İsimsizler

Kalırız

"Bugün burada kalın. Sonra kalacak yer bakarsınız." diyen Berke ile Bora "İyi olur aslında." dedi.

"Nisa sizde buraya kadar geldiniz, kalın." dedi Berke.

"Anneme haber vereyim o zaman." dedi Nisa ve odadan çıktı.

"Berke biz her zaman ki gibi misafir odasında üçümüz kalırız." diyen Fulya ile Berke "Tamam." dedi.

"İki boş odam daha var. İkişer kişi kalırsınız." diyen Berke ile Bora "Bu işin sonunda yine Mertcan ile yatacakmışım gibi hissediyorum." dedi.

Sırıtmam ile Bora Mertcan'a "Yaklaşırsan seni öldürürüm." dedi.

"Bizde aynı odada kalacağız o zaman." dedim Bartu'ya.

"Bir odada çift kişilik yatak var sadece. Haberiniz olsun." diyen Berke ile Bora "Orada ben yatmam. Mertcan en son sarılmıştı. Lan ırzıma geçiyor sanmıştım!" dedi.

"Biz kalırız. Sorun olmaz." dedim gülerek.

"Sizin odanız üst katta soldan ilk oda." dedi Berke.

"Hadi o zaman oda arkadaşım, gidelim." dedim ve Bartu'nun koluna girdim.

Odaya geçmemiz ile kendimi yatağa attım.

"Öyle yatağa atlama. Bir yerine bir şey olacak." diyen Bartu ile "Bir şey olmaz bana." dedim.

"Yine de dikkat etmekte fayda var." diyen Bartu ile yüzümü buruşturdum.

Ben ve dikkatli olmak... Çok alakasız iki kavram.

Bartu tişörtünü çıkartıp yanıma yatması gözlerim kaslarına indi. Fiziğinin bu kadar iyi olduğunu bilmiyordum.

"Gözlerini benden alamıyor gibisin." diyen Bartu ile "Bende tişörtümü çıkartıp yatarım ne var onda." dedim.

"Sen yine de öyle şeyler yapma da." diyen Bartu ile gülümsedim.

İşimiz zordu. Birkaç iş yapacaktık. Lakap alacaktık. Büyükleri öldürecektik. 

Kurallara göre onları öldürdüğümüz için onların yerine geçecektik. Böylece kimse bize bir şey yapamayacaktı.

"Uyu artık." diyen Bartu ile "İyi geceler." dedim ve gözlerimi kapattım. Üstümde hissettiğim kol ile gülümsedim.