Chapter 32

65 7 2
                                    


HARU'S POV

A month had passed and I finally got discharged. Malapit narin ang Christmas kaya naman marami na ang christmas decorations sa paligid.

Magkasama kami ni Cheska ngayon sa mall para bumuli ng mga foods at decoration for Christmas.

"What do you think?" She asked showing me the christmas garlands na pinili nya.

"I like the blue one better." I said.

Tumango sya at ibinalik ang kulay green na garlands sa lalagyan nun. She placed the blue garland on the cart.

"Let's get a purple one too." She said and smiled.

Napangiti rin ako.

I don't know. Kapag nag sh-shopping kami ay nasanay na ako. Sino ba kasi ang hindi masanay na may ate kang maarte?

"Haru!"

Napatingin naman ako kay Cheska. Tinaasan ko sya ng kilay.

"I kept on calling you pero you don't listen!" Inis nyang sabi.

"Ano ba kasi yun?" Tanong ko.

"Kunin mo nga yun." Turo nya sa malaking teddy bear.

Gusto nga pala nya ang mga ganyan.

Kinuha ko yun.

"Para sayo?" Tanong ko at ibinigay sakanya yun.

"No." She said and placed it in the cart.

"For who?" Tanong ko parin.

"For my niece." Sagot nya.

Nanlaki ang mga mata ko at tinignan sya.

"May anak na kuya mo?" Nagtataka kong tanong.

"Maybe." She said. She isn't sure though.

May anak na kaya si ate?

Nagtataka parin ako hanggat sa mauwi kami sa condo ko.

"What's bothering you?" Nagtataka nyang tanong at tinaasan ako ng kilay.

"Uh... diba sabi mo kanina---"

"Na may pamangkin ako?" She said and chuckled.

"Yeah?" I said.

"Maybe nga. Hindi ko rin alam." Sabi nya at tinabihan ako sa sofa. "Wag mo nalang yun pansinin." She continued.

Mas lalo pa akong nagtaka.

"Fine." I said and rested my head on her shoulder. "Cheska." I called her.

"Hmm?" Sagot naman nya.

Umayos ako ng upo at tinignan sya.

"What are you hiding from me?" Tanong ko sakanya.

Natahimik naman sya at yumuko.

I sighed and was about to speak nung biglang,

"I'm a spy, Haru." Sabi nya at biglang umiyak.

I froze.

Did I hear it right? Cheska is a spy?!

"Haru..." tawag nya sa pangalan ko at napahagulgol. "I was protecting the five of you all these years." She sniffed. "Wag mo naman sana akong talikuran." Mas lalo pa syang napahagulgol. "Hindi ko ginusto to. I came back here to take revenge, and to protect all five of you. I'm sorry."

Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. I'm speechless. I was inlove with a spy all this
time?!

"Mateo." She said while crying. "S-sya. Sya at ang Dad nya ang pumatay sa mga lolo natin." Pagpatuloy pa nya at mas lalong umiyak.

Destined To Be Together Where stories live. Discover now