kayo ni baby.

Her eyebrows arched as she watch him trying to connect their veranda using the stair. Nahihirapab mang ilagay ni Jeongyeon ang hagdan sa simula ay nagtagumpay rin ito.

Matapos pagkonektahin, may ibinulsa ito at saka dahan dahang gumapang papunta sa kanilang veranda.

Nayeon: Paano kaya siya nakapasok sa bahay na yan? May bumili na yata ng bahay na yan.

She leaned at the stairs, waiting for him to reach her. Napapangiti ito sa nobyo, ang effort naman ng way niya para puntahan siya. He's scared but still trying to go to her thru that stairs.

Napaatras siya nang makalapit si Jeongyeon. He put his hands on the railings and pull himself up.

Jeong: Wooh!
Nayeon: Bakit ang complicated naman ng dinaanan mo?
Jeong: effort is effort
Nayeon: Yeah yeah...by the way, what's all of this?
Jeong: Nagustuhan mo ba?
Nayeon: Yes...lalo na itong bulaklak.

Kinuha niya ang bugkos ng bulaklak at niyakap. Napangiti naman si Jeongyeon dahil sa reaksyon ng nobya.

Jeong: Mabuti naman at nagustuhan mo.
Nayeon: Matulog na tayo...inaantok na ako.
Jeong: what? Alas otso palang
Nayeon: Bawal mapuyat ang buntis
Jeong: alam ko, pero maaga pa naman.
Nayeon: So, ano nga ito?

He got something from his pocket and Nayeon's staring intendly, watching every movements of Jeongyeon. Unti unting nagbukas ang kanyang bibig nang lumuhod sa harao niya si Jeongyeon, lifting the velvet box with a diamond ring on it.