Curse of the Wind

Kabanata 26

Kabanata 26
Engagement

Tahimik kaming dalawa. Hinayaan niya akong maging komportable sa bisig niya. It feels like I'm in a fantasy world. I can feel his heart racing at my back. Mabilis din pala ang tibok ng puso mo Zael. Akala ko ako lang.


"Can I kiss you?"


Pwersahan kong tinanggal ang kamay niya at nahila niya naman ako habang tumatawa. Akala ko ba may sakit 'to? Bakit parang malakas naman?


"Halik lang e, damot." He whispered.


Halos bumaligtad ang sikmura ko sa sinabi niya. Kinagat ko ang labi dahil sa hiyang naramdaman. Tawa naman siya ng tawa.


"Hey, I'm sorry. I'll try to behave." He tried to sound serious but I know he's smirking behind me. Fucker.


Ibinaon niya ang mukha sa aking leeg. Hinayaan ko naman siya doon. His warmth touched my coldness. Pinikit ko ang mga mata at hinayaan ang pagdampi ng aming mga balat.

Tangina kung kasalanan maging masaya, ako na ata ang pinakamagandang nagkasala.


"Can I ask you now?"


Hindi ko siya pinansin.


"Ayaw mo bang alagaan ako?"


Hindi ko ulit siya pinansin. Minura ko ang sarili sa panlalambot na nararamdaman. He sounded cute there.


"You said you don't like me. Kailangan ko ba muna magkasakit araw-araw?"


I didn't say I don't like you. Hindi ko siya pinansin.


"Kapag hindi mo ako pinansin hahalikan kita."

"Shut up."

"Okay, baby." He chuckled.


Hinigpitan niya ang yakap at hinayaan ko siya. Yeah. Do whatever you want.

Alam kong mali. Mali ang nararamdaman ko. Napakamali talaga pero... masaya ako dito.

Hindi naman masama maging selfish kahit ilang oras lang hindi ba?

Umiling ako. Pagbibigyan ko ang sarili ko. Kahit ngayon lang. Kahit ngayon lang talaga. Ngayon ang una't-huli.


"I'm just tired..." Panimula ko.


He stiffened. He nodded on my neck and moan a little. Kinagat ko ulit ang labi para hindi mapansin ang punyetang malakas na kalampag ng dibdib.


"Matulog ka na." I said.

"No." Humarap ako sa kanya at sumalubong sa akin ang masungit niyang mukha. Bakit bigla kang nagsuplado?

"Matulog. Ka. Na." I repeated.

"No." Pagsungit niya pa.


Tumingin siya sa gilid na tila iniiwasan ang mata ko. Umigting ang panga niya at hinawakan ko iyon. Damn. I like this. Gusto ko iyong galit na Zael. Iyong supladong Zael. Iyong kapag nakikita ko ay parang sasakalin ako na Zael.

Mas tumalim ang titig niya sa gilid pagdampi ng aking daliri sa kanyang panga. Dahan-dahan ko siyang iniharap sa akin at nang magtama ang mata namin ay tinaasan ko siya ng kilay.


"No pa rin?" I asked.


Mabigat ang hininga niya at galit na siya ngayon na para bang may ginawa akong masama. What did I do Mr. Venatio?


"Matutulog ka na." Utos ko.


He growled in frustration. I laughed at that. Pinatalikod niya ako at mas idiniin sa kanyang katawan.

Nanlaki ang mata ko nang may maramdamang matigas sa aking likod! Pigil na pigil si Zael pero kinagat niya ang aking balikat ng dahan-dahan.


"Patulugin muna natin yung nasa baba." His voice was husky. Hindi ako nakapagsalita.


Ang init! Sobrang init ng tumatama sa aking likuran at sobrang laki rin! Oh my! Parang gusto ko humarap!


"Do not order me around." He said.

"Kapag nagmamaldita ka. Mas gusto kitang ipako sa kama."


Nanindig ang balahibo ko doon! What the fuck, Zael!


"Ang hirap magpigil." He chuckled.


Natahimik ako doon. His laugh felt good. Nakakamangha na ang mabigat kong pakiramdam ay mas gumaan pa dahil lang sa tawa na iyon.

Buong buhay ko ay hindi ko pa naramdaman ang emosyon na ito. Masyadong grabe at solido. Nakakatakot, nakakakaba pero nakakataba rin ng puso.

Pero alam kong mali.

Bumuntong hininga ako. Masyadong maganda ang panaginip na ito at ang mga panaginip ay hindi nagkakatotoo.

Pinatulog ko si Zael. Sumunod naman siya sa hindi malamang dahilan. Sinigurado ko munang mababa na ang kanyang temperatura bago umalis doon. I need to leave.

I want to go home. What I mean by that is I want to see my cat. I need to see my cat.

Bumili muna ako sa malapit na fastfood chain ng aking pagkain. Alam ko rin namang ayaw nila akong kasabay. Masasanay rin ako sa ganito. I love fast food anyways.


"Saan ka galing?" Bungad ni papa pagkaapak ko palang sa kusina. Why is he awake? It's 1 a.m. already.