Hurricane (Disaster Series #1)

Kabanata 4

Brute

"Anong sinabi sa akin ni Mandy na hindi raw maayos ang pakikitungo mo sa kanya? Ate mo na rin siya, Cara."

I massaged my temples as Dad kept on scolding me on the phone that's on loud speaker while I am still studying for the last subject.

Ipagtatanggol ko pa ba ang sarili ko ngayong parang si Mandy lang naman ang pinapaniwalaan niya? Kanina ko pa kasi ini-explain sa kanya ang sitwasyon. Na marami namang oras si Mandy para sa meet-up na ipinilit nila sa akin at kailangan ko pang mag-aral.

"I'm sorry, Dad. As much as I want to talk to you right now, I can't stay on the phone for too long, I'm still studying."

Dad kept on telling me his disappointment before he hung up the phone.

"Mag-sorry ka kay Mandy. Kapag may oras ka pagkatapos nitong exam, mag-sorry ka kaagad, Cara. Hindi mabuti 'yong ginawa mo. I'm quite disappointed."

I heaved a deep sigh. I know it's kind of rude and I could have at least treated Mandy a little better.

But they just don't get me. I am a student, a consistent honor student, that has to maintain my grades.

Dad surely did change, he used to tell me I should study hard and maintain my good grades. Ngayon kasi, parang mas importante pa sa kanya ang pagsasabi sa akin kung gaano siya ka-disappointed sa ginawa ko kay Mandy.

Is it really my fault though?

I feel bad. Matagal na kasing hindi tumatawag sa akin ang mga parents ko para kumustahin ako. At ngayong tumatawag siya sa akin sa pangalawang beses na, hindi naman para mangumusta.

Maging si Mom ay wala nang paramdam limang buwan na simula nang namatay ang kasintahan niyang ipinagpalit niya kay Dad.

That's when I realized why Mom left Dad and chose that younger man instead. I don't know but she cared too much for him that she's still grieving right now.

Sinubukan ko naman siyang tawagan para i-comfort siya. Kung hindi pinapatay ang phone ay malamya namang sumasagot at palaging walang gana. I got too worried for her, thinking that it's not gonna be healthy if she stays like that.

At kahit ang bago niyang anak sa naging kasintahan niya ay masyado na ring nag-aalala para sa kanya. When the school year ends, I'll make sure to pay her a visit abroad.

Nang nasa school na ako ay pinilit kong iwaglit ang maraming bagay na bumabagabag sa isipan ko. Hindi makakatulong kung magpapadala ako sa tampo ko kay Dad at sa pag-aalala ko kay Mom.

Kakatapos lang ng exam namin nang naupo kami ni Andy sa isa sa mga benches kasama ang isang classmate na sumabay sa amin papunta rito.

Napapaisip na lang ako kung tama ba ang mga naging sagot ko sa exam. Madali lang naman para sa akin ang ibang mga subjects, pero hindi pa rin ako sure kung tama ba ang mga naging sagot ko.

But what bothers me the most are my answers on our Calculus subject. Because I admit, I'm really not good when it comes to numbers and formulas.

"Hay! Mabuti na lang at tapos na." Nag-inat si Andy, ang leather bagpack niya ay nakapatong sa kandungan.

Wala pang masyadong nakatambay sa mga sheds at benches, maging sa malawak na field ay walang katao-tao dahil hindi pa tapos sa exam ang iba.

"Basta ako, ayoko nang pag-usapan pa ang tungkol sa exam dahil na-s-stress lang ako tuwing naiisip ang mga hindi nasagutang items," si Emi.

I sighed and massaged the side of my neck. Nangalay yata ako kakayuko ng mahigit apat na oras sa last four subjects na in-exam namin.

"Andy, narinig mo?"