ZORBA +18 / OKUL 2019

BÖLÜM9: IŞIKLAR SÖNDÜĞÜNDE HERKES YALNIZDIR

Bu bölüm senin için. mervenur4535

.

#ışıklarsöndüğündeherkesyalnızdır

.

instagram: hellomonstarx

🎶

Lia Shine - Aden

Conan Gray - Heather

Coldplay - Hymn For The Weekend

🎶

Bahçenin efsunlu aurası serin meltemle birlikte zihnimi boşaltmama yardımcı oluyordu. Kafamdaki düşünceler berrak bir suya dönüşürken çabucak unutulan Doğuş Sarıcahan'ın cansız bedeni sindi zihnime. Cesedi bir sanat eseri gibiydi. Müdürün geçen yaptığı o samimiyetsiz dramatik konuşmanın ardından yalnızca birkaç gün daha Doğuş Sarıcahan'ın adı gündemde zirveye oturmuştu fakat işe Fernan Gürdal el attıktan hemen sonra gündem rengini değiştirmeye başlamış, söylentiler fısıldamalara, fısıltılar birer efsaneye dönüşmüştü. Sanki daha birkaç gün evvel burada biri ölmemiş gibi herkes normal haline bürünmüştü yine.

Böyle olacağını biliyordum. Yanılmadığım için mutluydum fakat Fernan Gürdal, oğluyla birlikte fena halde canımı sıkıyordu. Nefesimi dışarı üfledim, havalar iyiden iyiye soğumaya başlamıştı.

Son baharın gelmesiyle başlayan basketbol takımının maç hazırlıkları hemen hemen her gün sürüyordu. Arda Gürdal ve ekibi çoğu dersleri bu hazırlık için ekiyor, günün çoğunu basketbol sahasında geçiriyordu. Sahanın bir kısmının görülebildiği sınıf penceresinin önünde biriken kız grubu elinde top sektiren bu terli ergenleri görebilmek için her teneffüs bir yarış içerisine giriyor hangisinin daha yakışıklı olduğu hakkında tartışıyorlardı.

Okulda yaşanan hareketli günleri avını sinsice izleyen bir avcı edasıyla seyrederken planın bir sonraki aşamasına geçmek için sabırsızlanıyordum. Hele ki Fernan Gürdal'ın yaptığı o hamleden sonra daha bir hırslanmıştım. Avucumun arasında tuttuğum karton bardağın içerisindeki yarısı içilmiş kahveye kısa bir bakış atıp daha fazla içmek istemediğime karar verdiğimde karton bardağı çöp kovasına attım.

"Melisa naber tatlım?" Yonca'nın tatlı sesi kulaklarıma hücum ederken yapmacık bir tebessümü dudaklarıma kondurup ona doğru döndüm. Bara birlikte gittiğimiz o günden sonra Yonca ile biraz yakınlaşmıştık fakat yinede henüz bana tam anlamıyla güvenmiyordu. Bunu hissediyordum ve o da bunu açıkça hissettiriyordu.

"İyi senden naber Yonca?" Gülümseyerek sol omzundan aşağı sarkan koyu sarı saçlarını parmaklarının tersiyle geriye savurdu. Üzerine tam oturan okul üniformasıyla bugün oldukça güzel görünüyordu. Birkaç gün önceki o çökmüş halinden eser yoktu.

"İyi bende, bak ne diyeceğim, hafta sonu basket takımının yeni sezonunu kutlamak için Arda kendi evinde bir parti düzenleyecek. Bu her bahar başı düzenlenen geleneksel bir parti ve tüm okul orada olacak. Geçen barda yarım kalan eğlencemize orada devam etmeye ne dersin? Hem bizimkilerle tanıştırırım seni?" Bakışları muzip bir ifadeyle kısıldığında dudağımı bükerek karşılık verdim.

"Katılmak isterdim ancak bu hafta sonu aile yemeğimiz var. Bunu erteleyemem." Cevabımdan hoşnut olmadığını açıkça belli eden yüz ifadesi küçümseyiciydi.