Destined To Be Together

Chapter 27

FRANCHESKA'S POV

I'm here in my car. Looking at him being happy with my friends.

Mahal kita Haru. Sobra...

I smiled. Seeing them happy makes me happy too.

Goodbye.

Nag simula na akong mag drive paalis. Sa ibang daan ako dumaan para hindi nila makita ang sasakyan ko.

"Hi Daddylo." I said trying not to tear up again.

Naisipan ko na dumaan muna sa cementery para bisitahin si Daddylo.

Lumuhod ako para ilagay ang mga bulaklak na binili ko para sakanya.

"Alam mo Daddylo? Wala na kami ni Haru." Malungkot kong sabi. "Baka hindi talaga kami para sa isa't isa. Pagod na rin ako Daddylo eh. Paki bantay nalang muna kay Haru habang wala ako. Aalis kase ako, I'm going back to the states." I said not knowing na tumutulo na pala ang mga luha ko. "Kita mo to?" I said and looked at my bracelet. "Na giba ito pero inayos ko uli. Ayoko kaseng itapon to. This was given by you, kaya naman sobrang precious to saakin." I said and made a small smile while still looking at the bracelet. "I miss you Daddylo. So, so, much."

I looked up the sky and wiped my tears.

"Madilim na pala. Mauna na ako Daddylo. Mahal na mahal kita." I smiled at his grave bago tumayo.

Naglakad na ako pabalik sa sasakyan ko at nag simula nang mag drive.

I already have my things with me. Mamayang 8 pm pa ang flight ko at 6 palang ngayon. Kailangan ko na ring umalis dahil medyo malayo pa ang airport mula dito.

Alam kong magagalit ang dalawa kong kuya kung malalaman nilang pupunta ako sa states kaya naman hindi ako nag paalam sakanila. And besides, wala naman sigurong masamang mangyayare eh.

Haru, Haru, Haru, you will always be my Haru.

Nag patuloy lang ako sa pag d-drive.

~~~~~

"Mag ingat po kayo, Ms. De Larie." Nakangiti nyang sabi.

"Ikaw rin po Manong, ingat ka rin." Sabi ko at nginitian sya bago pumasok sa airport.

Dred, Adrian, Luna, and Janine, I hope that you'll keep your promise, and make Haru happy while I'm away...

Habang naka upo ako sa airplane ay parang may nag sasabing bumalik ako. Na para bang may mangyayareng masama kapag aalis ako. Hindi ko na lang yun pinansin at natulog nalang.

The next thing I knew, ay nandito na ako sa US. Naka suot na ako ng hoodie at coat dahil naka see through shirt ako at malamig dito.

Sumakay ako ng cab papunta sa hotel na ibinook ko last week. Hindi ako tumuloy sa hotel namin dahil baka malaman nina Kuya na nandito ako at baka pabalikin ako sa pinas. Matagal ko na tong plano, actually. Alam naman nilang apat pero sinabihan ko sila na wag ipa alam kay Haru.

Pumunta ako dito hindi dahil ayaw kong makita si Haru, kundi para mag magpahinga lang. I just want to cool my mind off. Hindi na nagparamdam si Mateo kaya naman umalis ako. Hindi naman siguro biglang susulpot yun.

Nag pahinga lang ako at natulog. Wala akong masyadong ginawa ngayong araw na to dahil pagod ako.

Nagising nalang ako nang marinig kong mag ring ang phone ko.

"Hello?" I asked in a sleepy voice.

《Cheska.》 Rinig na rinig ko ang galit sa boses ni Kuya Jazen kaya dali-dali akong napa bangon.