Do I Wanna Know?-Part Eight|| Destiel

270 28 34
                                    

no po tym rozdziale to na pewno będzie przerwa bo wróciłam znowu do innego ff (tego, od którego musiałam odpocząć i zaczęłam ten ONE SHOT) i tu już nic nie mam XD

ale raczej nieduża także chill

chuja się znam na muzyce, jakby były jakieś nieścisłości to potraktujcie mnie łaskawie

Enjoy

===

Czemu licealistów tak łatwo się wykorzystywało?

Harowali jak w chińskich korporacjach, a nawet im za to nie płacili. Stan psychiczny leciał w dół jak Dumbledore z wieży astronomicznej, obowiązków przybywało z każdym kolejnym rokiem, czas wolny był dodatkiem, a nawet jeśli nie, to spędzało się go myśląc o tym, czy na pewno wszystko już jest zrobione. Prace po szkole i w weekendy, wrzeszczące dzieciaki, tłusta pizza i nauka na sprawdziany, gdy w kawiarni akurat jest mniej klientów, bo ktoś musiał zarobić na te posrane w tym kraju studia, które są jak prostytutka biorąca 120 tysięcy za jedną noc, a ty jesteś idiotą, który się w niej zakochał.

Jasne, że mogli zagrać na koniec roku. Nie, nie szkodzi, że dyrektor zapytał ich dopiero teraz. Co z tego, że był zajebistym dupkiem w stosunku do dwóch członków zespołu. Co z tego, że zbliżały się egzaminy końcowe. Damy się wykorzystywać, absolutnie. To nie tak, że mamy coś innego do roboty, nie?

Autobiografie nastolatków wahają się tylko pomiędzy "Obowiązki albo śmierć", a "Seks i paranoja" i, jakimś cudem, pierwsza opcja była bardziej akceptowalna społecznie.

-Co ja tu kurwa robię? Mam finalne za dwa tygodnie. Od tego zależą moje jebane studia. Na chuj tu jestem? Groffa pojebało już do reszty? Czemu jest tak gorąco? Wyjebało klimatyzację? Żyjemy w czasach wojny secesyjnej? Zaraz jebnę.

-Nawet, gdybyś miał wolne, nie uczyłbyś się na egzaminy, Gabriel.-Charlie ziewnęła, siadając na swoim miejscu, gdy basista przeklinał pod nosem, wachlując się lekko swoimi nutami.-Wszyscy o tym wiemy.

-Ale bardziej boli, gdy nie mam nawet możliwości, by mieć wolne.-wytarł czoło przedramieniem, opierając drugą rękę na swojej gitarze.-Jesteśmy między pośladami diabła, do cholery? Tu jest z czterdzieści stopni!

-Nie marudź już, pogarszasz sprawę.-Jack zaczął stroić perkusję, zerkając przez ramię na rudowłosą.-Daj mi B.

Charlie zagrała dźwięk, wzdychając, jakby podniesienie ręki kosztowało ją resztki sił życiowych.

-Gdzie Winchester i Novak?-Gabriel już sięgnął po swoją butelkę wody, odkręcając ją niezdarnie.-Czemu zawsze spóźniają się jednocześnie? Zauważyliście?

Perkusista wzruszył ramionami, grając krótką melodię, po czym znów spojrzał na Charlie.

-Jeszcze raz B.

Dziewczyna wcisnęła odpowiedni klawisz w tym samym momencie, w którym otworzyły się drzwi auli-Dean wszedł do środka, ziewając potężnie, co stanowiło krótką przerwę w paplaniu do idącego za nim Castiela: brunet spojrzał na resztę zespołu przepraszająco i zamknął drzwi, poprawiając gitarę w ręce.

-Mówię ci, że niedługo zostanę bez kasy, jak tak dalej pójdzie. Ta mała pijawka nas wykorzystuje. Hej.-Dean zerknął w stronę sceny, ale zaraz znów patrzył na Casa, a wszystko wydarzyło się tak szybko, że nikt nawet nie zdążył zorientować się, że się przywitał.-Wiem, że chce być prawnikiem i tak dalej, ale mógłby nie być takim krwiopijcą w stosunku do własnego brata, nie? Miejmy trochę szacunku.

Supernatural One ShotsOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz