CHAPTER NINE (Part 2)

425 8 0
                                    

Zach

I arrived at 3 am in Isabela.

After I arrived at the airport. I hurriedly went to their house. At the moment I’m still feel nervous and unease.

I know its too early but I knocked nervously as I wanted to see her. I just hope nothing happened to her.

After I knocked many times, finally the door opened.

"Z-zach? Pasok ka iho." Tita Amanda said.

Pumasok nalang ako at tahimik na naupo ng makarating kami sa sala nila.

"Bakit ka nga pala narito, iho?"

"I came here to see Kelly. Is she okay? I heard, naaksidente daw po siya." I said and lowering my head.

"Si Kelly naaksidente kamo? Ikaw talaga. Nasa kwarto siya natutulog."

Napahinga ako ng maluwag at napahawak sa sintido. Kanina pa sumasakit ang ulo ko sa kakaisip kung ayos lang ba talaga si Kelly.

Ceb and Carl fooled me! those bastards! halos mamatay nako sa kaba. Mananagot sila pagbalik ko. For now, I really wanted to see her.

"Sige eto pamalit mo at matulog ka nalang muna sa kwarto ni Kelly." Sabay abot niya sa'kin ng damit.

I thanked her and walked to Kelly's room.

Pagkatapos kong magbihis ay naglakad ako papunta sa natutulog kong girlfriend. Umupo ako sa higaan niya at tinitigan ang mukha nito.

I fucking missed this girl. I cares her lovely face and I softly lifted her hand as I kissed her fingers.

I slowly laid beside her and hug her tiny body. I kissed her forehead as I began to close my eyes and drifted to sleep.

***

I woke up and I open my eyes a smile crossed my face.

Hinalikan ko siya sa pisngi at niyakap ng mahigpit bago bumangon.

Lumabas ako sa kwarto niya at naglakad papunta sa sala nila. Nadatnan ko naman si Tito Eugene at Cedrick ang bunso nila.

"Oh kuya Zach! Lika dito." Cedrick

Naglakad ako papunta sa kanya at naupo sa tabi niya.

"Bakit ang tagal mong di dumalaw rito kuya?"

"Busy." pagdadahilan ko at napa kamot ng batok.

"Ah. Nakakahinga ka pa ba sa suot mong shirt? Damit kasi yan ni kuya Carlo e. haha"

Tumango nalang ako.

"Zach, iho." Tito Eugene said.

"Bakit po?" Sabi ko.

"Kung pareho kayong nahihirapan…Gusto mo bang lagi nalang siyang masasaktan? Kung kayo talaga minsan kailangan mong sumugal. Anak ko si Kelly, alam ko sa bawat pagkilos niya ay nahihirapan at nasasaktan siya. Hindi man niya sabihin sa'min ang nararamdaman niya pero ramdam namin ang mabigat nitong dinaramdam. Alam kong mahal mo ang anak ko pero para sakanya nagdududa siya sa damdamin mo sakanya. Hindi sa sinasabi kong hiwalayan mo siya. Pero tandaan mo Zach, Hindi sa lahat ng pagkakataon puro saya ang dala ng pagmamahal. Kapag nakapagdesisyon na siya. Dun mo malalaman ang tunay na halaga ng pinakawalan mo." Tito Eugene said.

"Aba, tay! Makata kana ngayon ah. hahaha" Cedrick

Hindi ako sumagot at tumango nalang.

Sa lahat ng babaeng nakilala ko. Kelly is different. She is not a gold digger bitch. Not like those girls I met in manila. She’s innocent and caring. Alam kong nahihirapan siya, Yet she chose to love me.

Yes, I care about her. But I don't know if I love her. Love is difficult thing for me. I don’t know how it feels like.

And I felt stupid bastard! For making her life miserable.

***

At the Park

We sat in a comfortable silence. Facing the beautiful view.

I wish this is not just a dream. Any moment she can broke up with me. I know, I am not that stupid for not knowing what will happen this time and I deserve it. Fuck!

I know that I will no longer see her after this. I messed up.

Ramdam ko ang pagtitig niya sa'kin kaya hinayaan ko nalang siya.

I don't deserve an innocent girl like her. Fuck this!

Minute pass, I decided to look at her.

"Why?" I said. But I know the reason why. Damn!

Huminga muna siya ng malalim bago ngumiti.

She's smiling but tears streaming down her cheeks. I suddenly grab her face and wiped away her tears.

"Why are you crying?" tanong ko.

"Nahihirapan kana ba?" tanong niya at hinawakan ang kamay kong nasa pisngi niya.

I really don’t deserve someone like this. She’s pure and like a gem.

"I'm not. Why?" sabay iling ko.

But the truth, nahihirapan din ako gaya niya. I don't want to see her like this. And I hated myself for that. I am frustrated as hell. She fucking crying! And I hate it. I hate this feeling.

"K-kasi..pagod na'ko.." Sabi niya at naiyak muli.

'I know and I'm sorry Kelly' my subconscious said.

Nasasaktan ako pero agad ko din pinalitan ng Poker face.

"M-mahal mo ba A-ako?" she said.

Inalis ko ang pagkakahawak sa pisngi niya at nag iwas ng tingin.

"I don't know. I'm sorry." I said.

"Siguro mas mabuti pang… mag-hiwalay nalang tayo. Magkaiba tayo ng mundo. Hindi rin ako ang priority mo. Pero gusto kong magpasalamat sayo dahil naging parte ka ng b-buhay ko.. Hindi kita makakalimutan and we could be f-friends...”

Friends? Fuck! Hell no!

I don’t want it.

Naglahad siya ng kamay pero hindi ko tinanggap.

"Sige aalis na'ko. Ingat ka sa pag uwi." Tumayo na siya at humakbang paalis.

Gusto ko siyang sundan at pigilang umalis. Pero wala akong nagawa. I wanted to hug her and kiss away those tears but Damn! I really messed up!

I'm stuck up on my seat. And for the first time in history of my life. A tear streaming down my cheeks and I don’t know why.

It’s like something stuck inside my chest and I can’t breathe properly. Watching her walk away like that seems my inside felt dark and empty.

"Fucking dumb!"

Napamura ako ng ilang beses bago umalis.

Ang bigat sa pakiramdam.

Now, I understand Uncle Eugene trying to say.

"Pero tandaan mo Zach, Hindi sa lahat ng pagkakataon puro saya ang dala ng pagmamahal. Kapag nakapagdesisyon na siya. Dun mo malalaman ang tunay na halaga ng pinakawalan mo." Tito Eugene said.

A moment later my phone rang. I answer the call not seeing the caller I.D

"Sir. Zach, may problema. Kailangan niyo na pong bumalik." My secretary said.

I sighed and hung up the phone. Napa face palm nalang ako.

Panibagong problema na naman. Tss.

Cold Billionaire's AmanteTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon