İsimsizler

Anlaşma

Birisinin beni dürtmesi ile "Beş dakika daha." dedim.

"Eylül kalk." diyen yabancı bir ses ile ayağa fırladım.

Karşımda Berke'yi görmem ile kaşlarımı çattım. Sınıfta bizden başka kimse yoktu.

Tam bağıracaktım ki ağzımı kapatıp beni duvara yasladım.

Tam ona vuracakken diğer eliyle el bileklerimi tuttu.

"Ağzını açacağım. Bağırmak yok." diyen Berke ile "Tamam." anlamında kafamı salladım.

Elini ağzımdan çekince "Bileklerimi de bırak." dedim. Berke beni dinleyip bileklerimi bırakınca "Benden ne istiyorsun?" diye sordum.

"Asıl infazı verilmiş dört eski mafyanın benim kolejimde ne işi var?" diye sordu Berke.

"Sen, nasıl?" diye sordum şaşkınlıkla.

"Orayı geçelim. Saklandığınız yerin büyüklerden birinin koleji olduğunu biliyor musunuz?" diye sordu Berke.

"Senin baban büyüklerden biri mi?" diye sordum.

"Evet. Ve iş birliği teklif ediyorum." diyen Berke ile "Nasıl bir iş birlikmiş o?" diye sordum.

"Babam koleje yeni gelenleri araştırmamı ister. Araştırdıklarımı da ona bildirmemi. Eğer sizin isimlerizi duyarsa ölmeniz iki dakika sürer." dedi Berke.

"Peki duymaması için ne yapmalıyız?" diye sordum.

"Yapmalısınız değil yapmalısın. Karşılığında benimle yemeğe çıkacaksın." demesi ile "Niye?"  diye sordum.

"Evlenmem istenilen kızın ailesi ile bir yemek yiyeceğiz. Ve sen benim sevgilim sıfatında orada olacaksın." dedi Berke.

"Niye ben?" diye sordum merakla.

"Keyfim öyle istedi." diyen Berke ile "Keyfini sikeyim. Fazla yakınlaşmak yok." dedim.

"O zaman konuşuruz bunları." dedi Berke.

Sınıftan çıkarken "Ornitorenk dölü!" diye bağırdım.

O sırada sınıfa bizimkilerin girmesi ile sinirle ofladım.

"O pezevenk ile sınıfta tek başınıza ne yapıyordunuz?" diye soran Bartu ile "Asıl siz beni bırakıp nereye gittiniz?" diye sordum.

"Bizim Mertcan ilk kez bir işe yaradı. Fulya'nın arkadaşına çarptı. Böylece Fulya ile de tanıştık." dedi Bora.