Curse of the Wind

Kabanata 18

Kabanata 18
Wait

"Do you know him?" Tanong ni kuya pagharap sa akin.

Napanganga ako pagkakita sa kanya.

Damn! Drop dead gorgeous! Nakatupi hanggang siko ang kanyang suot at may Aviator sunglasses na nakasabit sa kanyang dibdib. Ang tattoo niya sa braso hanggang papulsuhan ay kapansin-pansin din dahil sa laki niyang tao.

"Ang pangit mo." I said.

"Say that to the woman on my six o'clock." Nilingon ko ang babaeng tinutukoy niya at nakita si... Rico?

What are you even looking at? Tinaasan ko siya ng kilay. Nakamaang siya kay kuya. Namula ang mukha niya pagkakita sa akin at umalis.

"Do you know him?" Balik-tanong niya.

"No."

Hindi ko naman siya kilala talaga diba?

"You're hiding something." His eyes scrunched tight in anticipation of something bad.

"I missed you kuya." Pag-iiba ko. Ngumisi siya.

"Vocal. I like it." He kissed my hair. I laughed.

"Why are you here?" Tanong ko.

Kumunot ang noo niya. Like I said something bad.

"I mean, dapat sa bahay ka na dumiretso. Why tire yourself out?" I'm being kind naman right?

"Ikaw ang pinunta ko. Hindi ang bahay." I smiled when he said that angrily. Iyong ngiti na alam kong pati mata ko nawala. Hehe.

Bakit kasi galit?

"Did you eat? I'm hungry." Hinawakan ko ang braso niya at sumandal sa kanya. Come on. Ngayon lang kita nakita ulit.

"Foreign cuisine?" Tumango ako. Nakasimangot pa rin siya.

Tumingkayad ako at hinalikan siya sa pisnge.

"Come on don't be grumpy. May sugat ako oh." Turo ko sa balikat ko.

He looked harshly at it. Halos murahin ko siya nang hinila niya iyon at napunit kaagad ang damit ko! The hell?!

"What happened?" Mahigpit ang hawak niya sa akin. Now he's really mad.

Gusto ko lang naman maglambing, psh. I missed him and he's being crotchety. Ngayon ko lang siya nakita ulit. Mas close ako sa kanya kaysa kay Israphiel.

"This is a gunshot wound." He stated the obvious.

Of course he knows. That's not unusual for him. Walang bobo sa pamilya.

"What happened, Mazikeen?!" His voice thundered.

Hinawakan ko ang dibdib niya dahil may mga lumingon sa amin. Calm down, Sonneillon.

"First, let it go. I'll tell you what happened." Hinawakan ko ang kamao niya na nakadaklot sa aking damit.

"Follow me." Utos ko. Dahan-dahan niya naman iyong binitawan.

Itinaas ko ang damit ngunit bakas na talaga ang punit doon. What a temper you are kuya. Pwede namang ipababa sa akin bakit kailangan pang punitin?

I shrugged it off. "Second, call me Zike." He was about to say something but I cut it.

"Call me Zike." I repeated.

"Tell me what happened." He commanded.

"Kuya?" Sabay kaming lumingon doon.

"Kuya!? It's you!" Phiel said. Lumapit siya at niyakap si Eillon.