Kabanata 10
Take care"We are in the 21st Century, so kapag hinalikan ka sa leeg wala lang iyon diba?" I asked the kitten and she just meowed.
"Maybe he's just asserting his dominance to me, right?" Hindi ako pinansin ng pusa at nagpatuloy sa pagkain.
"Or maybe he just got a little bit horny, kasi kaming dalawa lang." I whispered.
"Why am I even thinking about it? It's not like I haven't been kissed before." I said to myself. Dumighay ang pusa kaya napatingin ako doon.
"Meow, meow, meow." She said.
"So you think there's something in it too?" Tumango ito.
"He was always mad at me. Maybe that was my punishment?"
"Meow." Oo daw.
"Is that even a punishment?" Ngumiti ang pusa kaya pinitik ko ang tenga nito.
I'm thinking here. You should have a hard time too. Sabay dapat tayo. Mommy mo 'ko.
Nadala ko na siya sa pinakamalapit na vet clinic at sabi sa akin ay two months na siya. She's a persian cat. Kulay asul ang mga mata nito. Hindi ko nga alam bakit walang pumulot sa kanya. Or bakit wala siyang may-ari. She's very pretty and this kind of cat breed is hard to find.
I am brushing her fur. Sabi kasi nila ay kailangan ko daw siya sanayin sa ganoon. Madami din kaming napag-usapan noong doctor na nandoon. Um-absent pa nga ako ngayon para lang mapa-check up siya e.
"What should I name you?" I asked. Kinamot ko ang baba niya at humiga naman siya rito. Damn... I like you too my girl.
"Abelia?" Dinilaan nito ang daliri ko. Tumawa ako. "Abelia then." I patted her once more at hinayaan siyang makatulog sa kamay ko.
Nang alam kong hindi na siya magigising ay tinanggal ko na ang kamay ko. She look cute on my couch. Pero mukhang nahihirapan siya matulog. I should buy her a house. Yeah? Yeah, I should buy her one.
Naligo ako at dumiretso na sa Department Store para sa accessories ng mga hayop. Ang sabi ng doctor ay mabilis lumaki ang mga Persian cats. So I should buy something big for her right? Dala ko naman ang sasakyan ni Phiel kaya okay lang.
Matagal akong nag-ikot at hindi ko na alam anong nangyare. Ang dami ko atang nabili.
I bought her a stepping-stone shelves. I'll install this on my room walls to allow my cat to move between rooms through high-level openings.
Pero duda ko rin na magagamit niya na agad 'cause she's still very small kaya bumili ako ng maliit na bahay for her. It is transparent. Kita ko ang ginagawa niya sa loob pero may part na hindi ko nakikita. Maybe my cat wants some space sometimes.
It has a bed inside and there's this cute cat door designed only for her. May mat rin sa loob na may nakasulat na Abelia. Six hours akong naghintay at worth it naman. I hope she'll like it.
Bumili rin ako ng dress niya at headbands, terno ito, para sa kanya at sa akin. Bumili na rin ako ng madami niyang pagkain at iba pang cat necessities. I want the best for my cat. I will take care of you Abelia.
Gabi na ng makauwi ako sa bahay. Past eleven. Hindi ko alam kung nakakain na ang pusa. I left her her food pero hindi ko alam kung kinain niya. I feel like kakain lang siya kapag nandiyan na ako.
"Where have you been?" Sumalubong sa akin si Phiel na kinakamot ang mata pagkabukas ko ng ilaw sa kusina. Did he sleep here?
"Why are you here?" I asked. Hinalikan niya ako sa noo at yumikab.
YOU ARE READING
Curse of the Wind
ActionScience tells us that the thing that we need the most to live, is air. The wind. But what if the wind carried something to you that made your heart stop beating? Is it still the thing that we need? Or is this the curse of the wind?