İsimsizler

Soğan

"O soğanları küçük doğramalısın." diyen Berke ile burnumu çektim ve kızgınlıkla "Bu lanet olasıca soğanlar gözümü yakıyor ve burnumun akmasına sebep oluyor!" dedim.

Yemek yapmaya koyulmuştuk ve ben masaya oturmuş soğan kesmeye çalışıyordum.

"Ver onları ben doğrayım." diyen Berke ile "İnat ettim. Ben doğrayacağım." dedim.

Berke'nin "O soğanlar fazla acıymış bırak." demesine rağmen onu takmadan soğanları doğramaya devam ettim.

Acıdan gözlerimi kapadığım sıra elimi kesmem ile küfrettim.

"Ben sana bırak demiştim! Ne diye dikkat etmiyorsun!" diye kızan Berke ile "Zaten bilerek kendi elimi kestim!" diye sinirle bağırdım.

"Uzat parmağını, bakayım." diyen Berke'ye "Gerek yok." dedim.

"Ne inatçı kızsın! Parmağını uzat." diyen Berke'ye takmadım.

Berke yanıma oturması ile kafamı onun tersine çevirdim.

Berke bileğimden tutup elimi kendine çekmesiyle "Bırak ben hallederim." dedim.

Berke beni takmadan parmağımdan akan kanı peçeteyle silmesiyle tam ayağa kalkacaktım ki bacaklarımı bacaklarının arasına kıstırdı.

"Oğlum ne abarttın alt tarafı bir çizik." dedim.

"Sen inada bindin ve parmağını göstermedin. Bende şimdi inada bindim gitmene izin vermiyorum." dedi.

"Manyak mısın?" diye sormam ile Berke sırıtarak "Evet." dedi.

"İnsanın kendisini bilmesi ne güzel!" dedim sinirle.

Berke bu dediğime gülerken "Oğlum illa kendini dövdürecek misin?" diye sordum.

"Dövmeyi denesene." diyen Berke ile tam göğsüne yumruk atacaktım ki iki elimi de tuttu.

"Berke of bırak beni." dedim sinirle.

"Niye bırakacakmışım?" diye soran Berke ile "Bıraktığında seni dövmemem için." deyip sırıttım.

"Benden güçlü olduğunu düşündüren şey nedir?" diye soran Berke ile "Doktor  dinlenmem gerektiğini söylemişti. Hasta birine vuramazsın herhalde." dedim.

"Ne kadar da işine geleni kullanıyorsun." diyen Berke ile sırıttım.

"Bırakmam için belki daha iyi bir sebep sunabilirsin." diyen Berke ile yüzümü buruşturdum.

"Bizim seni dövmememiz için de bırakabilirsin."