Flowers and Bullets (Macimilian Series #2)

Chapter 19 Call

Chapter 19

Call

Ako:

I'm in Manila already, Kyle. Hope I could see you and Ate Penrose.

Text ko kay Kyle pagkababa ng eroplano. Hindi siya nakarating noong graduation at humingi siya ng paumanhin. Ang sabi niya ay magkita nalang kami pagpunta ko dito sa Manila. Ate Penrose congratulated me through text but didn't tell me why she didn't come. Hindi na din ako masyadong nagtanong.

"We should eat dinner before you go to your hotel." Mahinang sabi ni Javier habang naglalakad kami palabas ng airport.

"Wala ka bang ibang gagawin?"

"I've already told you..."

Napanguso ako at marahang tumango. Siya ang may hila ng maleta ko at bag. Ayaw niyang ipahawak kahit iyong maliit na duffle bag lang.

"Is that Romulus?!" matinis na tanong ni Casimiro sa tabi habang nakatingin sa bungad ng airport. "Hala cachorro ang bigatin talaga ng future family mo!"

Napailing nalang ako sa kaniya. Romulus' keen and valorous face structures made some people took a second look at him. Sa lalabas o papasok ng airport, napapatingin sa kaniya at tila namamangha. Kaya ganito nalang ang reaksyon ni Casimiro.

Him and Javier resemble each other is just that Javier, looks more carefree than him. Javier smiles more often and also playful. Romulus on the other hand looks like he likes to take everything seriously.

"He volunteered to pick us up." Javier said.

Napatango nalang ako at hindi na nagtanong. Nang makita kami ni Romulus ay nagbigay siya ng isang ngisi. Nahihiya naman akong ngumiti habang naglalakad palapit. Ang kaibigan ko naman ay mukhang tuwang tuwa.

Hindi nagbatian ang magkapatid kaya ako ang ngumiti kay Romulus.

"Hi..." I greeted.

"We meet again," he said in a very malicious but dangerous way.

Hindi ko siya napagtuunan ng pansin noong una kaming magkita dahil sa nangyari pero ngayong natititigan ko siya ay mukhang hindi rin siya gagawa ng matino. Parang itong Kuya niya.

Napakurap ako nang ngumisi siya. Hindi ako nakasagot kaya nagiwas ako ng tingin dahil sa tagal ng titig ko sa kaniya. Javier held my waist and pulled me to him. Nagangat ako ng tingin at masama nang ang tingin na binato niya sa akin.

My lips protrude. Ano na naman kaya ang kinaiinis niya ngayon? Alam ko na ang mga tinging ganyan e.

"Hi I'm Casimiro but you can call me Cassy! I'm Aio's bestfriend oh, only friend I mean!" tumawa siya ng maarte pagkatapos.

Pormal naman na nakipagkamay si Romulus sa kaniya. Si Javier ang nagsabi kay Romulus na kumain muna kami. Wala namang sinabi ang kapatid niya at kaniya kaniya na kaming sumakay sa sasakyan.

Javier sat with me at the back while Casimiro sat in the frontseat. Kilig na kilig naman ang kaibigan ko doon. I yawned while looking outside. Nang medyo makalayo sa airport ay mga nagtatayugang building nag nakita ko sa daan.

"Are you sleepy?" Javier husky and low voice filled my ears.

Nilingunan ko siya ay halos magtama ang ilong namin kaya napalunok ako at nagiwas ulit ng tingin.

"H-Hindi naman..."

Narinig ko ang mahinang halakhak niya. Ang mga kamay niya ay nakapalupot sa akin at yakap ako mula sa gilid. He rested his head above mine. Ang ilong ay nasa buhok ko ngayon. Dahil sa matangkad siya at malaki, kayang kaya niya iyong gawin.