İsimsizler

Vurulma

"Bu herif ile nerede buluşacaksın?" diye soran Bartu ile "Burayı bulmasın diye beni okuldan almasını istedim." dedim.

"İyi yapmışsın." diyen Bora ile tam konuşacakken telefonum çalmaya başladı.

"Kim?" diye soran Bartu ile "Berke arıyor." dedim. 

"Daha buluşma saatine var. Niye arıyor?" diye soran Mertcan ile "Açıp öğreneyim." dedim.

Telefonu açıp kulağıma götürdüğümde içim bir kötü oldu. Sanki bir şey olmuş gibi.

"Eylül evden çıktın mı?" diye soran Berke ile "Hayır. Daha çıkmadım." dedim.

"Yerinizi öğrenmişler. Sizi almaya geliyorlar." diyen Berke ile tam cevap verecekken Bora "Hassiktir. Misafirlerimiz var." dedi.

"Berke gelmişler bile." dedim.

"Siz olabildiğince dayanın. Ben bir saate oradayım." diyen Berke ile "Biz kaçmaya çalışacağız." dedim ve telefonu kapadım.

"Kişice ve silah bakımından bizden fazlalar. Ne yapacağız?" diye soran Bartu ile "Terastaki ağacın içinden geçen gizli bir tünel var. Oradan kaçabiliriz." dedim.

"Zekanı seveyim." diyen Bora ile "Emekleyerek terasa çıkın." dedim.

Önde Mertcan sonda ben olmak üzere emeklemeye başlarken aşağıdan ateş etmeye başladılar.

Üçü de ağacın içine girmiş iken kolumdan vurulmam bir oldu.

Acıyla yere yığılırken Bora yukarı çıkıp beni almak için geri dönüyordu.

Eğer tünelden çıkarsa onun da vurulması kesindi.

Tünelin ağzını kapadım ve önüne eşya koydum.

Adamlar yukarı çıkarken belimdeki silahı çıkarıp onlara ateş etmeye başladım.

Zorlanarak ayağa kalkmış iken bacağımdan vuruldum.

Üç adamı daha indirirken karnımdan vurulmam ile dengem bozuldu.

İstemsizce geri geri yürürken terastan aşağı çalılıkların üstüne düşmem ile acıyla inledim.

Gözlerim kapanırken adamların bizimkileri bulamadıklarından sinirden köpürdüklerini gördüm. En azından onlar kurtulmuştu. Benim aksime.