Blind Date

CHAPTER 23

Lory's POV

Nakatulala akong naglalakad pabalik sa dorm.

Nilalasap ko ang amoy ng paligid. Tahimik na ang buong campus, maririnig sa buong paligid ang simoy ng hangin.

Patawid na ako sa dorm building, malayo pa ang lalakarin ko dahil sa ikalawang palapag pa ang kwarto namin.

Naghiwalay na kami ni Aldrich paglabas namin ng library, may gagawin pa daw kase syang importante kaya nagmamadali sya. Pagkatapos nun dumiretso na ako dito, di kase ako uuwi sa bahay kahit na malapit na ang weekends.

Malapit na ako sa dorm namin when my lips start to smile. Napahinto tuloy ako sa paglalakad dahil dun.

Ilang minuto din ako sa kinatatayuan ko. Naalala ko lang talaga yung bonding namin ni Aldrich sa library.

Wait, what? Did I just say 'bonding?'

Hell no!

Maglalakad na sana muli ako ng mapakunot noo kung nakita si Travis.

He's talking with Stacey.

Napatingin naman ako sa kabilang hallway, nandun ang mga alipores nya.

What the hell are they talking about?

I don't know, but I feel curious about it.

Nagtago ako sa gilid para hindi ako mapansin ng mga kaibigan nya at sila. I badly wann hear what they're talking about, but I'm so far from them. I rolled my eyes and breath heavily.

Napasandal ako sa dingding at naisip na bakit ako nagaabala sa kanila? Siguro kase nakakahiya o ang weird sa feeling kapag napadaan ako sa pagitan nila Stacey at ng mga kaibigan nya. But I'm Lory Cane Auxerre, hindi ako nangingielam sa mga bagay bagay o nahihiya sa ganyang sitwasyon. Nakakapagtaka bakit ganto bigla ang naramdaman ko.

I breath again.

Umayos ako at nag chin up, nag poker face pa ako para lang pag nakadaan ako sa pagitan nila, hindi nila maisip na naging interesado ako sa napansin o nakita ko.

Paharap na ako ng biglang sumulpot sa harapan ko si Stacey.

"Hey, nandyan ka pala. Kanina ka pa ba dyan?" She said trying to pissed me off.

"Oh, Lory nandito ka pala. Hatid na kita sa dorm nyo." Travis said and smile.

I can't read his actions.

Para kaseng umaakto sya na di napansin sila Stacey at parang wala lang silang pinaguusapan kanina. How weird.

"Mauna na ako." Tipid na sagot ko.

Naglakad na ako palayo sa kanila ng hindi lumilingon.

Bubuksan ko na sana yung doorknob namin ng narinig kong tinaway ako ni Travis.

Hindi ko sya nilingon at binuksan na ang pinto.

"Lory."

"116, 92"

Napatahimik ako, ilang segundo akong nanatili sa ganung pwesto at liumingon sa kanila.

Pero wala na sya at sila Stacey.

Nag-iwan nanaman sya ng question mark sa utak ko.