Kabanata 5
Not nowTahimik ang hanging gabi sa asotea. Tanging ang paghinga ko lang at pagbuga ng mumunting usok galing sa aking sigarilyo ang maririnig.
Limang araw na akong nakakulong sa kwarto. Balita rin sa akin ni Phiel, hindi pa nagiging iyong babaeng nakatulog sa lamesa. Okay lang rin naman. Mas maganda kung hindi na talaga ako papasok.
"Zike binilhan kita ng gitara!" He said excitedly as he entered my room. Hindi ko siya pinansin.
"Zike! Zike! Zikeeee!" Pangungulit niya pa habang sinasayaw sa harap ko ang case ng gitarang kasing-kulay ng puno. May malaking tatak ito ng Taylor sa bandang itaas. Hindi ko pa rin siya pinansin.
"Your name's embroided in this one." Sabi niya pa kaya hinablot ko agad ang case sa kanya.
The guitar is quite heavy. Halatang mamahalin ang case at maganda nga. May nakaukit na Fermossel dito at naka-italic ito. Ngumiti ako kay Phiel.
Pagbukas ng case ay hindi ko nakita ang pangalan ko. Bumungad ang kasing kulay parin ng puno na gitara sa akin. Maganda ang tekstura nito. May kabigatan pero ayos lang. Mamahalin ang string. Hindi nga lang iyon ang pakay ko. Nasaan ang pangalan ko?
Sinamaan ko ng tingin si Phiel. "You said my name's in it!"
Parang bata siyang nag-peace sa harap ko at pinakita sa akin ang guitar pick na hawak niya. Kulay crema ito at may nakaukit na Zike. Sobrang liit non. Sinamaan ko siya ng tingin ulit.
"Play a song, play a song!" Aniya at parang excited pa.
"Kuya, how old are you again?"
"Seductive twenty-one. Why?" He said as he lick his lower lip. Mas pumula ang labi niya.
"You act like a kid." I said and rolled my eyes. Natanggal ang ngiti niya.
"How do you act like an adult?" He eyed me curiously. Nanliliit ang mga mata.
"You are obviously a virgin. I am not." He said kaya inambahan ko siya ng sipa. Mabilis naman siyang nakailag at lumayo sa akin habang tumatawa.
"Who's the kid now?" He asked, sticking his tongue out.
Umirap ako. Pinag-krus niya ang mga kamay sa maselang bahagi ng katawan niya habang lumalapit sa akin. Natatakot pa rin pero nakangiti.
"Can you please play a song for me?" Pagpapacute niya pa.
"What do you want?" Para matapos na 'to. Nagliwanag ang mukha niya.
"Anything!"
"Is there such a song named anything kuya?" I asked sarcastically. Nagkamot naman siya ng ulo.
"Do you know Daniel Caesar?" Tanong niya nang makaupo na sa harap ko. Nakaekis pa rin ang mga kamay.
"Yeah." I answered lazily.
"Hindi siya." Dagdag niya habang tumatawa kaya mabilis ko siyang nilingon at nagtaas naman siya ng kamay. Sumusuko.
"I'm joking. I'm joking. Can you play one of his songs then?" He asked with puppy eyes.
Tamad akong tumango. Nosy brother.
Nagsimula akong maglaro sa string. Maganda ang tunog nito. Tinono niya na siguro. Every strum felt different. Matagal na akong hindi naggigitara. Hindi iyon alam ni Phiel malamang. Ngayong taon lang din naman kami nagkita. Maganda ang tunog ng gitara. Magaling pumili si Phiel.
[A/N: Please play the video on the multimedia. Ang boses ni Zike kapag kumakanta ay mala-Tori Kelly. Thank you!]
You don't know, babe
When you hold me
And kiss me slowly
It's the sweetest thing
YOU ARE READING
Curse of the Wind
ActionScience tells us that the thing that we need the most to live, is air. The wind. But what if the wind carried something to you that made your heart stop beating? Is it still the thing that we need? Or is this the curse of the wind?