BİR KÜÇÜK KORE MESELESİ

Bölüm #15

"Beyza Yeo'yu arar mısın?" Ayşegül elindeki mısırı ağzına tıkıştırdı ve yanında oturan arkadaşına döndü.

"Nereye gitti ki Yeo?" Beyza elindeki telefondan başını kaldırmadan,mırıldanır gibi sordu.

"Sevgilisiyle buluşacaktı. Sorgulama da ara hadi" Beyza telefonun rehberinde Yeo'yu bulu aradı. Yavaşça kulağına götürdü. Telefon üçüncü çalışta açıldı.

"Yeo neredesin bebeğim?"

"Ben Min Ho ile buluştum da eve geliyorum şimdi"

"Eve gel de hemen yemek yiyelim. Hem geç oldu. Neyse kontör benden gidiyor. Bye bye" Beyza telefonu kapatıp Ayşegül'e döndü.

"Geliyormuş eve doğru. Min Ho ile berabermiş" Ayşegül başını salladı ve önüne döndü.

"Ayşegül?" soru sorarcasına söyleyince Ayşegül birşey merak ettiğini anladı.

"Hı" umursamaz gibi davranarak cevap verdi.

"Şu Sehun denen çocuk,aranızda birşeyler mi var?" Ayşgül hafif yutkundu ve mısırı ağzına tepiştirdi.

"Nerden çıktı şimdi bu? Hem neden öyle birşey olsun ki,bu çok saçma" Beyza yalan söylediğini anlamıştı fakat rahatsız olduğunu farkederek birşey demedi. Bu sırada kapı çaldı ve Ayşegül bunun kurtuluş olduğunu düşündü ve kapıya koştu. "Yeo, hoşgeldin" Yeo tebessüm etti ve başını sallayıp içeri geçti.

"Kızlar Burcu beni aradı ve buraya tekrar gelmek istediğini söyledi." Yeo bu sırda koltuğa oturmuştu. Kızların ikisi de ona şaşkınlıkla bakıyordu.

"Nolmuş ki? Ayrıca o geliyorsa Esra falan niye gelmiyor? Küsler mi yoksa? "Beyza'nın art arda sorular Yeo'nun afallamasına sebep olmuştu.

"Bir dakika hepsinş cevaplayacağım ama önce beni dinleyin. Burcu'nun zaten ailesiyle arası iyi değilmiş. Esra ile falan da tartışınca orada kalmak istememiş. Ayrıca burada kendisine iş de ayarlamış" Beyza ile Ayşegül başını salladı. İkisi de hala şaşkın olmalarına rağmen rahatlamışlardı.

"Ben acıktım ya" diye hayıflanan Ayşegül kalktı ve Byza ve Yeo'nun koluna yapıştı. Fakat kızlar çoktan koltuklarda uyuya kalmıştı. Üzerlerine battaniyeyi örttüktwn sonra telefonuna yöneldi. Sehun'u aramaması gerektiğini düşündü. Kris'i arayabilirdi hem burada öyle çok yakın bulduğu arkadaşı yoktu.

"Merhaba Kris benim Yoon" telefon ikinci çalışta açılmıştı.

"Oh, merhaba Yoon. Nasılsın? Bir sorun mu var?" Kris endişelenmişti ayrıca mutlu da olmuştu.

"Ben iyiyim sorun yok fakat yemek yemem gerek ve sanırım Yeo çok yorgun. Bildiğin bir yer varsa..."

"Beş dakika sonra kapıya çık seni çok güzel bir cafeye götüreceğim. Yemekleri de güzeldir." Kris cevap vermesine zaman kalmadan telefonu heyecanla kapattı. Yoon odasına çıkıp üzerine bir kot ve kazak geçirdi. Telefonu ve cüzdanını alıp mutfağa geçti. Dolaba not yapıştırıp çıktı.

*****
"Woah! Cidden çok güzel bir yemek" Kris yemeği yemekten çok genç kızın yüzüne hayranlıkla bakmakla meşguldü fakat kız bunu farketmiyordu çünkü açlığın verdiği o duyguyla yemeğini yiyordu ve bu da genç adamın işine geliyordu. Yemeği yediler ve Kris hesabı ödedi. Çıkınca sahil kenarına geldiler.

"Sehun söylemiştir sana" genç kıza döndü "Bir grup kurulacak ve biliyorsun okulun son haftası" derin bir iç çekti "Seninle görüşmeye devam edeceğim ve eğer se kalbimi kabul edersen..." genç adam kızın gözlerine öylesine derin bakıyordu ki,kız bir an dalgaya kapılıp boğulacağını düşündü. "Gerekirse bunu herkese açıklayacağım" yavaşça kıza yaklaştı ve alnına küçük bir öpücük kondurdu.

"B-ben biliyorsun-" genç adam kızı zorlamak istemedi.

"Sana şimdi karar ver demiyorum. Asla böyle birşey bekleyemem ama lütfen düşün" kızın ellerini ovuşturdu,soğuk ellerini avuçlarına hapsetti. "Hey artık gitmeliyiz" deyip sıcacık gülümsedi. Eve doğru yola koyuldular.

*****

"Yoon!" dışarıdan gelen sesle Yoon cama koştu ve gördüğü karşısında gözleri kocaman açıldı....

-

-

-

-

-
Evetttt... Pudinglerim sizce ne gördü kızımız ve neler olacak?

Düşünün bakemmm♥♥

Xoxo