İsimsizler

Bu Kadar

Bora'dan Devam

Eylül tünelin kapısını kapatınca küfrederek kapıyı açmaya çalıştım.

"Eylül! Aç şu kapıyı!" diye bağırdım sinirle.

Kapıyı zorlarken Bartu "Sadece dışarıdan açılan bir kapı. Dışarıdan açman imkansız." dedi.

"Abi onu burada bırakamayız!" dedim. Ya hep beraber kaçardık ya da hep beraber ölürdük. Asla içimizden birini arkada bırakmayız.

"Tünelde dışarıyı gören ufak bir delik var." diyen Mertcan ile gösterdiği yerdeki delikten dışarıya baktım.

Tam o sırada Eylül terastan çalıların üstüne düştü.
Kanlar içindeydi ve o ölmüştü...

Terler içinde yataktan fırlamam ile derin bir nefes aldım.

Tam bir hafta olmuştu. Tünelin sonu Eylül'ün dayısının evine çıkmıştı.

Bize yardım etti. Hala da onda saklanıyoruz.

Eylül'ün cesedi ise dayısı almaya gittiğinde orada yoktu. Büyük ihtimalle cesedini büyüklere götürmüşlerdir.

"Yine kabus mu gördün?" diye soran Bartu ile "O düşme anı, ölü bedeni... Aklımdan çıkmıyor." dedim üzüntüyle.

Bartu omzuma elini dostça koydu ve "Onun intikamını alacağız. Merak etme." dedi.

"Böyle mi intikamını alacağız! Bir evde onu öldürenlerden saklanarak!" diye bağırdım sinirle.

"Bora sakin ol. Her yerde bizi arıyorlar. Evden burnumuzu çıkarsak ölürüz." dedi Bartu.

"Öleceksem de Eylül'ün intikamının yolunda öleyim! Ben daha fazla beklemek istemiyorum!"  diye bağırdım.

"Hadi evden çık da geber!" diye bağıran Bartu ile belime silahımı taktım ve aşağı kata indim.

"Neler oluyor çocuklar?" diye soran Eylül'ün dayısı ile "Siz de güya mafyasınız! Yeğeninizi öldüren o şerefsizler ile çalışıyorsunuz!" diye bağırdım.

"O bize yardım ediyor. Bağıramazsın!" diyen Mertcan ile "Birde sen karışma. Sinirlerim tepemde." dedim.

"Karışırsam ne olur?" diyen Mertcan ile "Bu grup olma fikri falan çok saçmaydı. Artık ne yaparsanız yapın. Ben yokum!" dedim.

"Benden de bu kadar." diyen Bartu ile sinirle evden çıktım.

Bu grup anca Eylül varken birlikte dururdu. Eylül grubun ayrılmasını engelleyen tek faktördü.

Ama artık o yok. Aynı zamanda onunla başlayıp onunla bitemeyen grupta yok.